(1) Алиф, Лом, Ро. Бу каби ҳарфлар ҳақида "Бақара" сурасининг бошида айтиб ўтдик. Эй Пайғамбар, сизга бу китобни Аллоҳнинг иродаси ила одамларни куфр, жаҳолат ва залолатдан иймон, маърифат ва ҳидоят - Ислом дини сари олиб чиқишингиз учун нозил қилдик. Ислом дини ҳаммадан ғолиб ва ҳар бир иши мақтовга лойиқ Зот бўлмиш Аллоҳнинг йўлидир.
(2) Аллоҳ шундай зотки, осмонлару ердаги ҳамма нарса Унинг мулкидир. Ҳақиқий чин маъбуд ёлғиз Удир. Биронта шериги йўқдир. Яқинда кофирлар қаттиқ азобга гирифтор бўлурлар.
(3) Кофирлар дунё ҳаёти ва ундаги ўткинчи неъматларни охират ва ундаги абадий неъматлардан афзал кўрадилар. Одамларни Аллоҳнинг йўлидан тўсадилар. Одамлар унга эргашиб кетиб қолмасин, дея уни ҳақдан буриб юборишга, бўяб кўрсатишга уринадилар. Бундай кимсалар ҳақ ва тўғриликдан анча узоқлаб кетган залолатдаги бадбахтлардир.
(4) Қайси бир пайғамбарни юборган бўлсак, уни ўз қавмининг тили билан юбордик. Токи, Аллоҳ тарафидан юборилган ҳукмларни баён қилиши енгил бўлсин. Биз пайғамбарни одамларни иймонга мажбурлаш учун юбормадик. Зеро, Аллоҳ Ўзи хоҳлаган одамни Ўз адли ила адаштиради ва Ўзи хоҳлаган одамни Ўз фазли ила тўғри йўлга солади. У ҳаммадан Ғолиб ҳамда ҳар бир яратишини, тадбирини ҳикмат билан қиладиган Ҳаким Зотдир.
(5) Биз Мусони пайғамбар қилиб юбордик. Ҳақ эканига, Парвардигори тарафидан юборилган пайғамбар эканига далолат қилувчи оятлар билан уни қўллаб-қувватладик. Унга қавмини куфру жаҳолатдан иймону маърифатга олиб чиқишни ҳамда одамларга Аллоҳ неъматлар ато этган кунларни эслатишни амр этдик. Ўша кунларда Аллоҳнинг ягона ҳақ илоҳ эканига, куч-қудрати буюклигига, мўминларга нақадар беҳисоб неъматлар ато этганига очиқ далолатлар бор. Бу далолатларни Аллоҳга итоат қилиш йўлидаги машаққатларга сабр қиладиган ва У Зот ато этган неъматларга шукр этадиган кишиларгина илғай оладилар.
(6) Эй Пайғамбар, эсланг! Мусо Парвардигорининг буйруғини бажариб, ўзининг қавми Бани Исроилга Аллоҳнинг неъматларини эслатиб, шундай деганди: "Эй қавм, Аллоҳнинг сизларга ато этган неъматларини эслангиз. Сизларни Фиръавн одамларидан қутқарди, уларнинг зўравонлигидан асради. Улар сизларга жуда ёмон азоб бераётганди. Фиръавннинг подшоҳлигини эгаллайдиган бирон бола улғаймаслиги учун ўғилларингизни сўйиб юбораётганди. Аёлларингизни эса хорлаш ва таҳқирлаш мақсадида тирик қолдираётганди. Бу ишда сизлар учун Парвардигорингиз тарафидан буюк бир синов бор эди. Унга сабр қилганингиз учун Аллоҳ сизларга нажот берди".
(7) Мусо уларга дедики, Парвардигорингиз қулоғингизга қуйиб қўйган мана бу гапларни ҳам эсланглар: "Аллоҳнинг берган неъматларига шукр қилсангизлар, Ўз фазли ила неъматларини янада зиёда қилади. Агар нонкўрлик қилсангизлар, У Зотнинг ношукрларга қаратилган азоби жуда қаттиқдир".
