(1) آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است الله، پادشاه پاک (و) غالب (و) باحکمت را به پاکی یاد می‌کنند.
(2) اوست کسی که در میان ناخوانان پیغمبری از خود آنان فرستاد که آیاتش را بر آنان می‌خواند و آنان را پاک می‌دارد و به آنان کتاب و حکمت می‌آموزد، هرچند که پیش از این در گمراهی آشکار بودند.
(3) و (این بعثت خاص به مردم زمان پیغمبر نیست بلکه به) قومی دیگر از آنان (نیز است) که هنوز به ایشان نپیوسته‌اند (و بعدها به دنیا خواهند آمد)، و الله غالب با حکمت است.
(4) این (بعثت) فضل الله است، آن را به هر کس که بخواهد می‌دهد و الله دارای فضل بزرگ است.
(5) مثال آنان که مکلف به تورات شدند باز (چنانکه باید) رعایتش نکردند، مانند خری است که کتاب‌هایی را حمل می‌کند (اما از محتوای آن بی‌خبر است). چه بد است مثَل گروهی که آیات الله را دروغ شمردند! و الله قوم ظالم را هدایت نمی‌کند.
(6) بگو: ای یهودیان! اگر گمان می‌کنید که شما دوستان الله هستید نه مردمان دیگر، پس اگر راست می‌گویید آرزوی مرگ کنید.
(7) ولی آنان به خاطر آنچه پیش از این فرستاده‌اند، هرگز آرزوی مرگ نخواهند کرد و الله به (حال) ظالمان داناست.
(8) بگو: آن مرگی که از آن می‌گریزید (بدانید) که آن به شما رسیدنی است، باز به (نزد) دانای پنهان و آشکار بازگردانده می‌شوید پس شما را به (حقیقت) آنچه می‌کردید آگاه می‌سازد.
(9) ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هرگاه در روز جمعه برای نماز ندا داده شد به یاد الله بشتابید و خرید و فروش را رها کنید، این برایتان بهتر است اگر بدانید.
(10) چون نماز ادا شد، در زمین پراگنده شوید و از فضل الله بجوئيد و الله را بسیار یاد کنید تا شما رستگار شوید.
(11) و چون تجارت و سرگرمی را ببینند به‌سوی آن پراگنده شده و تو را ایستاده رها می‌کنند. بگو: آنچه نزد الله است از سرگرمی و تجارت بهتر است و الله بهترین روزی دهندگان است.