Сомонаи исломи Сургут: www.islamsrgt.net - Ҳамаи матолиб

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки Абаса мебошад, ин сура яке аз сураҳои ҷузи Амма мебошад.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки ал-Аъло мебошад, ин сура яке аз сураҳои ҷузъи Амма мебошад.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки ал-Қориъа мебошад, Ва ин сура яке аз сураҳои ҷузи Амма мебошад.

Ин навор дар мавриди масъулиятшиноси ва эҳсос кардани он дар муҷтамаъ, суҳбат мекунад.

Ин навор дар рӯзи қиёмат ва ҳисобу китоби амалҳои мардум дар рӯзи қиёмат, ҳар як амали хайр бошад ва ё шарру бад, ҳисоб карда мешавад ва мувофиқи он ҷазо дода мешавад, ҳар касе амали хуб карда бошад аҷру подош мегирад ва касе амали бад ва нофармонии Худоро карда бошад, ҷазои бадиашро мебинад.

Ин навор дар атрофи аҳволи мардум дар рӯзи қиёмат суҳбат карда, баён мекунад, ки мардум дар рӯзи қиёмат аз корҳои худ пушаймон мешаванд, мусалмон аз он пушаймон мешавад, ки чаро дар дунё кори некро зиёд анҷом надод, аммо гунаҳкор ва кофир барои он пушаймон мешаванд, ки чаро мусалмон нашуданд ва бадкорҳо пушаймон мешаванд, ки чаро аз кори бад даст накашиданд ва ибодати Худоро анҷом надоданд.

Ин навор дар атрофи тарсидан аз ғайри Худованд, ки ( азза ва ҷалла ) сабаби хориву зиллати он шахс мешавад, суҳбат мекунад.

Ин навор дар атрофи пирӯзи ва комёбии мусалмонон дар дунё ва ё дар охират аст, Вақто, ки мусалмонон пирӯзи ва комёбиро бихоҳанд, бояд даст ба тоат ва ибодати холисонаи Аллоҳ бизананд ва баъди ибодат аз Худованд талаби пирӯзи бикунанд.

Ин навор дар атрофи дунё ва машғул шудан ба он мебошад, Вақте ки инсон доимо дар фикри дунё бошад аз ёди Худованд ва зикри Ӯ ғофил мемонад. Ва он сабаби кутоҳи кардан дар ибодати Худованд мегардад.

Ин навор дар атрофи халқи замину осмонҳо мебошад, Дар ин навор қудрати Худованд дар халқи осмонҳо ва бузургии онро бо масофаи байни осмону замин, ки бисёр зиёд аст, баён шудааст.

Ин навор дар бораи зулм ва золимин ва чигуна амалҳо аз ҷумлаи зулм аст, мебошад. Ва аз ҷумлаи золимон шахсе аст, ки аз фармонҳои Худованд сарпечи мекунад.

Ин навор дар атрофи ҷаннат ва сифатҳои он ва инчунин дар бораи васфи азоби рӯзи қиёмат ва дӯзах суҳбат мекунад.

Ин навор дар атрофи марҳалаҳои халқи инсон, ва инки инсони заъиф аз чи чиз халқ шудааст, ва тафовут ва дигаргуниҳое, ки дар байни инсонҳо вуҷуд дорад, суханрони мекунад..

Ин навор дар атрофи даҳшати зилзилаи рӯзи қиёмат аст.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки Ториқ мебошад, ки Худованд дар ин сура дар бораи халқи осмонҳо ва коинот ва инчунин нофармонии мардум Худовандро, баён кардааст.

Ин навор дар атрофи амалҳои неку бади инсон суҳбат карда баён мекунад, ки Худованди муттаъол малоикаҳои хоссе халқ кардааст ва онҳоро мукаллаф кардааст, ки бо бандагонаш бошанд ва тамоми амалҳои неку бади онҳоро нависанд, Тамоми амалҳо навишта мешаванд агар чи монанди заррае бошанд. Ва ин амалҳо дар рӯзи қиёмат ба соҳибаш нишон дода мешавад ва дар асоси он ба ҷаннат ва ё дӯзах равона карда мешавад.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи муборакаи Залзала мебошад.

Ин навор дар бораи ҳукми бо дасти чап таом хурдану нушиданро бо далелҳо баён мекунад.

Дар ин навор ривоятҳо ва қиссаҳое аз тақво, парҳезгори ва шаҳодати Ҳазрати Умар ибни Хаттоб (р) зикр шудааст.

Ин навор дар бораи се амал ва ё хислате суҳбат мекунад, ки дар ҳадис ворид шудаанд ва онҳо барои инсон ҳалокунанда ҳастанд.