(8) Мусо қавмига деди: "Эй қавм, сизлар ва сизларга қўшилиб ер юзидаги ҳамма одамлар куфр келтирсалар ҳам зарари фақат ўзингизга бўлади, холос. Зеро, Аллоҳ беҳожатдир, ўз-ўзидан мақтовга лойиқ Зотдир. Унга мўминларнинг иймони бирон фойда келтирмаганидек, кофирларнинг куфри ҳам бирон зарар етказа олмайди".
(9) Эй кофирлар, сизларга илгари ўтган ҳақни тан олмаган умматларнинг ҳалокатга учраганлари ҳақидаги хабар келмадими? Нуҳ қавми, Ҳуд қавми Од, Солиҳ қавми Самуд ва улардан кейинроқ келганларки, сонини Аллоҳдан ўзга ҳеч ким билмайди. Уларга пайғамбарларимиз ёрқин далилларни келтирдилар. Улар эса пайғамбарларнинг оғзиларига қўлларини қўйиб, ҳасад ўтида ёниб дедилар: "Биз сизлар олиб келган динга куфр келтирдик. Биз сизлар даъват қилаётган дин борасида шак-шубҳададирмиз".
(10) Пайғамбарлари уларга раддия билдириб дедилар: "Осмонлару ерни яратган, йўқдан бор қилган Аллоҳнинг ягона чин маъбуд экани ҳақида шубҳа бўлиши мумкинми? Ахир У Зот сизларни иймонга чорлаб, олдин қилиб ўтган гуноҳларингизни мағфират қилиб юбормоқчи ҳамда то ажалингиз келгунига қадар ёшингизни яшаб, ошингизни ошаб олишингизга имкон бермоқчи бўляпти-ку". Қавмлари дедилар: "Сизлар ҳам ўзимизга ўхшаган одамларсиз. Биздан ҳеч қандай ортиқча жойингиз йўқ. Ота-боболаримиз ибодат қилиб келган бутлардан бизни тўсмоқчи бўляпсизлар. Гапингиз рост бўлса, ўзларингизнинг Аллоҳ тарафидан юборилган пайғамбарлар эканингизга очиқ ҳужжат келтиринглар-чи".
(11) Уларга пайғамбарлари раддия билдириб дедилар: "Биз ҳам сизларга ўхшаган одамлар эканимизни инкор этмаймиз. Лекин бундан ҳамма нарсада худди сизлардек бўлишимиз лозимлиги англашилмайди. Аллоҳ бандаларидан Ўзи хоҳлаганига инъом қилиб, уни пайғамбарликка танлаб олади. Биз сизлар талаб қилаётган ҳужжатни ўзимизча келтира олмаймиз, фақат Аллоҳнинг изни билангина келтира оламиз. Бу ишга ёлғиз Аллоҳгина қодирдир. Шундай экан, мўминлар ўзларининг ҳамма ишларида ёлғиз Аллоҳгагина суянсинлар".
(12) Нега энди Аллоҳга суянмас эканмиз? Бизни бу ишдан нима тўсяпти? Ёки бирон узримиз борми? Ахир У Зот бизни энг тўғри, энг ёруғ йўлга ҳидоят қилиб қўйди-ку! Сизларнинг ёлғончига чиқариш, масхара қилиш каби озорларингизга албатта сабр қиламиз. Мўминлар ўзларининг ҳамма ишларида ёлғиз Аллоҳгагина суянишлари лозим.
(13) Куфр келтирган кимсалар пайғамбарлари билан ҳужжатлаша олмаганларидан кейин дедилар: "Ё сизларни шаҳримиздан ҳайдаб чиқарамиз, ё динингизни ташлаб, бизнинг динимизга қайтасизлар". Шунда Парвардигор пайғамбарларига далда бериб, ваҳий қилди: "Аллоҳга ва пайғамбарларига куфр келтирган золимларни албатта ҳалок қилурмиз".
(14) Эй Пайғамбар, уларни ҳалок қилганимиздан кейин ерни сизга ва тобеларингизга маскан қилиб берурмиз. Ҳақни тан олмаган кофирларни ҳалок қилиш, улардан кейин ерни пайғамбарлар ва мўминларга маскан қилиб бериш мукофоти Менинг буюклигимни, ҳамма ишларни кузатиб туришимни ҳис этган, кофирларни дўзахга солиш ҳақидаги ваидимдан қўрққан зотлар учундир.
