(1) Нун. Бу каби ҳарфлар ҳақида ”Бақара”сурасининг аввалида айтиб ўтилди. Аллоҳ таоло қаламга ҳамда фаришталар ва одамлар у билан ёзган битикларига қасам ичди.
(2) Эй Пайғамбар, сиз мажнун эмассиз. Аксинча, Аллоҳ таоло сизга пайғамбарлик неъматини ато этди. Бу гаплар мушрикларнинг туҳматидан бошқа нарса эмас. Сиз улар тўқиётган жунундан батамом поксиз.
(3) Одамларга рисолатни етказиш йўлида тортган озорларингиз учун сизга битмас-туганмас ажру савоблар бор.
(4) Албатта сиз Қуръон олиб келган улуғ хулқ устидасиз. Чунки сиз қуръоний ахлоқни мукаммал суратда эгаллагансиз.
(5) Сиз ҳам, анави иймонсизлар ҳам яқинда кўрасизлар-ки,
(6) Ҳақ ошкор бўлганида қайси бирингиз мажнун эканлигингиз юзага чиқади.
(7) Эй Пайғамбар, Аллоҳ таоло ким йўлдан озиб кетганини ҳам, ким тўғри йўлда кетаётганини ҳам билади. У Зот йўлдан адашганлар мушриклар эканини ва тўғри йўлни топган сиз эканингизни жуда яхши билади.
(8) Эй Пайғамбар, сиз олиб келган динни ёлғонга чиқараётган кимсаларга бўйин эгманг!
(9) Сизнинг диннинг зарарига уларга лутф кўрсатиб мулойим бўлишингизни орзу қиладилар. Шунда улар ҳам сизга лутф кўрсатиб, мулойим бўлмоқчи бўладилар.
(10) Сиз кўп ноҳақ қасам ичадиган қасамхўр пасткашга бўйинсунманг.
(11) Одамларнинг орасида низо тарқатиш учун тинмай чақимчилик қилиб, ғийбат қилиб юрадиган нокасга.
(12) Тинимсиз яхшиликни қизғанадиган, одамларнинг обрўси, моли ва жонига тажовуз қиладиган, гуноҳга ботган осийга.
(13) Қўпол ва насаби бетайинга.
(14) У серфарзанд ва бадавлат бўлгани туфайли Аллоҳ ва Унинг Расулига иймон келтиришни ўзига эп кўрмади.
(15) Унга оятларимиз ўқиб берилганда: ”Бу аввалгилардан нақл қилинган хурофотлардир”, дейди.
(16) Тез кунларда Биз унинг бурнига ҳеч қачон йўқолмайдиган тамғани босамиз.
(17) Биз анави мушрикларни худди боғ эгаларини синаганимиз каби қаҳатчилик ва очлик билан синадик. Боғ эгалари мискинлар еб қўймасин, деб меваларини эрта тонгда зудлик билан йиғиб олишга қасам ичган эдилар.
(18) Қасамларига "иншооллоҳ" сўзини қўшиб айтмагандилар.
(19) Аллоҳ таоло боғ эгалари ухлаётган пайтда уни ёндириб юборди. Олов уни куйдириб битирди. Эгалари оловни даф қилолмадилар.
(20) Зим-зиё тундек қорайиб кетди.
(21) Тонг ёришгач, бир-бирини чақирдилар.
(22) Улар бир-бирларига: ”Ҳосилингизни камбағал бечоралар келиб қолишидан олдин йиғиб олмоқчи бўлсангиз, барвақт чиқинглар”, дедилар.
(23) Улар бир-бирларига паст овозда пичирлаб, шошилиб жўнаб кетдилар.
(24) Бир-бирларига: ”Бугун боғга бирон мискин кириб қолмасин”, деб пичирлардилар.
(25) Улар ҳосилларига мискинларни яқин йўлатмасликка қарор қилиб, эрта тонгда йўлга отландилар.
(26) Куйиб битган боғни кўришгач, бир-бирларига: ”Боғимизнинг йўлини йўқотиб қўйдик, адашдик”, дедилар.
(27) ”Мискинларни йўлатмасликка қарор қилганимиз учун ҳосилдан қуруқ қолибмиз”.
(28) Уларнинг инсофлироғи: ”Сизлар камбағал бечораларга ҳосилдан бермасликка қарор қилганингизда: ”Аллоҳга тасбеҳ айтиб, тавба қилмайсизларми?!”, демаганмидим”, деди.
(29) Бўлар иш бўлгач улар: ”Парвардигоримизни поклаймиз. Бизлар ҳақиқатан ҳам боғимиздаги меваларга фақирларни яқин йўлатмасликка қарор қилиб, ўзимизга ўзимиз зулм қилдик”, дедилар.
(30) Айбни бир-бирларига тўнкай бошладилар.
(31) Улар қаттиқ пушаймон бўлиб: ”Шўримиз қурсин! Фақирларнинг ҳаққини бермасдан ҳаддимиздан ошибмиз”, дедилар.
