له‌نامه‌كه‌یدا داوای ئه‌وه ده‌كات نزای خێر بۆ بكه‌ن، وسوێندی ئه‌و كه‌سه‌ش ده‌دات كه نامه‌كه‌ی بۆ ناردووه كه بینێرێته‌وه بۆ كه‌سانی تر
فه‌تـواده‌ر : موحه‌مه‌د صاڵح
وه‌رگـێران: ده‌سته‌ی به‌شی زمانی كوردی له ماڵپه‌ڕی ئیسلام هاوس
پێداچـونه‌وه: پشتیوان سابیر عه‌زیز
وه‌سف كردن
پرسیارێكه له لایه‌ن شێخ موحه‌مه‌د ساڵح المنجد، وه‌ڵامی دراوه‌ته‌وه، وه ناوه‌ڕۆكی پرسیاره‌كه ئه‌مه‌یه: " نامه‌یه‌كم له خوشكێكی موسڵمانه‌وه كه له له‌نده‌ن داده‌نیشێت بۆ هات، له نامه‌كه‌یدا داوام لێ ده‌كات كه منیش جارێكی تر ئه‌و نامه‌یه بنێرمه‌وه بۆ ته‌واوی ئه‌و كه‌سانه‌ی كه لای من ناویان هه‌یه، و ده‌ڵێت : ئه‌مه ئه‌مانه‌ت بێت له گه‌ردنتا له ڕۆژی دواییدا، له‌و نامه‌یه‌دا داوای ئه‌وه‌ی لێكردووم، كه نزای شیفا وچاكبوونه‌وه‌ی خێرای بۆ پیاوه‌كه‌ی بكه‌م كه تووشی نه‌خۆشیه‌كه‌ی مه‌ترسیدار بووه، ئه‌مه‌ش ده‌قی نامه‌كه‌یه‌تی : ( سوێندت ده‌ده‌م به‌خوا كه ئه‌م نامه‌یه پاش خوێندنه‌وه‌ی دانه‌خه‌یت، تا نه‌ینێریته‌وه بۆ ته‌واوی هاوڕێكانت، و نزای شیفا وچاكبوونه‌وه بۆ پیاوه‌كه‌م بكه‌ن، ئه‌وه‌ت له‌بیر نه‌چێت كه ڕۆژێك دێت تۆیش پێویستیت به نزای خێر ببێت .... پرسیاره‌كه‌ی من ئه‌مه‌یه : ئایا دروسته ئه‌م جۆره نامانه بنێریت بۆ خه‌ڵكی ؟ من نامه‌وێت ئه‌م نامه‌یه بنێرمه‌وه بۆ خه‌ڵكی ئه‌گه‌ر بزانم كه دروست نییه ناردنه‌وه‌ی ؟
Read وه‌صفی فراوان
له‌نامه‌كه‌یدا داوای ئه‌وه ده‌كات نزای خێر بۆ بكه‌ن، وسوێندی ئه‌و كه‌سه‌ش ده‌دات كه نامه‌كه‌ی بۆ ناردووه كه بینێرێته‌وه بۆ كه‌سانی تر
] kurdish – كوردی – كردي [
شێخ موحه‌مه‌د ساڵح المنجد
وه‌رگێڕانی: ده‌سته‌ی به‌شی زمانی كوردی له ماڵپه‌ڕی ئیسلام هاوس
پێداچونه‌وه‌ی: پشتیوان سابیر عه‌زیز
2014 - 1436
تطلب في رسالتها الدعاء وتقسم على المرسل إليها إعادة إرسالها
« باللغة الكردية »
الشیخ محمد صالح المنجد
ترجمة: فريق القسم الكردي في موقع دار الإسلام
مراجعة: بشتيوان صابر عزيز
2014 - 1436
له‌نامه‌كه‌یدا داوای ئه‌وه ده‌كات نزای خێر بۆ بكه‌ن وسوێندی ئه‌و كه‌سه‌ش ده‌دات كه نامه‌كه‌ی بۆ ناردووه كه بینێرێته‌وه بۆ كه‌سانی تر
ئـه‌م پـرسیــاره ئاڕاسته‌ی ماڵپه‌ڕی ئیسلام پرسیار و وه‌ڵام كراوه :