(15) Пайғамбарлар Парвардигорларидан душманларига қарши мадад сўрадилар. Шу билан кундек кўриниб турган ҳақни тан олмаган ва унга эргашмаган ҳар бир мутакаббир умидсизликка учради.
(16) Қиёмат куни бу мутакаббирнинг олдидан жаҳаннам чиқади. Уни кутиб турган бўлади. У ерда дўзахийлардан оқиб тушган йиринглардан суғорилади. У чанқоғини қондирмайди. Ташналик ва бошқа азобларга солинаверади, солинаверади.
(17) Уни ичиш учун қайта-қайта уринаверади. Лекин унинг аччиқлиги, қайноқлиги ва сассиқлиги туфайли ҳеч юта олмайди. Чекаётган азоблари жуда оғирлигидан унга ўлим ҳар тарафдан келади-ю, лекин барибир ўлиб қутула олмайди. Тирик қолиб, азобланаверади. Олдида эса уни янада даҳшатлироқ азоб кутиб тураверади.
(18) Кофирларнинг садақа, эҳсон, заифга раҳм қилиш каби яхши амаллари кулга ўхшайди. Бир қаттиқ шамол эсиб қолса, ҳаммасини учириб кетади, улардан асар ҳам қолмайди. Кофирларнинг амаллари ҳам шундай. Қиёмат куни асқотмайди, улардан фойда бўлмайди. Зеро, иймонга асосланмасдан иш қилиш ҳақ йўлдан узоқларга адашиб кетиб қолишдир.
(19) Эй инсон, Аллоҳ осмонларни ҳам, ерни ҳам бекорга эмас, ҳақ ила яратганини кўрмадингми? Эй одамлар, агар У Зот хоҳласа, сизларни кетказиб, ўрнингизга итоат ва ибодат қиладиган бошқа бир халқни олиб келиб қўяди. Бу иш У Зот учун жуда енгил.
(20) Сизларни ҳалок қилиб, ўрнингизга итоат ва ибодат қиладиган бошқа бир халқни олиб келиш Аллоҳ учун оғир иш эмас. У ҳар ишга Қодир Зотдир. Унинг қўлидан келмайдиган ишнинг ўзи йўқ.
(21) Қиёмат куни халойиқ қайта тирилиб, қабрларидан чиқиб, ҳаммалари Аллоҳга рўбарў келдилар. Шунда тобе бўлиб юрган заифлар хожалик, раҳбарлик қилган каттазангларга дедилар: "Эй хожалар, биз сизларга тобе эдик. Буйруқларингизни бажарардик, тақиқларингиздан тийилардик. Энди сизлар бизни Аллоҳнинг бирон азобидан қутқара оласизларми?" Хожалар, раҳбарлар дедилар: "Аллоҳ бизни ҳидоят қилганида биз сизларга тўғри йўлни кўрсатган бўлар эдик ва ҳаммамиз нажот топардик. Лекин ўзимиз ҳам адашдик, сизларни ҳам адаштирдик. Энди биз дод-вой қиламизми, сабр қиламизми, фарқи йўқ, биз учун азобдан паноҳ берадиган ҳеч қандай нажот қолмади".
(22) Жаннатийлар жаннатга, дўзахийлар дўзахга кириб, ҳамма иш битгач, шайтон деди: "Аллоҳ сизларга чин ваъда қилганди, ваъдасини бажарди. Мен эса ёлғон ваъда бериб алдагандим. Шунинг учун ваъдамни бажармайман. Мен учун сизларнинг устингиздан ҳеч қандай ҳукмронлик йўқ эди, сизларни куфру залолатга мажбур қилмаганман. Ўзларингиз куфрга чақириб, гуноҳни чиройли қилиб кўрсатган заҳотим, дарров менга эргаша қолгансиз. Энди мени эмас, ўзларингизни маломат қилинглар. Мен сизларга ёрдам бера олмайман, сизлар ҳам менга ёрдам бера олмайсизлар. Олдин сизлар мени Аллоҳга шерик қилганингларни инкор этаман". Аллоҳга кофир бўлган ва ширк келтирган золимлар учун Қиёмат куни аламли азоб бордир.
