Abdul-Jabbar van de Ven - Artikelen

In dit artikel weerlegt Abdul-Jabbar van de Ven de leugens over de zaak van over ‘Oemar ibn al-Khattaab en Faatimah.

Moslims zijn dienen niet-moslims naar de Islam uit te nodigen met wijsheid en mooie woorden, en door met hen te debatteren op de beste wijze. Zoals Allah zegt (interpretatie van de betekenis in het Nederlands): “En discussieer niet anders dan op de beste wijze (met goede woorden en goede manieren) met de mensen van het Boek (joden en christenen), behalve de onrechtplegers onder hen…” [Soera al-‘Ankaboet 29:46]

De behoefte van een persoon om te voelen dat hij van betekenis is, is iets heel natuurlijks, iets dat is ingeboezemd in de menselijke aard.

We mogen hopen dat het verstand van een moslim enige natuurlijke gereserveerdheid aan de dag legt wanneer het aankomt op geloof in leugens en zaken van bijgeloof, aangezien de Qor-aan voor ons een manier van aanpak vaststelt voor wetenschap gebaseerd op feitelijke informatie en bewijs.

Abdul-Jabbar: Dit artikel is eigenlijk hoofdstuk 1 uit Shabir Ally’s boek: “101 Questions to ask visiting Jehovah’s Witnesses.” Alhoewel het boekje en dit artikel specifiek gericht zijn op Jehovah’s Getuigen, kan het net zo goed gebruikt worden in debatten met Protestanten.

Ik kan het niet, het is onmogelijk. Men hoort deze woorden vaak, en ze zijn een grote oorzaak voor de toestand van mislukking waar de oemmah aan lijdt.

Dit boek, met de ludieke titel Islam voor varkens, apen, ezels en andere beesten, werd een bestseller die wekenlang in de boeken top-10 stond. “Mooi dat zoveel mensen geïnteresseerd zijn in de Islam”, zou de eerste opmerking van de moslim zijn. Wie Hans Jansen echter beter kent, weet dat dit een schrijver is met dubieuze contacten, die het om politieke doeleinden niet altijd even nauw neemt met de waarheid. Tijd dus voor een kritische blik naar deze bestseller, die als informatiebron voor heel wat lezers heeft gediend.

De meeste personen zetten geen vraagtekens bij het idee dat alle wetenschappen exclusief voortkomen uit Westerse geesten. Een inspectie van elke standaardtekst of encyclopedie over de geschiedenis van de wetenschap zou dit (valse) idee ondersteunen. Terwijl deze boeken worden doorgelezen, wordt het duidelijk dat de enigen die duidelijk genoemd worden als mensen die een bijdrage hebben geleverd aan de wetenschap, Europeanen en Amerikanen zijn.