پرسیار : نامه‌یه‌كم له خوشكێكی موسڵمانه‌وه كه له له‌نده‌ن داده‌نیشێت بۆ هات، له نامه‌كه‌یدا داوام لێ ده‌كات كه منیش جارێكی تر ئه‌و نامه‌یه بنێرمه‌وه بۆ ته‌واوی ئه‌و كه‌سانه‌ی كه لای من ناویان هه‌یه، و ده‌ڵێت : ئه‌مه ئه‌مانه‌ت بێت له گه‌ردنتا له ڕۆژی دواییدا، له‌و نامه‌یه‌دا داوای ئه‌وه‌ی لێكردووم، كه نزای شیفا وچاكبوونه‌وه‌ی خێرای بۆ پیاوه‌كه‌ی بكه‌م كه تووشی نه‌خۆشیه‌كی مه‌ترسیدار بووه، ئه‌مه‌ش ده‌قی نامه‌كه‌یه‌تی : ( سوێندت ده‌ده‌م به‌خوا كه ئه‌م نامه‌یه پاش خوێندنه‌وه‌ی دانه‌خه‌یت، تا نه‌ینێریته‌وه بۆ ته‌واوی هاوڕێكانت، و نزای شیفا وچاكبوونه‌وه بۆ پیاوه‌كه‌م بكه‌ن، ئه‌وه‌ت له‌بیر نه‌چێت كه ڕۆژێك دێت تۆیش پێویستیت به نزای خێر ببێت .... پرسیاره‌كه‌ی من ئه‌مه‌یه : ئایا دروسته ئه‌م جۆره نامانه بنێریت بۆ خه‌ڵكی ؟ من نامه‌وێت ئه‌م نامه‌یه بنێرمه‌وه بۆ خه‌ڵكی ئه‌گه‌ر بزانم كه دروست نییه ناردنه‌وه‌ی ؟
وه‌ڵام : سوپاس وستایش بۆ خوای گه‌وره ومیهره‌بان ودروود وصه‌ڵات وسه‌لام له‌سه‌ر پێشه‌وای مرۆڤایه‌تی محمدی پێغه‌مبه‌ری ئیسلام و ئال وبه‌یت و هاوه‌ڵ وشوێنكه‌وتوانی هه‌تا هه‌تایه .
يه‌كه‌م : نزای خێر كردن بۆ نه‌خۆش كارێكی موباح وڕێگا پێدراوه، بۆ ئه‌م جۆره كارانه‌یش دروسته سوێندی خه‌ڵكی بده‌یت كه نزای خێر بۆ نه‌خۆشێك بكه‌ن، ئه‌ویش به به‌ڵگه‌ی ئه‌م ڕیوایه‌ته :
عَنِ الْبَرَاءِ بن عازب رضى الله عنه قَالَ : " أَمَرَنَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم بِسَبْعٍ ، وَنَهَانَا عَنْ سَبْعٍ : أَمَرَنَا بِاتِّبَاعِ الْجَنَائِزِ ، وَعِيَادَةِ الْمَرِيضِ ، وَإِجَابَةِ الدَّاعِي ، وَنَصْرِ الْمَظْلُومِ ، وَإِبْرَارِ الْقَسَمِ ... ) [ رواه البخاري ( 1239 ) ، ومسلم ( 2066 ) ].
واتا : به‌ڕائی كوڕی عازب (خوای لێ ڕازی بێت) ئه‌گێڕێته‌وه و ده‌لێت : پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) فه‌رمانی پێكردین به حه‌وت شت، و ڕێگریشی لێ كردین له حه‌وت شت : فه‌رمانی پێكردین به شوێن كه‌وتنی ته‌رمی مردووان، وسه‌ردانی كردنی نه‌خۆش، ووه‌ڵامدانه‌وه‌ی ئه‌و كه‌سه‌ی بانگهێشتت ده‌كات بۆ كارێك، وسه‌رخستنی كه‌سی سته‌م لێكراو، به‌جێهێنانی كاری ئه‌و كه‌سه‌ی كه سوێندت ده‌دات .