(23) Золимларнинг оқибатига зид ўлароқ, иймон келтирган ва яхши амалларни қилган мўминлар қасрлари ва дарахтлари остидан анҳорлар оқиб ўтадиган жаннатларга киритилиб, Парвардигорларининг изни ила у ерларда мангу қоладилар. Бир-бирлари билан саломлашадилар, фаришталар уларга салом беради, Парвардигорлари ҳам салом беради.
(24) Эй Пайғамбар, Аллоҳ қандай мисол келтирганига боқмайсизми? Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ, дея аталмиш тавҳид калимаси хурмо дарахтига ўхшайди. Унинг томирлари заминнинг туб-тубига мустаҳкам ўрнашган ва ундан озуқаланадиган бўлса, шохлари осмонда бўлиб, булутлардан сув ичади, тоза ҳаводан нафас олади.
(25) Бу яхши дарахт Парвардигорининг изни ила ҳар доим мева бериб туради. Одамлар ибрат-эслатма олишлари учун Аллоҳ мана шундай мисоллар келтиради.
(26) Нопок ширк сўзи нопок заққум дарахтига ўхшайди. У ердан узилиб, ўзича тура олмайдиган бўлиб қолган. Само сари юксала ҳам олмайди. Яқинда қовжираб ўлади. Кейин уни шамол учириб кетади. Куфр калимаси шунга ўхшайди. Тезда фоний бўлишга маҳкум. Куфрдан келиб чиққан яхши амал эгасини Аллоҳ сари юксалтира олмайди.
(27) Аллоҳ мўминларни мустаҳкам тавҳид калимаси билан шу дунёда ҳам, барзах ҳаётидаги савоб-жавобларда ҳам, Қиёмат кунида ҳам собитқадам қилади. Аллоҳга куфр ва ширк келтириш ила ўзларига ўзлари зулм қилган золимларни тўғри йўлдан адаштиради. Аллоҳ Ўзи истаган ишни қилади. Истаса, Ўз адли ила адаштиради, истаса, Ўз фазли ила тўғри йўлга солади. У Зотни ҳеч ким ҳеч ишга мажбур қила олмайди.
(28) Қурайш ичидаги Аллоҳга ва Пайғамбарига куфр келтириб, Аллоҳнинг уларга ато этган Ҳарамдаги тинчлик-омонлик неъматини, Муҳаммад алайҳиссаломдек зотнинг пайғамбар бўлиб келиш неъматини куфрга алмаштириб юборган ва шу иши билан ўз тобеларини ҳалокат чоҳига қулатган кимсаларни кўриб турибсиз-ку.
(29) Ҳалокат чоҳи жаҳаннамдирки, унга кирадилар, оловида ёнадилар. Нақадар ёмон жой!
(30) Мушриклар ўз тобеларини Аллоҳнинг йўлидан адаштириш учун У Зотга шериклар, тенглар қилдилар. Эй Пайғамбар, уларга айтинг: "Ҳозирча истаганингларча фойдаланиб тураверинглар-чи. Шу дунё ҳаётида шубҳаларни тарқатиб юраверинглар-чи. Барибир Қиёмат куни борар жойинглар дўзах-ку. Сизларга ундан бошқа жой йўқ-ку".
(31) Эй Пайғамбар, мўминларга айтинг: "Эй мўминлар, намозни тўкис адо этинглар ҳамда Аллоҳнинг азобидан қутулиб қолиш учун ҳеч қандай тўлов ҳам, таниш-билишчилик ҳам ўтмайдиган кун келишидан олдин Биз берган ризқдан риёдан сақланиш учун яширин ва бошқаларга ибрат бўлиш учун ошкора инфоқ-эҳсон қилинглар".
(32) Аллоҳ шундай Зотки, осмонлару ерни йўқдан бор қилди. Самодан ёмғир ёғдириб, у орқали меваларни сизларга ризқ қилиб чиқарди. Эй одамлар, сизларга кемаларни бўйсундирди. Улар Аллоҳнинг тақдири ила денгизда сузиб юрадилар. У Зот сизларга анҳорларни ҳам бўйсундириб бердики, улардан ичасизлар, чорпойларингиз ва экинларингизни суғорасизлар.
