(1) Όταν ο ήλιος τυλιχτεί και πεταχτεί και το φως του σβηστεί,
(2) Και όταν τα αστέρια πέσουν διασκορπισμένα και το φως τους σβηστεί,
(3) Και όταν τα βουνά μετακινηθούν και εκραγούν,
(4) Και όταν οι έγκυες καμήλες (που είναι έτοιμες να γεννήσουν) παραμεληθούν (δηλ. όλα τα πράγματα μεγάλης αξίας και τα πλούτη θα παραμεληθούν, όπως είναι οι έγκυες καμήλες για τους Άραβες),
(5) Και όταν τα άγρια θηρία μαζευτούν,
(6) Και όταν οι θάλασσες γίνουν φλογερό πυρ,
(7) Και όταν οι ψυχές ενωθούν σε ομάδες (οι πιστοί μαζί και οι άπιστοι μαζί).
(8) Και όταν το θηλυκό (μωρό) που θάφτηκε ζωντανό (όπως έκαναν οι ειδωλολάτρες Άραβες πριν το Ισλάμ και άλλοι λαοί), ρωτηθεί:
(9) Για ποια αμαρτία δολοφονήθηκε; (η ερώτηση εδώ είναι ως κατηγορία και επίπληξη γι’ αυτόν που την έθαψε),
(10) Και όταν οι γραφές (των καταγεγραμμένων καλών και κακών πράξεων κάθε ατόμου) ανοιχτούν,
(11) Και όταν ο ουρανός αφαιρεθεί από τη θέση του (και διπλωθεί),
(12) Και όταν το Πυρ της Κολάσεως αναζωπυρωθεί (για τους κατοίκους του),
(13) Και όταν ο Παράδεισος πλησιάσει (τους κατοίκους του),
(14) Τότε, η κάθε ψυχή θα μάθει τι έχει φέρει (γι' εκείνη την Ημέρα από καλές και κακές πράξεις).
(15) (Ορκίζομαι) μα τα αστέρια που αποτραβιούνται (δηλ. εξαφανίζονται την ημέρα και εμφανίζονται τη νύχτα)!
(16) Που τρέχουν (στις πορείες τους) και (έπειτα) κρύβονται στους αστερισμούς τους (όπως κρύβονται τα ελαφάκια στο καταφύγιο τους),
(17) Και μα τη νύχτα όταν πλησιάζει με το σκοτάδι της και έπειτα αποχωρεί!
(18) Και μα την αυγή όταν λάμπει!
(19) Ότι στ’ αλήθεια, αυτό (το Κορ’άν) είναι ο Λόγος ενός ευγενέστατου Αγγελιαφόρου (του Γαβριήλ, που μεταφέρει τον Λόγο του Αλλάχ στον Προφήτη Μωχάμμαντ),
(20) Που κατέχει μεγάλη δύναμη, και κατέχει υψηλή θέση ενώπιον του Κυρίου του Θρόνου,
(21) Και τον υπακούν (οι άγγελοι), και επίσης είναι αξιόπιστος (στην μεταφορά της αποκάλυψης από τον Αλλάχ στον Προφήτη Μωχάμμαντ),
(22) Και ότι ο σύντροφός σας (ο Μωχάμμαντ, που τον ξέρετε) δεν είναι τρελός.
(23) Και, πράγματι, (ο Μωχάμμαντ) τον είδε (τον Γαβριήλ) στον καθαρό ορίζοντα.
(24) Και στ’ αλήθεια, (ο Μωχάμμαντ) δεν είναι φειδωλός με τα αόρατα (την αποκάλυψη του Αλλάχ, που σας τη μεταδίδει ολόκληρη χωρίς καν να σας ζητάει αμοιβή γι' αυτό).
(25) Και στ’ αλήθεια, αυτό (το Κορ’άν) δεν είναι ο λόγος ενός καταραμένου Σατανά (που εκδιώχθηκε από το έλεος του Αλλάχ).
(26) Πού πάτε, λοιπόν, (αντί γι' αυτό το Κορ’άν, που περιέχει για σας καθοδήγηση και έλεος);
(27) Στ’ αλήθεια, αυτό (το Κορ’άν) δεν είναι παρά μια Υπενθύμιση (και νουθεσία) γι' όλους τους κόσμους,
(28) Γι' όσους από σας επιθυμούν να καθοδηγηθούν στον ίσιο δρόμο.
(29) Και δεν μπορείτε να το θελήσετε (την καθοδήγηση), παρά μόνο αν το θέλει ο Αλλάχ, ο Κύριος των Κόσμων.