(1) Эй Пайғамбар, Аллоҳ жориянгиз Мориядан фойдаланишни ҳалол қилиб қўйган бўлса, нима учун рашк қилаётган хотинларингизни рози қилиш мақсадида Аллоҳ сизга ҳалол қилган ишни ўзингизга ҳаром қилиб оласиз?
(2) Қасам ичиб, ортидан уни бузмоқчи бўлсангизлар ёки уни бузишда бирон яхшиликни кўрсангизлар, каффоратини тўлаб бузиш жоизлигини Аллоҳ шариатлаштириб қўйган-ку. Аллоҳ Мададкорингиздир. У Зот аҳволингизни, сизга нима яхши бўлишини билгувчи, Ўз шариатини ва қадарини ҳикмат билан қилгувчи Зотдир.
(3) Эсланг, ўшанда Пайғамбар алайҳиссолату вассалом хабарни фақат Ҳафсагагина айтиб, Мория билан ҳеч қачон яқинлик қилмаслигини билдирган эди. Ҳафса бу хабарни Оишага етказгач, Аллоҳ пайғамбарига сири фош бўлганини билдирди. Шунда у зот Ҳафсани койиб, ўзига айтилган гапларнинг бир қисмини унга айтди, бир қисмини эса айтмади. Шунда Ҳафса: "Бу хабарни сизга ким етказди?", деб сўраган эди, "У хабарни менга ҳамма нарсани билгувчи ва ҳамма яширин нарсалардан хабардор Зот етказди", деб жавоб берди.
(4) Иккалангизга тавба қилиш лозим бўлди. Чунки қалбларингиз Пайғамбар алайҳиссалом ёқтирмайдиган ишни ёқтириб қолди. Яъни, жориядан ўзини тортиб, уни ўзига ҳаром қилиб олишини истаб қолдинглар. Пайғамбарга қарши тил бириктиришда давом этаверсангизлар, бас, Аллоҳ унинг Мададкоридир. Жаброил ҳам, солиҳ мўминлар ҳам. Бундан ташқари фаришталар ҳам у зотнинг ёрдамчилари бўлиб, у кишига озор берувчиларга қарши турадилар.
(5) Агар сизларни талоқ қилса, эҳтимол Парвардигори Ўз Пайғамбарига сизларнинг ўрнингизга сизлардан кўра яхшироқ Аллоҳга ва пайғамбарга иймон келтирадиган, Аллоҳга итоат этадиган, гуноҳларига тавба қиладиган, Парвардигорига ибодат қиладиган, рўзалар тутадиган жувон ва қизларни берар.
(6) Эй Аллоҳга иймон келтирган ва шариатига амал қиладиган зотлар, ўзингизни ва оилангизни ёқилғиси одамлар ва тошлар бўлган дўзахдан сақланглар. Унинг устида Аллоҳ буюрган ишга осийлик қилмайдиган ва буюрилган ишни сўзсиз бажарадиган, унга кираётганларга нисбатан қўпол, дарғазаб фаришталар туради.
(7) Қиёмат куни кофирларга шундай дейилади: "Эй Аллоҳга куфр келтирганлар, бугун қилиб ўтган куфру маъсиятларингиз учун узр сўраманглар. Чунки узрингиз ҳаргиз қабул қилинмас. Бу кунда у дунёда қилиб ўтган ишларингиз, Аллоҳга куфр келтирганингиз ва пайғамбарларини ёлғончига чиқарганингиз учун жазо олишингиз муқаррар.
(8) Эй Аллоҳга иймон келтириб, шариатига амал қиладиган зотлар, Аллоҳга гуноҳларингиздан холис тавба қилинглар. Шоядки, Аллоҳ Пайғамбарни ҳам, у билан бирга иймон келтирган зотларни ҳам дўзахга солиб шарманда қилмайдиган кунда Парвардигорингиз ёмонликларингизни ўчириб, ўзингизни қасрлари ва дарахтлари остидан анҳорлар оқиб ўтадиган жаннатларга киритса. Кўприк узра уларнинг нури олдиларида ва ўнг тарафларида юриб боради. Ўзлари эса: "Парвардигоро, нуримизни тўла қилиб бер, то жаннатгача кириб борайлик. Кўприк устида нури ўчиб қоладиган мунофиқлар каби бўлмайлик. Гуноҳларимизни мағфират айла, Сен ҳар нарсага, бизни кечиришга ҳам, нуримизни тўла қилиб беришга ҳам Қодирсан", дейдилар.
(9) Эй Пайғамбар, кофирларга қарши қилич билан, мунофиқларга қарши тил (далил, ҳужжат) билан, ҳадларни ижро этиш билан курашинг. Уларга қаттиққўл бўлинг. Токи сиздан қўрқсинлар, ҳайбатлансинлар. Қиёмат куни уларнинг борар жойи жаҳаннамдир. Нақадар ёмон оқибат!
(10) Аллоҳ ва Расулига куфр келтирган кимсаларнинг мўминлар билан муомала-муносабатини Аллоҳ икки пайғамбарнинг, Нуҳ ва Лут алайҳиссаломларнинг хотинларига ўхшатади. Улар икки солиҳ банданинг завжалари эдилар. Эрларига хиёнат қилиб, кофирларга ёрдам бериб, Аллоҳнинг йўлига тўсқинлик қилдилар. Шу билан уларга икки солиҳ банданинг аёллари экани ҳам фойда бермай қолди. Уларга: "Ҳамма кофирлар ва фосиқлар қаторида дўзахга киринглар", дейилди.
(11) Аллоҳга ва пайғамбарларига иймон келтирган зотларнинг кофирлар билан мулоқотлари, модомики, ҳақ устида барқарор турар эканлар, ҳеч бир ҳолатда кофирларнинг уларга зарар етказа олмасликлари, таъсир кўрсата олмасликлари ҳақида эса Аллоҳ Фиръавннинг аёлини мисол қилди. Ўшанда у: "Парвардигорим, мен учун Ўзингнинг ҳузурингда жаннатдан бир уй қуриб бер, менга Фиръавннинг зулму зўравонлигидан, манфур ишларидан паноҳ бер, ва мени унинг зулму зўравонлигига эргашиб, ўз жонига жабр қилган золим қавмдан қутқар, саломат қил", деганди.
(12) Аллоҳга ва пайғамбарларига иймон келтирган зотлар ҳақида Аллоҳ ўз номусини зинодан сақлаган Имроннинг қизи Марямни ҳам мисол қилди. Аллоҳ Жаброилга унга пуфлашни амр этди. Бас, у Аллоҳнинг қудрати билан Ийсо ибн Марямга отасиз ҳомиладор бўлди. У Аллоҳнинг шариатларини ҳам, пайғамбарларига нозил қилган китобларини ҳам тасдиқ этди. Шу билан Аллоҳга буйруқларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш ила бўйсунадиган итоаткорлардан бўлди.