(1) آن‌گاه که آسمان برای نزول فرشتگان از آن شکافته شود.
(2) و آن‌گاه که ستارگان پراکنده سقوط کنند.
(3) و آن‌گاه که دریاها بر روی یکدیگر گشوده شوند و در هم آمیزند.
(4) و آن‌گاه که خاک قبرها برای برانگیختن مردگان‌شان زیر و رو شود.
(5) در این هنگام هرکس از اعمالی‌که پیش از وفات فرستاده، و اعمالی‌که به تأخیر انداخته و انجام نداده است آگاه می‌شود.
(6) ای انسان کافر به پروردگارت، چه چیزی تو را واداشت که با فرمان پروردگارت مخالفت کنی آن‌گاه که به تو مهلت داد و به لطف خویش کیفرت را به تعجیل نینداخت؟!
(7) همان ذاتی‌که پس از اینکه نیست بودی تو را پدید آورد، و تو را درست‌اندام و متناسب قرار داد.
(8) و تو را به هر صورتی‌که خواست بیافریند، آفرید، و به تحقیق بر تو نعمت بخشید كه تو را در سیمای خری یا بوزینه‌ای یا سگی یا حیوانی دیگر نیافرید.
(9) - ای فریب خوردگان- امر چنان‌که تصور می‌کنید نیست بلکه شما روز جزا را تکذیب می‌کنید و برایش کار نمی‌کنید.
(10) و به‌راستی‌که فرشتگانی بر شما گمارده شده‌اند که اعمال‌تان را حفظ می‌کنند.
(11) نزد الله گرامی هستند، نویسندگانی هستند که اعمال‌تان را می‌نویسند.
(12) تمام کارهایی را که انجام می‌دهید می‌دانند و آنها را می‌نویسند.
(13) به‌راستی کسانی‌که خیر و طاعت زیادی انجام می‌دهند در روز قیامت در نعمت‌هایی جاویدان هستند.
(14) و به‌راستی‌که گناهکاران در آتشی که بر آنها برافروخته می‌گردد هستند.
(15) در روز جزا وارد آن می‌شوند و از حرارتش رنج می‌برند.
(16) و هرگز از آن دور نمی‌شوند، بلکه در آن جاویدان هستند.
(17) و - ای رسول- تو چه دانی که روز جزا چیست؟!
(18) باز چه دانی که روز جزا چیست؟!
(19) روزی‌که هیچ‌کس نمی‌تواند به هیچ‌کس دیگری نفع رساند، و تمام کارها در آن روز فقط از آنِ الله است، که به هر کاری بخواهد اقدام می‌کند، و غیر از او هیچ‌کس دیگری این حق را ندارد.