(1) الله به انجیر و مکان روییدنش، و به زیتون و مکان روییدنش در سرزمین فلسطین که در آنجا عیسی علیه السلام را مبعوث کرد سوگند یاد فرمود.
(2) و به کوه سیناء که کنار آن با پیامبرش موسی علیه السلام نجوا کرد سوگند یاد فرمود.
(3) و به مکه شهر حرمت‌داری که هرکس در آن داخل شود ایمن است و محمد صلی الله علیه وسلم را در آن مبعوث کرد سوگند یاد فرمود.
(4) که به تحقیق انسان را در نیکوترین آفرینش و بهترین سیما آفریدیم.
(5) سپس او را در دنیا به سالخوردگی و خرفتی بازگرداندیم که از جسمش سودی نمی‌برد چنان‌که اگر فطرتش فاسد شود و رهسپار جهنم شود از جسم خویش سودی نمی‌برد.
(6) مگر کسانی‌که به الله ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند که آنها هر چند بسیار پیر و کهنسال شوند، پاداشی همیشگی و جاویدان، یعنی بهشت، دارند؛ چون فطرت‌شان را پاک کرده‌اند.
(7) پس - ای انسان- با وجود اینکه نشانه‌های فراوان قدرت الله را مشاهده کردی چه چیزی تو را به تکذیب روز جزا وامی‌دارد؟!
(8) آیا الله - با قراردادن روز قیامت به عنوان روز جزا- بهترین و عادل‌ترین داوران نیست؟! آیا عاقلانه است که الله بندگانش را بیهوده به حال خودشان رها کند، بدون اینکه میان آنها داوری کند، و نیکوکار را به نیکوکاری‌اش، و بدکار را به بدکاری‌اش جزا دهد؟!