Абдуллоҳ Ҳайдарӣ - Диданиҳо

Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар бораи фазлу бузурги ва маконати аҳли байти Паёмбари ислом – Саллалоҳу алайҳи ва салламро-ро, дар дини мубини ислом пешкаши бинандагон мекунад.

Ваҳдату шафқат ва хешутабори байни саҳоба ва аҳлу байти Паёмбар (с), ва мавқифи саҳоба дар ба ҷой овардани ҳуқуқи аҳли байт.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдари дар ин навор дар бораи аломатҳои рӯзи қиёмат суҳбат карда баён мекунад, ки аломатҳои рӯзи қиёмат бар ду навъ тақсим мешаванд: Аломатҳои кубро (бузург) ва Аломатҳои суғро (хурд), Инчунин зикр мекунад, ки баъзе аз ин аломатҳо воқеъ шудааст, ва баъзе аз он аломатҳо то ҳол воқеъ нашудаанд, мисли хуруҷи Даҷҷол ва баромадани Исо алайҳиссалом.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар бораи пайдоиши идҳои мусалмонон, ки он ҳам иди Қурбон ва Рамазон аст суҳбат мекунад, ва дар бораи қурбони кардан дар рӯзи иди Қурбонро баён мекунад.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар фазлу бузурги даҳаи аввали моҳи Зулҳиҷҷа суҳбат карда, ва ояте ки дар сураи Фаҷр зикри ин даҳаи аввали моҳи Зулҳиҷҷа дар он омадааст тафсир ва тарҷума мекунад.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар мавзуъи закот, ва фарзияти он, ва миқдори нисоб, ва миқдори ихроҷи он суҳбат мекунад.

Аллоҳи мутаъол ибодоти боазаматеро дар поёни моҳи рамазон қарор дода, ки имони инсон бо онон афзоиш меёбад ва ибодоти моҳи рамазон бо он такмил мешавад ва неъматҳо бо он тамом мешавад ва ин ибодот закоти фитр аст ва намози ид.