Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи ҳидоятёфтагон ва муваҳҳидон суҳбат карда, баён мекунад, ки вақто инсон Худои ягонаро парастиш кунад ва роҳи ростро интихоб кунад, асари ин ҳидоят ва тавҳидро дар зиндагиаш мушоҳида мекунад ва аз он лаззат мебарад.
Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи шартҳои қабули тоату ибодат суҳбат карда баён мекунад, ки яке аз шартҳои қабули тоату ибодат пайрави кардан аз Паёмбари ислом Муҳаммад (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) мебошад.
Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи итоъат кардан аз Худои яккаву ягона ва Расули Ӯ суханрони мекунад, ва дар рафти суҳбаташ баъзе аз оятҳо ва ҳадисҳои алоқаманд ба ин мавзӯъро тафсир ва тарума кардааст.
Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар бораи фазлу бузурги ва маконати аҳли байти Паёмбари ислом – Саллалоҳу алайҳи ва салламро-ро, дар дини мубини ислом пешкаши бинандагон мекунад.
Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи навъи чаҳоруми тавассул суҳбат мекунад, ки он тавассули ғайри шаръи ва нодуруст аст, ин намуд тавассулҳо бо тавассули дарахтҳо ва ё мазорҳо ва дигар чизҳое сурат мегирад ки аз тавасули шаръи ва дуруст берун аст.