(33) Сизларга мунтазам айланиб турадиган қуёш ва ойни бўйсундирди. Сизларга мунтазам алмашиниб турадиган кеча ва кундузни бўйсундирди. Кеча ухлаб дам олишингиз учун, кундуз эса меҳнат, фаолиятингиз учун.
(34) Сизларга сўраган нарсаларингизнинг ҳаммасидан, сўрамаган нарсаларингиздан ҳам берди. Аллоҳнинг неъматларини санаб, саноғига ета олмайсизлар. Албатта, инсон зоти ўзига ўзи жабр қилаверадиган ўта золим ва Аллоҳ таолонинг неъматларини билмайдиган нонкўрдир.
(35) Эй Пайғамбар, Иброҳим ўғли Исмоил ва унинг онаси Ҳожарни Макка водийсига ташлаб кетаётиб айтган мана бу гапини эсланг: "Парвардигоро, оиламни қўйиб кетаётганим шу шаҳарни тинч қилгин, унда ноҳақ қонлар тўкилмасин, биров бировга зулм қилмасин ҳамда мени ва болаларимни бутларга ибодат қилишдан йироқ айлагин".
(36) Парвардигорим, бутлар кўп одамларни йўлдан урдилар. Одамлар уларнинг шафоат қилишларига ишониб алдандилар. Аллоҳни қўйиб, ўшаларга ибодат қилдилар. Энди ким Аллоҳни бир деб билиш ва У Зотга итоат этишда менга эргашса, ўша менинг гуруҳимдан, тобеларимдандир. Ким менга қарши чиқиб, Аллоҳни бир деб билмаса, У Зотга итоат этмаса, Парвардигоро, Ўзинг гуноҳларни кечириб юборадиган, меҳрибон Зотсан.
(37) Парвардигоро, мен зурриётимдан бир қисмини, ўғлим Исмоил ва унинг авлодини муҳаррам байтинг ёнидаги бир сувсиз, экинсиз Макка водийсига жойлаштирдим. Парвардигоро, намозни тўкис адо этишлари учун шундай қилдим. Парвардигоро, энди одамларнинг қалбларини уларга ва шу шаҳарга мойил бўладиган қилиб қўйгин ва уларга мевалардан ризқ ато этгин. Шоядки, берган неъматларингга шукр қилсалар.
(38) Парвардигоро, Сен биз яширган нарсаларни ҳам, ошкор қилган нарсаларни ҳам биласан. Аллоҳ учун ерда ҳам, самода ҳам бирон нарса яширин эмас. У Зот ҳаммасини билиб-кўриб туради. Бизнинг эҳтиёжларимиз ҳам У Зотга аёндир.
(39) Менга солиҳ зурриёт ато этгин, дея қилган дуойимни ижобат айлаб, кексайиб қолганимга қарамасдан, менга Ҳожардан Исмоилни ва Сорадан Исҳоқни ато этган Аллоҳга ҳамду санолар бўлсин. Албатта, Парвардигорим дуо қилгувчининг дуосини Эшитгувчи Зотдир.
(40) Парвардигорим, мени ҳам, зурриётимни ҳам намозни тўкис адо этгувчи қилгин. Парвардигоро, дуойимни қабул айла, ижобат қил.
(41) Парвардигоро, ҳамма одамлар ҳисоб бериш учун Парвардигорлари ҳузурида турадиган куни мени, ота-онамни ва мўминларни мағфират қил. (Бу дуони отаси Аллоҳнинг душмани эканини билмасидан олдин айтган. Отасининг Аллоҳга душман экани аён бўлганидан кейин эса ундан юз ўгирган).
(42) Эй Пайғамбар, Аллоҳ золимларни жазоламаётганини кўриб, уларнинг ҳақни тан олмаслик, Аллоҳнинг йўлидан тўсиш каби ишларидан бехабар экан, деб ўйламанг. Аллоҳ ҳаммасини кўриб-билиб турибди. У Зотга ҳамма нарса аён. Бирон нарса яширин эмас. Фақат уларни азоблашни Қиёмат кунига қолдиряпти. У кунда кўзлар даҳшатдан қотиб қолади.
(43) Одамлар қайта тирилиб,қабрларидан қойим бўлган кунда бошларини осмонга қаратганча чопадилар. Кўзлари ўзига келмайди. Даҳшатдан қотганча тураверади. Қалблари эса бўм-бўш бўлиб, ҳеч нарсани идрок эта олмайди.
