(1) Ω, εσύ (Προφήτη), ο σκεπασμένος με τα ιμάτιά σου!
(2) Σήκω και προειδοποίησε (τους ανθρώπους για την τιμωρία από τον Αλλάχ)!
(3) Και δόξασε τον Κύριό σου (τον Αλλάχ)!
(4) Και εξάγνισε τα ενδύματά σου!
(5) Και απομακρύνσου από τα είδωλα (και την ειδωλολατρία) (όπως ήδη κάνεις)!
(6) Και μην θεωρείς τις πολλές πράξεις υπακοής σου προς τον Αλλάχ, ως χάρη σ’ Αυτόν.
(7) Και να είσαι υπομονετικός (σε ό,τι αντιμετωπίζεις από δυσκολίες) για χάρη του Κυρίου σου!
(8) Και όταν (ο άγγελος Ισραφήλ) φυσήξει το Κέρας (Σάλπιγγα) (το δεύτερο φύσημα).
(9) Πράγματι, εκείνη η Ημέρα θα είναι μία πολύ δύσκολη Ημέρα –
(10) Που για τους άπιστους δεν θα είναι καθόλου εύκολη.
(11) Άφησέ Με, λοιπόν, (ω, Προφήτη) μ' όποιον δημιούργησα μονάχο (στη μήτρα της μητέρας του, χωρίς να έχει ούτε πλούτο ούτε παιδιά) (Αναφέρεται στον Αλ-Ουαλίντ, υιό του Αλ-Μουγείρα Αλ-Μαχζούμι).
(12) Κι έπειτα, του χορήγησα άφθονα πλούτη.
(13) Και παιδιά που τον συντροφεύουν.
(14) Και του διευκόλυνα (τα μέσα βιοπορισμού) με κάθε ευκολία.
(15) Κι έπειτα, (μετά απ’ όλα αυτά και παρ’ όλο που αρνήθηκε την πίστη) εποφθαλμιούσε με απληστία να του έδινα περισσότερα·
(16) Όχι! Στ’ αλήθεια, ήταν πεισματάρης ενάντια στα Εδάφια (και τα σημάδιά) Μας.
(17) Θα τον εξαναγκάσω να αντιμετωπίσει ένα σκληρό μαρτύριο (χωρίς ανάπαυση)!
(18) Στ’ αλήθεια, σκέφτηκε και σχεδίασε (συνωμοτικά) (πώς θα δυσφημούσε τον Προφήτη και το Κορ’άν).
(19) Και καταραμένος να ‘ναι: για το πώς σχεδίασε!
(20) Και πάλι καταραμένος να ‘ναι: για το πώς σχεδίασε!
(21) Έπειτα σκέφτηκε ξανά (σ' αυτά που θα πει για να δυσφημήσει τον Προφήτη και το Κορ’άν)·
(22) Έπειτα συνοφρυώθηκε και το πρόσωπό του σκοτείνιασε (όταν δεν βρήκε τίποτα να πει για να δυσφημήσει τον Προφήτη και το Κορ’άν).
(23) Έπειτα γύρισε την πλάτη του (στην αλήθεια) αλαζονικά.
(24) Και είπε: «Αυτό δεν είναι παρά μόνο μαγεία, που μεταδόθηκε από παλιά·
(25) Αυτό (το Κορ’άν) δεν είναι παρά ανθρώπινος λόγος (και όχι Θεϊκός)!»
(26) Θα τον εισάγω στη Σάκαρ (μία από τις ονομασίες της Κολάσεως) για να καεί μέσα.
(27) Και δεν ξέρεις (ω, Μωχάμμαντ) πόσο (τρομερή) είναι η Σάκαρ!
(28) Δεν αφήνει τίποτε (ούτε τη σάρκα ούτε τα οστά χωρίς να τα κάψει), ούτε αφήνει (τους άπιστους)!
(29) Καίγοντας τα δέρματα (των άπιστων, στους οποίους θα ανανεώνει ο Αλλάχ συνέχεια τα δέρματα, τη σάρκα και τα οστά τους, για να γεύονται συνέχεια το μαρτύριο)!
(30) Πάνω της βρίσκονται δέκα εννέα (ισχυροί άγγελοι ως φύλακες και φρουροί της Κολάσεως).
