(1) قسم به آسمان، و قسم به طارق (یعنی ستاره ظاهرشونده در شب).
(2) تو چه می‌دانی که طارق چیست؟
(3) آن ستارۀ درخشنده است.
(4) کسی نیست مگر آن که بر او نگهبانی است.
(5) پس باید انسان بنگرد که از چه آفریده شده است؟
(6) از آب (منی) زودریزنده آفریده شده است.
(7) که از میان استخوان پشت (مرد) و استخوان سینه (زن) بیرون می‌شود.
(8) لذا الله بر بازگردانیدن (یعنی دوباره زنده کردنِ) انسان‌ها قادر است.
(9) روزی که رازهای پوشیده ظاهر شود.
(10) پس در آن روز (برای انسان) هیچ قوتی و هیچ یاری‌دهنده‌ای نیست.
(11) قسم به آسمان باران‌دار.
(12) و قسم به زمین شگافنده (برای رویانیدن نباتات).
(13) که قرآن کلام فیصله‌کننده (بین حق و باطل) است.
(14) و سخن بیهوده و شوخی نیست.
(15) البته آن‌ها (کفار) سخت نیرنگ می‌کنند.
(16) و من نیز (برای مجازات‌شان) چاره‌اندیشی می‌کنم.
(17) پس کافران را مهلت ده (تا فکر کنند و) زمانِ اندک آن‌ها را رها کن.