(1) آیا خبر حادثۀ احاطه‌کننده (قیامت) به تو رسیده است؟
(2) که چهره‌هایی در آن روز خوار و ذلیل‌اند.
(3) (با آن که) مشقت‌کشیده و رنج برده‌اند.
(4) (لیکن) در آتش شعله‌ور و سوزان داخل شوند.
(5) از چشمۀ داغِ جوشان نوشانیده شوند.
(6) خوراکی جز ضریع (خار تلخ) ندارند.
(7) که نه فربه می‌کند و نه از گرسنگی نجات می‌دهد.
(8) چهره‌هایی در آن روز خرم و تازه خواهند بود.
(9) و از کوشش خود راضی‌اند.
(10) در بهشت برین (و بلند جای دارند).
(11) در آن جا سخن بیهوده نشنوند.
(12) در آن جا چشمۀ جاری است.
(13) و در آن جا تخت‌های بلند است.
(14) و جام‌های چیده شده است.
(15) و بالش‌های در صف نهاده شده است.
(16) و فرش‌های گرانبها گسترده شده است.
(17) آیا به شتران نمی‌نگرند (منکران توحید) که چگونه آفریده شده‌اند؟
(18) و به‌سوی آسمان نگاه نمی‌کنند که چگونه برافراشته شده است؟
(19) و به طرف کوه‌ها (نمی‌نگرند) که چگونه نصب (برقرار) گردیده‌اند؟
(20) و به طرف زمین که چگونه هموار شده است؟
(21) پس پند و اندرز ده که وظیفۀ تو تنها پند دادن و یادآوری است.
(22) بر آن‌ها مسلط نیستی.
(23) مگر آن که روی گرداند و کفر پیشه کند.
(24) پس الله او را به عذاب سخت سزا می‌دهد.
(25) یقیناً بازگشت آن‌ها به‌سوی ماست.
(26) باز حساب آن‌ها با ما خواهد بود.