Сомонаи исломи Сургут: www.islamsrgt.net - Шуниданиҳо

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки ал-Қориъа мебошад, Ва ин сура яке аз сураҳои ҷузи Амма мебошад.

Ин навор дар атрофи халқи замину осмонҳо мебошад, Дар ин навор қудрати Худованд дар халқи осмонҳо ва бузургии онро бо масофаи байни осмону замин, ки бисёр зиёд аст, баён шудааст.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи муборакаи Залзала мебошад.

Ин навор дар бораи муҳимтарин хусусиятҳои шогирдони Пайғамбар (с.а.в), суҳбат мекунад.

Намоз ва зикри Худованд дар назди саҳобагони Паёмбари Ислом бисёр аҳамият ва маконати хоссе дошт, ҳар вақто, ки Паёмбари ислом амр ба намоз ва зикре мешуд саҳобагон дар иҷро намудани он сабқат менамуданд.

Мафҳуми қазо ва қадар ва васфи он дар Қуръон ва суханони Паёмбар (с) ва самараи имон овардан бар қазо ва қадар.

Беҳтарин афроди уммати Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод) дастпарвардагони Ӯ, асҳобаш мебошанд. Ин навор дар бораи сифатҳои аввалин дастпарвардагон ва шогирдони Расулуллоҳ (дуову дуруд бар ӯ бод), ки саҳобагони Ӯ буданд, суҳбат мекунад.

Тарҷума ва тафсири маъонии сураи Зуҳо

Тарҷума ва тафсири сураи Ал-Шарҳ.

Тарҷума ва тафсири сураи Моъун.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки Абаса мебошад, ин сура яке аз сураҳои ҷузи Амма мебошад.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки ал-Аъло мебошад, ин сура яке аз сураҳои ҷузъи Амма мебошад.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки Ториқ мебошад, ки Худованд дар ин сура дар бораи халқи осмонҳо ва коинот ва инчунин нофармонии мардум Худовандро, баён кардааст.

Тарҷума ва тафсири сураи Ал-Лайл.

Тарҷума ва тафсири сураи Тин , ва ин сура аз ҷумлаи сураҳои пораи Амма мебошад.

Дар ин навор дар мавзӯъӣ муҳаббат ва дӯстдории ҳазрати Умари Форуқ нисбати Расули Худо (дуову дуруд бар Ӯ бод) суҳбат мекунад. Ва қиссаҳоеро аз ҳаёт ва зиндагонии ҳазрати Умари Форуқ (р), ки чигуна Паёмбари Худоро дӯст медошт ва барои Ӯ тамоми дороияшро фидо мекард, қисса мекунад.

Дар ин навор дар мавзӯъӣ муҳаббат ва дӯстдории ҳазрати Абубакри сиддиқ нисбати Расули Худо (дуову дуруд бар Ӯ бод) суҳбат мекунад. Ва қиссаҳоеро аз ҳаёт ва зиндагонии Абубакри сиддиқ (р), ки чигуна Паёмбари Худоро дӯст медошт ва барои Ӯ тамоми дороияшро фидо мекард, қисса мекунад.

Дар ин навор дар мавзӯъӣ муҳаббат ва дӯстдории Расулуллоҳ Паёмбари башарият суҳбат карда, баён мекунад, ки ҳар як мусалмон бояд чигуна Паёмбари Худоро дӯст дорад. Ва суханрон такя ба оятҳо ва аҳодиси Паёмбар (с) чигунагии муҳаббати Паёмбарро баён мекунад. Ва инчунин баъзе аз қиссаҳои саҳобагони Паёмбарро зикр мекунад, ки чигуна бо Паёмбари Худо муомила ва эҳтиром доштан ва онро аз молу фарзандонашон ва ҳатто аз ҷонҳояшон низ зиёд дӯст медоштанд, ва қиссаи ҳазрати Умар шоҳид ва баёнгари ин сухан аст.

Дар ин навор дар мавзӯъӣ ахлоқи накӯ, ва фазлу бузургии он дар Ислом суханронӣ шудааст. Ва суханрон такя ба оятҳо ва аҳодиси Паёмбар (с) аҷру савоби соҳибони ахлоқи накуро баён намуда аст.

Худованд мефармояд: Аз чӣ гуфтугӯ мекунанд ва аз якдигар мепурсанд (1). Аз он хабари бузург суол мекунанд (2). Он хабаре, ки дар бораи он бо ҳам ихтилоф доранд (3). На чунон аст (ки мушрикон мепиндоранд) ба зудӣ хоҳанд донист (ҳақиқати амрро) (4). Худованд мефармояд: Ҳаққо, ки рӯзи доварӣ вақти муайяне аст (17). Рӯзе, ки дамида шавад дар Сур, пас фавҷ-фавҷ биёед(18). Ва осмон боз шавад ва дарҳо гардад (19). Худованд мефармояд: Муҳаққақан барои парҳезкорон комёбӣ ва растагорие аст (31). Боғҳое аст ва дарахтони ангуре аст (32). Ва духтарони (навҷавону дӯшизаи) норпистони ҳамсол (33). Ва ҷомҳои лабрези дамодам (34). Дар он ҷо на беҳуда шунаванд ва на дурӯғе (35)