Ҳоҷи Мирзо - Шуниданиҳо

Дар боби бенамозон : Ҳочи Мирзо дар ин навор дар боби намоз ва фазилати он, ва дар бораи бенамозон сухан меронад, ва зиёде аз оятҳо ва ҳадисҳоеро зикр мекунад ки бисёр ваиди сахте аст барои бенамозон .

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор дар мавзуи илм ва талаби он ва дар бораи фазлу бузургии олимон ва эҳтироми онҳо сухан меронад.

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор ҳукми арақ ва зарарҳои онро баён мекунад, «Даҳнафарро Пайғамбари Худо ба сабаби арақ лаънат гуфтанд: 1- Тайёркунандаи арақ, соҳиби заводи арақ барорӣ. 2- Шахсе, ки барои истифодаи худаш тайёр мекунад. 3- Арақ рез, тақсим кунандаи арақ дар маъракаҳо. 4- Нушандаи Арақ. 5- Фурушандаи арақ. 6- Харидори арақ 7- Арақ бардор, монанде, ки дар хонаи ақди никоҳ ҳамчун одат бардошта орзу мекунанд. 8- Арақбар, монанди мошинҳои борбар ё таксиҳое, ки арақ фурушро бо арақҳояш савор карда ба бозор мебаранд. 9- Туҳфа кунандаи арақ; арақро ба ягон каси дигар туҳфа мекунад. 10- Шахсе ки пули арақро мехурад, аз ҳисоби арақфуруши зиндагони мекунад. Паёмбари Худованд ба ҳамаи инҳо лаънат гуфтанд. Барои истифодаи бештар ин наворро бишнавед.

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор дар бораи иҳтироми падару модар, ва чи гуна ба ҷо овардани иҳтиром онҳо ва ба даст овардани хушнудии онҳоро баён мекунад. Ва баъзе аз оятҳо ва ҳадисҳоеро зикр мекунад ки амр ба иҳтироми падару модар мекунанд.

Ҳочи Мирзо дар ин навор дар бораи намоз ва фазилатҳои он суҳбат мекунад, ва барои бенамозон чи гуна азобҳо интизор аст дар рузи қиёмат баён мекунад

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор дар бораи дӯстдоштани Паёмбари Худо (Дуову дуруд бар Ӯ бод) мавъиза мекунад, муҳабати мо нисбати Паёмбари Худо бояд чигуна бошад, оё муҳаббати Паёмбар сабаби наҷоти мо мешавад? Оятҳо ва ҳадисҳои воридшуда дар мавзуи муҳаббати Паёмбари Худо бо зикри баъзе аз қиссаҳои муҳаббати саҳобагон нисбати расули Худо.

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор дар бораи зиндагонии ҳазрати Умар ибни Хаттоб (Худо аз Ӯ рози бод) суҳбат мекунад. Ва бояд зикр кард ки ин дуввумин халифаи мусалмонон мебошад, ва яке аз даҳ нафари башоратдода ба ҷаннат аст. Инчунин дар ин навор зикр мекунад, ки баъзе мардум аз ин саҳобии киром ирод гирифтанд ва ӯро таънаву дашном додаанд; Ҳоҷи Мирзо сухани онҳоро рад карда ва ботил будани суханони онҳоро баён мекунад.

Дар ин навор ҳоҷи Мирзо қиссаи қурбонии ҳазрати Исмоилро нақл мекунад.

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор дар бораи масҷидҳо ва иҳтиром кардани онҳо суҳбат мекунад. Ва аҷру савобе, ки ба соҳиби масҷид мерасад, ва ба он шахсе, ки масҷид месозад.

Ҳочи Мирзо дар ин навор дар бораи дунё, дилбастан ба он, ва чигуна мо метавонем аз ин дунё барои охирати худ истифода барем, ва дар бораи парҳезгори аз дунё суҳбат мекунад.

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор дар бораи даҷҷол, сифатҳои ӯ, зарарҳо ва аз куҷо боромадани ӯ, ва чигуна мардумро ба суи куфру ширк бурданаш ва ки ӯро ба қатл мерасонад суҳбат мекунад.

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор дар бораи масҷид ва неъмати бузурги он ва шукргузори кардани Худовандро барои ҳамаи масҷидҳое, ки дар Тоҷикистони мо то ҳол кушодаанд суҳбат мекунад.