(44) Эй Пайғамбар, умматингизни Қиёмат кунидаги Аллоҳнинг азобидан огоҳлантиринг. Ўшанда Аллоҳга куфр, ширк келтириш билан ўзларига ўзлари зулм қилган кимсалар: "Парвардигоро, бизга озгина муҳлат бер, азобингни бироз кечиктир, бизни қисқа муддатга дунёга қайтар, Сенга иймон келтириб, юборган пайғамбарларингга эргашиб олайлик", дейдилар. Жавоб жуда қаттиқ бўлади: "Илгари ўлимдан кейин қайта тирилиш йўқ, бу дунёдан охират сари кўчиб ўтиш йўқ, дея қасам ичмаганмидингиз?"
(45) Илгари Аллоҳга куфр келтириш билан ўзларига ўзлари зулм қилган Ҳуд қавми, Солиҳ қавми каби золим умматларнинг масканларига жойлашдингиз. Уларни қандай ҳалок қилганимиз сизларга аён бўлди. Панд-насиҳат олармикинсизлар, дея Аллоҳнинг Китобида сизларга мисоллар келтирдик. Аммо сизлар улардан ибрат олмадингизлар.
(46) Золим умматларнинг масканларидан жой олганлар Пайғамбар алайҳиссаломни ўлдириб, у зот олиб бораётган даъватга барҳам бериш учун макр-ҳийла қилдилар. Аллоҳ эса уларнинг тадбирларидан Хабардордир. Ҳеч иш У Зотдан яширин қола олмас. Уларнинг найранглари заифдир. Тоғни ҳам, бошқа нарсани ҳам қимирлата олмас. Аллоҳнинг макри эса бунинг аксидир.
(47) Эй Пайғамбар, пайғамбарларига зафар ва ғалабани ваъда қилган Аллоҳ Ўз ваъдасида турмайди, деб ўйламанг. Аллоҳ Ғолибдир. Ҳеч ким, ҳеч нарса У Зотдан ғолиб бўла олмас. Ўзининг дўстларини ғолиб қилур. У Ўзининг ва пайғамбарининг душманларидан қасос олувчидир.
(48) Кофирлардан интиқом олиш Қиёмат куни бўлади. У кунда мана бу замин бошқа бир ерга, осмонлар бошқа бир самоларга айланиб, одамлар қабрларидан амалларини кўтариб чиқиб келадилар ва якка-ёлғиз Аллоҳ олдида турадилар. Аллоҳ Қаҳҳордир, Ғолибдир. Ҳеч ким, ҳеч нарса У Зотдан ғолиб бўла олмас.
(49) Эй Пайғамбар, ер бошқа бир заминга, осмонлар ҳам бошқа бир самоларга айланган кунда кофирлар ва мушриклар бир-бирига қўшиб кишанбанд қилинганини кўрасиз. Қўл-оёқлари бўйинларига боғланади. Киядиган кийимлари қора мойдан бўлади. Олов бужмайган юзларигача ўрлайди.
(50) Эй Пайғамбар, ер бошқа бир заминга, осмонлар ҳам бошқа бир самоларга айланган кунда кофирлар ва мушриклар бир-бирига қўшиб кишанбанд қилинганини кўрасиз. Қўл-оёқлари бўйинларига боғланади. Киядиган кийимлари қора мойдан бўлади. Олов бужмайган юзларигача ўрлайди.
(51) Аллоҳ ҳар бир жонга қилган ишига яраша жазо ёки мукофотини бериш учун уларни қайта тирилтирур. Аллоҳ тез ҳисоб олувчи Зотдир.
(52) Муҳаммад алайҳиссаломга нозил қилинган бу Қуръон Аллоҳ тарафидан инсонларга етказилган бир билдиришдир. Токи, улар қўрқинчли, оғир оқибатлардан огоҳлантирилсинлар, чин маъбуд ёлғиз Аллоҳ эканини билиб олсинлар, Унгагина ибодат қилсинлар, Унга ҳеч нарсани шерик қилмасинлар ҳамда соғлом ақли борлар ибрат олсинлар. Зеро, соғлом ақли борларгина ибрат ола биладилар.