(1) Ҳаа. Мийм.
(2) Китобнинг нозил қилиниши Азиз ва Ҳаким Аллоҳ тарафидандр.
(3) Осмонлару ерда мўминлар учун белгилар бордир.
(4) Ўзларингизнинг яратилишингизда ва тарқатиб қўйган жониворларда аниқ ишонадиганлар учун.
(5) Кеча ва кундузнинг алмашинишида, Аллоҳ самодан ризқ ёғдириб, у орқали ўлик ерни жонлантиришида ва шамолларни эстириб қўйишида ақл юритадиган қавм учун белгилар бордир.
(6) Булар Аллоҳнинг оятларидир. Уларни сизга ҳақ ила тиловат қилиб беряпмиз. Бас, Аллоҳ ва Унинг оятлари турганда яна қайси гапга ишонадилар?!
(7) Ҳар бир туҳматчи осийга ҳалокат бўлсин.
(8) Унга тиловат қилинаётган Аллоҳнинг оятларини эшитади-да, кейин яна такаббурлик қилиб, худди эшитмагандек саркашлик қилиб тураверади. Бас, унга аламли азоб ҳақида хушхабар беринг!
(9) Бизнинг оятларимиздан бирон нарсани билиб олганда уни масхара қилади. Ана ўшалар учун хор қилгувчи азоб бордир.
(10) Уларнинг ортида жаҳаннам бор. Уларга касб қилиб топган нарсалари ҳам, Аллоҳни қўйиб ушлаган дўстлари ҳам бирон нарсада асқотмас. Улар учун улуғ азоб бордир.
(11) Мана шу ҳидоятдир. Парвардигорларининг оятларига куфр келтирганлар учун эса жуда ёмон аламли азоб бордир.
(12) Аллоҳ шундай Зотки, Унинг амри ила кемалар юриши ва У Зотнинг фазлидан умидвор бўлишингиз учун сизларга денгизни бўйсундириб берди. Шоядки, шукр қилсангизлар.
(13) Сизларга самолардаги нарсаларнинг ва заминдаги нарсаларнинг ҳаммасини Ўзи томонидан бўйсундириб берди. Бу ишда фикр юритадиган қавм учун белгилар бордир.
(14) Иймон келтирганларга айтингки, Аллоҳнинг кунларидан умид қилмайдиганларни кечириб юбораверсинлар. Токи, У Зот қавмни қилиб ўтган ишларига яраша мукофотласин ёки жазоласин.
(15) Ким бир яхшилик қилса, бас, ўзи учун. Ким ёмонлик қилса, у ҳам ўзига. Кейин Парвардигорингизга қайтариласизлар.
(16) Бани Исроилга китоб, ҳокимият ва пайғамбарликни ато этдик. Уларга покиза ризқлар бериб, уларни оламлардан афзал этдик.
(17) Уларга ишлари учун ҳужжатлар ато этдик. Бас, ўзларига илм келганидан кейингина ўзаро тажовузкорлик қилиб, ихтилоф чиқардилар. Қиёмат куни уларнинг орасини қилиб ўтган ихтилофлари борасида Парвардигорингиз ажрим қилади.
(18) Кейин сизни бу ишдан бир шариат устида қилдик. Бас, унга эргашинг. Билмайдиганларнинг ҳавойи нафсларига эргашманг.
(19) Улар сиздан Аллоҳ тарафидан бўладиган бирон ишни арилта олмаслар. Золимларнинг айримлари айримларининг дўстларидир. Аллоҳ эса тақводорларнинг дўстидир.
(20) Бу одамлар учун кўнгил кўзлари ҳамда аниқ ишонадиган қавм учун ҳидоят ва раҳматдир.
(21) Ёки ёмонликларни қилганлар Биз уларни ҳам иймон келтириб, яхшиликларни қилган зотлар каби қиламиз, уларнинг ҳаёти ҳам, мамоти ҳам бир хил бўлади, деб ўйлайдиларми? Нақадар ёмон ҳукм қиладилар!
(22) Аллоҳ осмонлару ерни ҳақ ила яратди. Токи, ҳар бир жон зулм қилинмагани ҳолда қилган ишига яраша жазолансин, мукофотлансин.
(23) Ҳавойи нафсини ўзига худо қилиб олган кимсани кўрганмисиз? Аллоҳ уни билган ҳолида адаштириб, қулоғи ва қалбини муҳрлаб, кўзига парда тортиб қўйган. Аллоҳдан кейин уни ким ҳам ҳидоят қила оларди? Эслатма-ибрат олмайсизларми?!
(24) Дедилар: "Шу дунёдаги ҳаётимиздан бошқа ҳаёт йўқ. Ўламиз ва яшаймиз. Бизни фақат давр ҳалок этади". Уларнинг бу борада ҳеч қандай илми йўқ. Улар фақат гумон-тахмин қиладилар, холос.
(25) Уларга оятларимиз очиқ-равшан тиловат қилинганда уларнинг ҳужжатлари: "Агар ростгўй бўлсангизлар, ота-боболаримизни келтиринглар-чи", дейишдан бошқа нарса бўлмади.
(26) Айтинг: "Аллоҳ сизларни тирилтиради, кейин ўлдиради, кейин (келишига) шак-шубҳа бўлмаган Қиёмат кунига тўплайди. Лекин одамларнинг кўплари билмайдилар".
(27) Осмонлару ернинг мулки Аллоҳникидир. Соат қоим бўлган кунда, ана ўша кунда ноҳақлик қилгувчилар зарарга йўлиқадилар.
(28) Ҳар бир умматни тиз чўккан ҳолда кўрасиз. Ҳар бир уммат ўзининг китобига (номаи аъмолига) чақирилади. "Бугун қилиб ўтган ишларингизга яраша жазо ёки мукофт олурсизлар".
(29) Бу китобимиз сизларга ҳақни айтади. Албатта Биз қилиб ўтган ишларингизни кўчириб қўйганмиз.
(30) Бас, иймон келтириб, яхши ишларни қилган зотларни Парвардигорлари Ўз раҳматига киритади. Мана шу ёрқин муваффақиятдир.
(31) Куфр келтирганлар эса... "Оятларим сизларга тиловат қилинганда такаббурлик қилмаганмидингиз ва жиноятчи қавм бўлмаганмидингиз?!"
(32) "Аллоҳнинг ваъдаси ҳақдир, соат(нинг, яъни, Қиёматнинг юз бериши)га шак-шубҳа йўқдир", дейилганда, "Соат нималигини билмаймиз, биз фақат гумон қиламиз, холос, биз аниқ ишонгувчилар эмасмиз", дедингиз.
(33) Уларга қилиб ўтган ёмонликлари аён бўлиб, уларни ўзлари масхара қилган нарса қамраб олди.
(34) Айтилди: "Шу кунги учрашувни унутганингиздек, Биз ҳам сизларни бугун (дўзахда) қолдирамиз. Энди жойингиз дўзахдир ва сизлар учун ҳеч қандай мададкорлар йўқ".
(35) Бунга сабаб сизлар Аллоҳнинг оятларини масхара қилиб олдинглар ва сизларни дунё ҳаёти алдаб қўйди. Бас, бугун ундан чиқарилмайдилар ва улардан қайтиш ҳам талаб қилинмас.
(36) Бас, ҳамд самолар Парвардигориникидир, замин Парвардигориникидир, оламлар Парвардигориникидир.
(37) Осмонлару ердаги буюклик ёлғиз Уникидир. У Азиз ва Ҳаким Зотдир.