(32) Парвардигоримиз боғимиз ўрнига янада яхшироғини берса, қани эди. Биз ёлғиз Парвардигоримиздан умидвормиз. Афвни ҳам, яхшиликни ҳам Ўзидан сўраймиз, Ўзидан умид қиламиз.
(33) Гуноҳ қилган кимсаларни мана шундай ризқдан маҳрум қилиб азоблаймиз. Агар билсалар, охират азоби янада каттароқдир. У ердаги азоб узлуксиз ва шиддатлидир.
(34) Аллоҳнинг буйруқларини бажариб, тақиқларидан тийилган тақводорлар учун Парвардигорлари ҳузурида битмас-туганмас неъматларга тўла жаннатлар бордир.
(35) Макка мушриклари хомтама бўлганларидек, ҳисоб-китобда мусулмонларни кофирларларга тенглаштирармидик?!
(36) Эй мушриклар, сизларга нима бўлди ўзи, қандай қилиб бу қадар адолатсиз ва нотўғри ҳукм чиқарасизлар?!
(37) Ёки сизларнинг китобингиз бор-у ундан осий ва итоаткорнинг тенглиги ҳақида ўқиб оляпсизларми?
(38) Ўша китобда охиратда сизлар учун ўзларингиз истаган нарсалар муҳайё қилинади, дейилганми?
(39) Ёки сизларда Қиёмат кунига қадар сизлар нима ҳукм қилсангизлар, ўша бўлаверишини тақозо қиладиган, қасамлар билан таъкидланган аҳд-паймонимиз борми?!
(40) Эй Пайғамбар, бу гапни гапираётганлардан сўранг-чи, қайси бирлари бунга кафил бўла олар экан?!
(41) Ёки ҳисоб-китобда уларни мўминлар билан тенглаштирадиган Аллоҳдан ўзга шериклари-худолари борми?! Шу даъволари рост бўлса, ўша шерикларини ҳам олиб келсинлар!
(42) Қиёмат куни даҳшатлари зоҳир бўлгач, Парвардигоримиз болдирини очади, одамлар саждага чақириладилар. Мўминлар сажда қиладилар. Кофирлар ва мунофиқлар эса (умуртқалари қотиб қолгани туфайли) сажда қилолмай қоладилар.
(43) Уларнинг хорликдан кўзлари ерга қадалади, надомат ва шармандалик қоплаб олади. Дунё ҳаётида улар Аллоҳ учун сажда қилишга чақирилар эдилар. Ўшанда соғ-саломат, яъни сажда қилишга қодир эдилар.
(44) Эй Пайғамбар алайҳиссалом, сизга нозил қилинган Қуръонни ёлғонга чиқарувчи кимсаларни Менга қўйиб беринг. Яқинда уларни азобга дучор қиламиз. Арқонни узун ташлаб, макр-ҳийла қилаётганимизни, аста-секин азоб-уқубатларга ҳайдаётганимизни сезмай ҳам қоладилар.
(45) Гуноҳларида давом этишлари учун уларга бироз муҳлат бериб қўяман. Куфр аҳли ва Қуръонни ёлғонга чиқарувчиларга азобим жуда қаттиқдир. Улар мендан қочиб кетолмайдилар, азобимдан қутулиб қололмайдилар.
(46) Эй Пайғамбар алайҳиссалом, сиз даъватингиз учун улардан ҳақ талаб қилдингизмики, шуни оғир олиб улар сиздан юз ўгирсалар?! Аслида бунинг тескариси-ку, сиз улардан ҳақ талаб қилмадингиз-ку! Хўш, унда сизга эргашишларидан нима тўсқинлик қиляпти?!
(47) Ёки уларда сизга қарши истаган ҳужжатларни ёзиб олаверадиган ғайб илми борми?!
(48) Эй Пайғамбар алайҳиссалом, Аллоҳ таоло кофирларга бироз муҳлат бериб қўйганига сабр қилинг. Қавмидан сиқилган наҳанг соҳиби Юнус алайҳиссалом каби бесабр бўлманг. Ўшанда у денгиз қоронғулигида, наҳанг қорнидаги зулматда ғамга ботиб, Парвардигорига нидо қилган эди.
(49) Агар унга Аллоҳнинг раҳмати етмаганида наҳанг уни қуруқликка маломатга учраган ҳолида улоқтирган бўлар эди.
(50) Кейин Парвардигори уни танлаб олиб, солиҳ бандаларидан қилди.
(51) Аллоҳга куфр келтирган ва пайғамбарини ёлғонга чиқарган кимсалар сизга нозил бўлган Қуръонни эшитганларида тикилган қаттиқ назарлари билан сизни йиқитаёзадилар. Ҳавои нафсларига эргашиб, Ҳақдан юз ўгириб: ”Буни олиб келган пайғамбар аниқ мажнундир”, дейдилар.
(52) Ҳолбуки, сизга нозил қилинган Қуръон одамлару жинларга насиҳат ва эслатма, холос.