Эшони Нуриддинҷон - Шуниданиҳо

Эшони Нуриддин дар ин навор дар боби тавба, ва тавбаи насуҳ, ва шартҳои он суханрони мекунад.

Эшони Нрурдин дар ин навор дар бораи аҳкоми ҳиҷоб мавъиза мекунад. Ва баён мекунад ки барoи ҳар як зани мусалмон пушидани ҳиҷоб фарз аст.

Эшони Нрурдин дар ин навор дар бораи одати моҳонаи занҳо ва аҳкоми он, ва сабаби пайдоиши он, ва муддатaш ки чанд рӯз аст, ва агар зан вақто, ки ин одатро бинад бар вай чи воҷиб мешавад ва аз кадом корҳо бояд боз истад, мавъиза мекунад. Ва барои тамоми хоҳарон ва модарони азиз тавсия мекунем ин наворро гуш кунанд.

Эшони Нуруддин дар ин навор дар бораи азоб ва саволу ҷавобҳое ки дар даруни қабр аз ҳар як инсон пурсида мешавад ба мо мерасонад.

Эшони Нуруддин дар ин навор дар бораи ҳиҷрати Расули Акрам (Дуову дуруд бар ӯ бод) ба суи Мадинаи Мунаввара суҳбат мекунад, ва дар бораи он машаққатҳое, ки расули Худо бо ҳамроҳии Абубакри Сиддиқ рубару шуда буданд дар ин ҳиҷрати торихи зикр мекунад.

Эшони Нуруддин дар ин навор дар бораи фазилати моҳи рамазон, ва рӯзҳое, ки дар ин моҳ мебошад, ва дар бораи вақти ифтор кардан ва чигуна ва бо чи бояд ифтор кард баён мекунад, ва ин чунин дар бораи саҳари хурдан суҳбат мекунад.

Эшони Нуруддин дар ин навор дар бораи тоҷирон ва савдогароне, ки мардумро дар бозорҳо фиреб дода ҳаққи онҳоро бо фиребу найранг ва бо роҳҳои ҳаром мехуранд, суҳбат мекунад. Ва бо баъзе аз оятҳо ва ҳадисҳо баён мекунад, ки ин кор ҳаром аст ва дуруст нест, ва дар рузи қиёмат бисёр азоби сахте ин тоифаро интизор аст то вақте, ки тавба накунанд.

Эшони Нуриддин дар ин навор дар бораи ҳиҷоб ва бояд ҳиҷоб чигуна бошад ва ҳукми он дар ислом чист, ва баъзе оятҳову ҳадисҳое зикр мекунад ки Худованд тамоми занони мусалмонро амр ба ҳичоб карда аст.