(1) Вақтики, ер ўзига хос зилзилага тушса...
(2) Ва ер ўз юкларини отиб чиқарса...
(3) Ва инсон: «Унга нима бўлди?!» – деса...
(4) Ўша кунда у (ер) ўз хабарини айтадир.
(5) Сенинг Роббинг унга ваҳий юборгани учундир.
(6) Ўша кунда одамлар амалларини кўриш учун жойларидан гуруҳ-гуруҳ бўлиб қўзғалурлар.
(7) Бас, ким зарра оғирлигида яхшилик қилса ҳам кўрадир.
(8) Ва ким зарра оғирлигида ёмонлик қилса ҳам кўрадир.
(Яхшиликнинг ҳам, ёмонликнинг ҳам катта-кичиги бўлмайди. Ҳаммасининг ҳисоб-китоби бўлади, қиёматда жавоб бериш керак. Ҳар доим яхшиликни қилиб, агар у кўзга кўринмас зарра миқдорида бўлса ҳам ёмонликдан қочиш керак.)