100 - سوره عاديات ()

|

(1) الله به گروه اسبانی سوگند یاد فرمود که به حرکت درمی‌آیند تا آنجا که به‌سبب حرکت سریع، صدای نفس‌های‌شان به گوش می‌رسد.

(2) و به گروه اسبانی سوگند یاد کرد که به‌سبب برخورد شدید سم‌های‌شان به سنگ‌ها (جرقه) آتش برمی‌افروزد.

(3) و به گروه اسبانی سوگند یاد فرمود که صبحگاه بر دشمنان هجوم می‌آورند.

(4) و با حرکت‌شان غباری به‌پا می‌کنند.

(5) و با سواران‌شان به میان گروهی از دشمنان وارد می‌شوند.

(6) که انسان به‌طور قطع بسیار بازدارنده از خیری است که پروردگارش آن را از او می‌خواهد.

(7) و در حقیقت خودش بر بازدارندگی خویش از خیر گواه است، و به خاطر وضوح این امر نمی‌تواند آن را انکار کند.

(8) و به‌راستی‌که او به‌سبب دوست ‌داشتن زیاد مال در آن بخل می‌ورزد.

(9) پس آیا این انسان فریب‌ خورده به زندگی دنیا ندانسته است آن‌گاه که الله مردگان قبرها را برانگیزد و آنها را از زمین برای حسابرسی و جزا درآوَرَد امر آن‌گونه که تصور می‌کرد نبوده است؟!

(10) و نیات و اعتقادات و سایر مواردی که در دل‌هاست آشکار و روشن گردد.

(11) که پروردگارشان در آن روز نسبت به آنها بسیار دانا است، و ذره‌ای از کار بندگانش بر او پوشیده نمی‌ماند، و آنها را در قبال اعمالشان جزا خواهد داد.