(1) සියලු මැවීම්වලට ඉහළින් සිටින ඔබේ පරමාධිපතිගේ නාමය පමණක් මෙනෙහි කරමින් ඔහුට ගරුබුහුමන් කරමින් ඔහුව සුවිශුද්ධ කරනු.
(2) ඔහු නිසිලෙස මිනිසාව මවා මිනිසාගේ පැවැත්ම සමානුපාතිකව සැකසුවේය.
(3) එමෙන්ම ඔහු සියලු මැවීම්වලට, ඒවායෙහි වර්ග ජාතී ස්වභාවයන් නිර්ණය කළේය. සෑම මැවීමකටම, එයටම ගැලපෙන ස්වාභාවයක් වෙත මඟ පෙන්වීය.
(4) ඔහු ඔබේ ගොවිපල සතුන් බුදින දෑ මහපොළොවෙන් හට ගැන්වීය.
(5) ඒවා සාරවත්ව වැඩුනු පසුව කළු පැහැගැන්වුණු වියළි ඉපැණැලි බවට පත් කළේය.
(6) අහෝ දූතය! අපි නුඹට අල්-කුර්ආනය මතුවටත් පාරායනය කර පෙන්වන්නෙමු. ඔබ එය අමතක නොකරන අයුරින් ඔබේ හදවත තුළ අපි එය තැන්පත් කරන්නෙමු. එහෙයින් ඔබට අමතක නොවනු වස් ඔබ උනන්දුවෙන් පාරායනය කරනවාක් මෙන් දේව දූත ජිබ්රීල්ගේ පාරායනයේ දී ඔබ ඔහුව ඉක්මවා නොයන්න.
(7) නමුත් අල්ලාහ්ගේ අභිමතය අනුව යම් යථාර්ථවාදී හේතුවක් සඳහා ඔබට අමතක කරන දෑ හැර. සැබැවින්ම සුවිශුද්ධ අල්ලාහ් ඔහු දන්වා සිටින දෑ හා නොදන්වා සිටින දෑ පිළිබඳ මැනවින් දන්නාය. ඉන් කිසිවක් ඔහු වෙතින් සැඟ වී යන්නේ නැත.
(8) ඔබ ව ස්වර්ගයට ඇතුළත් කරන, අල්ලාහ්ගේ තෘප්තියට භාජනය වන දැහැමි ක්රියාවන් සිදු කිරීමට අපි ඔබට කරුණු පහසු කර දෙන්නෙමු.
(9) එහෙයින් අල් කුර්ආනයේ අපි ඔබ වෙත දන්වා සිටි දැයින් ඔබ ජනයාට උපදෙස් දෙනු. එම උපදෙස් ඔවුන් තුළ කාවදින තරමට ඔබ අඛණ්ඩව ඔවුනට ඒ පිළිබඳ මතක් කරමින්ම සිටිනු.
(10) අල්ලාහ්ට බියවන්නා ඔබේ උපදෙස් මගින් උපදෙස් ලබනු ඇත. හේතුව ඔහු එම උපදෙසින් ප්රයෝජනය ලබන කෙනෙකු වන බැවිනි.
(11) දෙවියන් ප්රතික්ෂේප කරන්නා එම උපදෙසින් දුරස් වී පළා යයි. එහෙයින් මතුලොවෙහි ඔහු නිරයට පිවිසෙන විට ජනයා අතර මහත් වූ අභාග්යවන්තයකු වෙයි.
(12) ඔහු මතුලොවේදී මහත් වූ ගින්නට පිවිසෙනු ඇත. එහි තිබෙන දැඩි උණුසුම සදා විඳිනු ඇත.
(13) නැවත මරණයට පත්වීමකින් තොරව, ලැබෙන දඬුවමින් ගැළවීමක් නොලබාම ඔහු නිරයේ සදා ජීවත් වනු ඇත. ඔහු එහි යහපත් ගෞරවනීය ජීවිතයක් ගත නොකරනු ඇත.
(14) දෙවිඳුන්ට ආදේශ තැබීමෙන් හා පාපකම්වලින් තමන් පිවිතුරු කර ගත්තවුන් සැබැවින්ම ජයග්රහණය අත්පත් කර ගෙන ඇත.
(15) දික්ර් හෙවත් තම පරමාධිපතිව ප්රශංසාත්මකව මෙනෙහි කළ යුතු විවිධ ප්රකාශ ආගමානුකූලව ඉටු කරමින් හා සලාතයෙහි (යාඥාවෙහි) අපේක්ෂිත ගුණාංග පිළිපදිමින් ඔහුගේ පරමාධිපති ව ඔහු සිහිපත් කරයි.
(16) නමුත්, ඔබ මෙලොව ජීවිතයට ප්රමුඛතා ව දෙන්නෙහිය. මතුලොවට වඩා ඔබ එය උතුම් කොට සලකන්නෙහිය. ඒ දෙක අතර අතපසුවන දෑ බොහෝය.
(17) මෙලොව හා එහි ඇති සැපත, වින්දනය හා පැවැත්ම යනාදියට වඩා මතුලොව ශ්රේෂ්ඨය. උතුම්ය. ඊට හේතුව එහි ඇති සැපත සදා පවතින අමරණීය වන බැවිණි.
(18) අප ඔබ වෙත මතක් කළ මෙම නියෝග හා තොරතුරු ඔබට පෙර පහළ වූ දේව පුස්තකයන්හී ද තිබිණ.
(19) එය ඉබ්රාහීම් හා මූසා (අලෙයිහිමස් සලාම්) යන නබිවරුන් වෙත පහළ කරනු ලැබූ පුස්තකයන් හී වෙති.