(31) Και δεν θέσαμε κανέναν, παρά αγγέλους ως φύλακες του Πυρός. Κι δεν ορίσαμε τον αριθμό τους (ως δεκαεννιά), παρά μόνο για να είναι ως δοκιμασία για τους άπιστους (που ένας απ' αυτούς είπε: «Δεν μπορούν κάθε δέκα από σας να νικήσουν έναν απ' αυτούς;»), και ώστε αυτοί που έλαβαν το Βιβλίο (Εβραίοι και Χριστιανοί που έλαβαν την αυθεντική Τορά και το αυθεντικό Ιν-τζείλ) να σιγουρευτούν [ότι το Κορ’άν είναι η αλήθεια, καθώς συμφωνεί με τα αυθεντικά Βιβλία που είχαν, αναφορικά με τον αριθμό δεκαεννιά], και ώστε να αυξηθούν οι πιστοί στην πίστη (καθώς το Κορ’άν είναι η αλήθεια), και για να μην αμφισβητούν αυτοί που έλαβαν το Βιβλίο (Εβραίοι και Χριστιανοί), ούτε οι πιστοί, και για να πουν εκείνοι που στις καρδιές τους βρίσκεται μια ασθένεια (της υποκρισίας) και οι άπιστοι: «Τι ήθελε ο Αλλάχ να πει μ’ αυτήν την παραβολή (αυτόν τον αριθμό);» Έτσι ο Αλλάχ οδηγεί όποιον θέλει στο να παραστρατήσει και καθοδηγεί όποιον θέλει. Και κανείς δε γνωρίζει τις στρατιές του Κυρίου σου, παρά μόνο Αυτός. Και αυτή (η Κόλαση) δεν είναι, παρά μια (προειδοποιητική) υπενθύμιση για την ανθρωπότητα.
(32) Όχι (δεν μπορούν οι άπιστοι να νικήσουν τους αγγέλους όπως ισχυρίστηκαν)! Και (ορκίζομαι) μα το φεγγάρι!
(33) Και (ορκίζομαι) μα τη νύχτα καθώς υποχωρεί!
(34) Και (Ορκίζομαι) μα την αυγή καθώς φέγγει!
(35) Ότι αυτή (η Κόλαση) είναι ένα από τα μεγάλα (Σημάδια).
(36) Μια προειδοποίηση για την ανθρωπότητα,
(37) Σε όποιον από σας επιθυμεί να προχωρήσει (μέσω της πίστης και των καλών πράξεων), ή να μείνει πίσω (μέσω της απιστίας και των αμαρτιών).
(38) Κάθε ψυχή (που έχει διαπράξει αμαρτίες) θα είναι όμηρος (στην Κόλαση) γι' ό,τι διέπραξε,
(39) Εκτός από αυτούς στα Δεξιά (δηλ. τους ευσεβείς που λαμβάνουν τα Βιβλία των καταγραφών των πράξεών τους στο δεξί τους χέρι) (δεν θα είναι όμηροι),
(40) (Αλλά θα είναι) σε κήπους (Παράδεισο), και θα ρωτούν ο ένας τον άλλον,
(41) Σχετικά με τους εγκληματίες (άπιστους), (και θα τους λένε):
(42) «Τι σας εισήγαγε στη Σάκαρ (Κόλαση);»
(43) Εκείνοι θα πουν: «Δεν ήμασταν από τους προσευχητές,
(44) Ούτε ταΐζαμε τους ενδεείς,
(45) Και μιλούσαμε στην πλάνη μαζί μ' εκείνους που μιλούσανε σ' αυτή,
(46) Και διαψεύδαμε την Ημέρα της Κρίσεως,
(47) Μέχρι που ήρθε σε μας το βέβαιο (ο θάνατος).»
(48) Κι έτσι, δεν θα τους ωφελήσει καμία μεσολάβηση από μεσολαβητές.
(49) Τι συμβαίνει μ’ αυτούς (τους άπιστους), πώς απομακρύνονται από τη νουθέτηση (το Κορ’άν);
(50) (Απομακρύνονται) σαν να ήταν (τρομαγμένα), άγρια γαϊδούρια.
(51) Που τρέχουν να ξεφύγουν από ένα λιοντάρι.
(52) Στ' αλήθεια, ο καθένας απ’ αυτούς θέλει (από πείσμα και αλαζονεία) να του δοθούν ανοιχτές γραφές (από τον Αλλάχ, που να τον διατάζουν να ακολουθήσει τον Μωχάμμαντ, ενώ τους στάλθηκε ήδη το Κορ’άν. Και ο Αλλάχ επιλέγει τους Αγγελιαφόρους Του, στους οποίους στέλνει τα Βιβλία Του).
(53) Όχι (δεν είναι όπως ισχυρίστηκαν)! Αλλά (η αλήθεια είναι ότι) δεν φοβούνται τη Μέλλουσα Ζωή (ούτε πιστεύουν σ' αυτή).
(54) Όχι (το Κορ’άν δεν είναι μαγεία όπως ισχυρίστηκαν)! Στ’ αλήθεια, αυτό (το Κορ’άν) είναι μια Υπενθύμιση (και Νουθεσία),
(55) Κι όποιος θέλει, τότε ας νουθετηθεί με αυτό (διαβάζοντάς το)!
(56) Και δεν θα νουθετηθούν, εκτός αν θέλει ο Αλλάχ· Αυτός είναι που Του αρμόζει να φυλάσσονται όλοι οι δούλοι Του από την τιμωρία Του (υπακούοντας τις εντολές Του), κι Αυτός είναι ο Αρμόδιος να συγχωρεί (τις αμαρτίες των δούλων Του).