(1) Σου ήρθε (ω, Μωχάμμαντ) η είδηση της Αλ-Γάσιγια (δηλ. της Ημέρας της Ανάστασης, που περιβάλλει τους ανθρώπους με τα τρομερά της γεγονότα);
(2) Κάποια πρόσωπα, εκείνη την Ημέρα, θα είναι ταπεινωμένα.
(3) Δουλεύοντας (σκληρά) εξαντλημένα (από τη δουλειά).
(4) Καθώς καίγονται σε μια πυρακτωμένη Φωτιά,
(5) Θα τους δοθεί να πιουν από μια πηγή που βράζει δυνατά.
(6) Δε θα έχουν τροφή παρά από Νταρεί‘ (αγκαθωτό πικρό φυτό, με άσχημη μυρωδιά και εμφάνιση),
(7) Που ούτε τρέφει, ούτε ικανοποιεί την πείνα.
(8) Άλλα πρόσωπα εκείνη την Ημέρα θα είναι χαρούμενα (με την ευδαιμονία που έλαβαν),
(9) Για τις προσπάθειές τους (για τις καλές πράξεις που έκαναν στην εγκόσμια ζωή) θα είναι ικανοποιημένα (στη Μέλλουσα Ζωή, με την αμοιβή που έλαβαν),
(10) Σ’ έναν υψηλό Παράδεισο.
(11) Όπου δεν θα ακούν Λάγουω (κακά, μάταια, βλαβερά λόγια).
(12) Μέσα του υπάρχει μια τρεχούμενη πηγή (δηλ. πηγές που τις κάνουν οι κάτοικοι του Παραδείσου να τρέχουν όπου θέλουν).
(13) Και υπερυψωμένα κρεβάτια.
(14) Και ποτήρια τοποθετημένα (και προετοιμασμένα γι' όποιον θέλει),
(15) Και μαξιλάρια τακτοποιημένα σε σειρές (η μία δίπλα από την άλλη).
(16) Και πολυτελή χαλιά στρωμένα παντού.
(17) Μα δεν κοιτούν (συλλογίζονται, οι άπιστοι) τις καμήλες· πώς δημιουργήθηκαν;
(18) Και τον ουρανό· πώς ανυψώθηκε;
(19) Και τα βουνά· πώς ανεγέρθηκαν (και φτιάχτηκαν σταθερά);
(20) Και τη Γη· πώς απλώθηκε (ώστε να είναι κατοικήσιμη);
(21) Υπενθύμισέ τους, λοιπόν (ω, Μωχάμμαντ), στ’ αλήθεια εσύ είσαι μόνο για να τους υπενθυμίζεις,
(22) Και δεν σου έχει ανατεθεί να τους αναγκάσεις.
(23) Μα όσο γι' εκείνον που απομακρύνθηκε και αρνήθηκε την πίστη,
(24) Ο Αλλάχ θα τον τιμωρήσει με το μέγιστο μαρτύριο.
(25) Στ’ αλήθεια, σ' Εμάς θα είναι η επιστροφή τους.
(26) Έπειτα, σ' Εμάς εναπόκειται να τους φέρουμε για λογοδότηση.