(1) Kur Dielli të mblidhet e të humbë shkëlqimin;
(2) kur yjet të rrëzohen
(3) dhe malet të lëvizin tutje;
(4) kur devetë barrse të braktisen
(5) dhe egërsirat të tubohen;
(6) kur detet të vlojnë
(7) dhe shpirtrat të bashkohen (me trupat);
(8) kur foshnja e varrosur për së gjalli të pyetet
(9) për çfarë faji ishte vrarë;
(10) kur fletët të shpërndahen[395]
[395] D.m.th. regjistrat e veprave të njerëzve.
(11) dhe qielli të zhvishet;
(12) kur Xhehenemi të flakërojë
(13) dhe Xheneti të afrohet:
(14) atëherë çdokush do të marrë vesh çfarë kishte përgatitur (për këtë Ditë).
(15) Betohem për ata (planetë) që tërhiqen,
(16) që lindin e perëndojnë,
(17) për natën kur bie terri
(18) e për agimin kur nis të zbardhë,
(19) se ky (Kuran) është Fjalë e (kumtuar prej) një të Dërguari fisnik,[396]
[396] Prej Xhebrailit (a.s.).
(20) që zotëron fuqi dhe pozitë të lartë te Zoti i Fronit
(21) e që është i respektuar atje dhe besnik.
(22) Shoku juaj[397] nuk është i marrë.
[397] Muhamedi (a.s.).
(23) Ai e ka parë atë[398] në horizontin e qartë
[398] Pra, Profeti (a.s.) e ka parë Xhebrailin (a.s.) në formën e tij fillestare në fillimet e Shpalljes Hyjnore.
(24) dhe nuk mbulon asnjë të fshehtë prej së Padukshmes.
(25) As ky (Kuran) nuk është fjalë e djallit të mallkuar.
(26) Prandaj, nga po ia mbani?
(27) Ai është veçse këshillë për botët:
(28) për secilin nga ju që dëshiron të ndjekë rrugën e drejtë.
(29) Por ju nuk mund të dëshironi, përveçse me vullnetin e Allahut, Zotit të botëve!