فه‌زڵكانی پاڕانه‌وه
] kurdish – كوردی – كردي [
موحه‌مه‌د ئیبراهیم ئه‌لتوه‌یجری
وه‌رگێڕانی: ده‌سته‌ی به‌شی زمانی كوردی له ماڵپه‌ڕی ئیسلام هاوس
پێداچونه‌وه‌ی:پشتیوان سابیر عه‌زیز
2013 - 1434
فضائل الدعاء
« باللغة الكردية »
محمد بن إبراهيم التويجري
ترجمة: فريق قسم اللغة الكردية بموقع دار الإسلام
مراجعة: بشتيوان صابر عزيز
2013 - 1434
فه‌زڵكانی پاڕانه‌وه
· فه‌زڵكانی پاڕانه‌وه:
١- خوای گه‌وره ده‌فه‌رموێت: ( وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ ) [البقرة/186].
واتا: هه‌رده‌مێ به‌نده‌کانی من پرسیاریان لێ کردیت ده‌رباره‌ی من ئه‌وا بێگومان من لێیانه‌وه نزیکم گیرا ده‌که‌م نزای نزاکاران هه‌رکاتێک هاوار و نزام لێبکه‌ن ده‌ی با ئه‌وانیش به‌ده‌نگ منه‌وه بێن وه بڕوام پێ بهێنن به‌ڵکو ڕێ ی ڕاست بدۆزنه‌وه.
2- خوای گه‌وره ده‌فه‌رموێت: ( وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ )]غافر/60[.
وه په‌روه‌ردگارتان فه‌رموویه‌تی: لێم بپاڕێنه‌وه وه‌ڵامتان ده‌ده‌مه‌وه به‌ڕاستی ئه‌وانه‌ی خۆ به‌گه‌وره ده‌زانن که بمپه‌رستن له‌مه‌وپاش به‌سه‌ر شۆڕی ده‌چنه دۆزه‌خه‌وه.
3- وعن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قال رسول الله (صلی الله عليه وسلم): «إنَّ الله يَـقُولُ: أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِي بِي، وَأَنَا مَعَهُ إذَا دَعَانِي». ]متفق عليه].
واتا: (أبو هریره)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (خوای گه‌وره ده‌فه‌رمووێت: من له‌گه‌ڵ گومانی به‌نده‌ی خۆمم، من له‌گه‌ڵیدام كاتێك لێم ده‌پاڕێته‌وه.
· فه‌زڵی دوعاكردن به لێخۆش بوونی تاوانه‌كان وجێگر بوون وسه‌ركه‌وتن به‌سه‌ر دوژمناندا:
1- خوای گه‌وره ده‌فه‌رموێت: (وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ) [آل عمران/147-148].
واتا: هه‌ر ئه‌مه وته‌ی ئه‌وان بوو که‌ده‌یان وت ئه‌ی په‌روه‌ردگارمان لێمان ببوره گوناهه‌کانمان وه زیاده ڕه‌ویمان له کارووبارماندا و پێکانمان جێگیر بکه (له جه‌نگدا) و سه‌رمان بخه به‌سه‌ر کۆمه‌ڵی بێ بڕوایاند.
2- عَنْ أَبي مَالِكٍ الأشجعي، عَنْ أَبِيهِ (رضي الله عنه) أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ (صلی الله عليه وسلم) وَأَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، كَيْفَ أَقُولُ حِينَ أَسْأَلُ رَبِّي (عزة و جل)؟ قَالَ: (قُلِ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي وَعَافِنِي وَارْزُقْنِي -وَيَجْمَعُ أَصَابِعَهُ إِلَّا الْإِبْهَامَ- فَإِنَّ هَؤُلَاءِ تَجْمَعُ لَكَ دُنْيَاكَ وَآخِرَتَكَ). ]أخرجه مسلم].
واتا: (أبو مالك الأشجعي)(خوای لێ ڕازی بێت) له‌باوكیه‌وه (خوای لێ ڕازی بێت) كه له پێغه‌مبه‌رییه‌وه بیستووه، كه پیاوێك هاتوه‌ته خزمه‌تی داوای لێكردووه: چی بڵێم كاتێك له‌خوا ده‌پاڕێمه‌وه؟ فه‌رمووی: (بڵێ: خوایه لێم خۆشببه و به‌زه‌یت پێما بێته‌وه و لێم ببوره و ڕزق و ڕۆزیم پێببه‌خشه، (په‌نجه‌كانی كۆكرده‌وه ته‌نها په‌نجه گه‌وره نه‌بێت)به‌ڕاستی ئه‌وانه دونیا و ئاخیره‌تت بۆ كۆده‌كاته‌وه).
سه‌رچاوه: كتێبی پوخته‌ی فیقهی ئیسلامی.