ئیمامی نه‌وه‌وی ( ڕه‌حمه‌تی خوای لێ بێت ) ده‌ڵێت : " وأما إبرار القسم فهو سنة أيضا مستحبة متأكدة وإنما يندب إليه إذا لم يكن فيه مفسدة أو خوف ضرر أو نحو ذلك ... " [ شرح صحيح مسلم ( 14 / 32( ] .
واتا : به‌جێهێنانی كاری ئه‌و كه‌سه‌ی كه سوێندت ده‌دات كارێكی سوننه‌ته وته‌ئكیدی لێكراوه‌ته‌وه، كاریێكی باشه ئه‌گه‌ر هاتوو خراپه‌ی لێ نه‌كه‌وته‌وه، یان ترسی ئه‌وه‌ی لێ بكرێت زیان و هاوشێوه‌كانی لێ په‌یدا ببێت.
ئه‌گه‌ر هاتوو ئه‌مه په‌یوه‌ندی به‌خۆته‌وه هه‌بوو، كه نزای خێر و شیفا بۆ پیاوه‌كه‌ی بكه‌یت، - واتا: دروسته كه سوێندت بدات نزای شیفا و چاك بوونه‌وه بۆ پیاوه‌كه‌ی بكه‌یت - .
به‌ڵام به‌نسبه‌ت ناردنه‌وه‌ی ئه‌و نامه‌یه بۆ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه ژماره‌یان لای تۆیه، ئێمه ئه‌وه به‌كارێكی دروست نازانین، چونكه زۆركردنه له‌خه‌ڵكی وناڕه‌حه‌ت كردنیانه به‌بێ هیچ به‌ڵگه‌یه‌كی شه‌رعی، كه دروست نییه ئه‌ركێك بده‌یت به‌سه‌ر كه‌سانێكی تردا به‌بێ ئه‌وه‌ی مافێكیت به‌سه‌ریانه‌وه هه‌بێت، یان سوێندیان بده‌یت كه ئه‌وانیش هه‌مان كار بكه‌نه‌وه.
به‌ڵام ئه‌گه‌ر هاتوو زانیت هه‌ندێك له‌و كه‌سانه‌ی كه ژماره‌یان لای تۆ هه‌یه ئه‌وانی وه‌ك تۆ مه‌به‌ستیانه ئه‌و نه‌خۆشه خوای گه‌وره شیفای بۆ بنێرێت، یان وه‌ك تۆ پێیان خۆشه ئه‌و نه‌خۆشه چاك بێته‌وه، ئه‌وه گرفت نییه و ده‌توانیت ئه‌و نامه‌یان بۆ بنێریته‌وه، به‌ڵام سوێند دانیان و ووتنی ئه‌وه‌ی كه ئه‌و نامه‌یه ئه‌مانه‌ت بێت له گه‌ردنیاندا له ڕۆژی دواییدا، هیچ كاریگه‌ری وئه‌ثه‌رێكی نییه، و ناتوانێت تۆ و كه‌سانی تریش پابه‌ند و مولزه‌م بكات به ناردنه‌وه‌ی، چونكه له بابه‌تی سوێند و ئه‌ماناتدا هیچ شتێك واجب نییه له‌سه‌ر مرۆڤ جگه له‌وه نه‌بێت كه مرۆڤ له‌سه‌ری خۆی واجب بكات، یان خۆی پابه‌ند بكات پێوه‌ی – وه‌ك ئه‌وه‌ی كه‌سێك بڵێت سوێند بێت به‌خوا فڵان كار بكه‌م، یان ئه‌ی خوایه ئه‌نجامدانی فڵان كار له‌سه‌رم واجب بێت - .
خوای گه‌وره‌ش زاناتره ..
سه‌رچاوه : ماڵپه‌ڕی ئیسلام پرسیار و وه‌ڵام ..