(1) Осмонлару ердаги ҳамма махлуқотлар Аллоҳни У Зотга нолойиқ бўлган ҳар қандай нуқсондан поклаб тасбеҳ айтадилар. У ҳамма салтанат ёлғиз Ўзиники бўлган буюк Подшоҳдир. Ҳар қандай нуқсондан Покдир. Ҳаммадан Ғолиб Азиздир. Ҳар бир яратишини, шариатини ва тақдирини ҳикмат билан қиладиган Ҳакимдир.
(2) У шундай Зотки, ўқишни ҳам, ёзишни ҳам билмайдиган араблар орасига ўзларидан бир пайғамбарни юборди. Пайғамбар уларга Аллоҳ нозил қилган оятларни тиловат қилади. Уларни куфр ва ёмон хулқлардан тозалайди. Уларга Қуръон ва суннатни ўргатади. Улар олдин ҳақ йўлдан озиб, очиқ залолатда бўлиб, бут-санамларга ибодат қилиб, ноҳақ қонлар тўкиб, қариндошлик ришталарини узиб юрган эдилар.
(3) Пайғамбар алайҳиссалом арабларга ва ҳали уларга етиб келмаган, энди келадиган бошқа қавмларга ҳам юборилган. Аллоҳ азиздирки, ҳеч кимса У Зотдан ғолиб эмас. Ҳакимдирки, ҳар бир яратишида, шариатида, тақдирида бир ҳикмат бор.
(4) Пайғамбар алайҳиссаломнинг арабларга ва бошқаларга юборилиши Аллоҳнинг фазлидир. Уни Аллоҳ Ўзи истаган одамга беради. Аллоҳ ўта фазлу марҳаматли Зотдир. Пайғамбар алайҳиссаломни бутун башариятга юборгани ҳам ана шу фазлу марҳаматидандир.
(5) Тавротга амал қилиш вазифаси топширилган, лекин уни бажармаган яҳудийлар устига катта-катта китоблар ортилган эшакка ўхшайдилар. Эшак ўзининг устидаги нарса китобми, бошқа нарсами, билмайди. Аллоҳнинг оятларини ёлғонга чиқарувчилар мисоли нақадар ёмон. Аллоҳ золим қавмнинг ҳақни топишига тавфиқ бермайди.
(6) Эй Пайғамбар, айтинг: "Эй дини бузилиб кетганидан кейин ҳам яҳудийлигида қолганлар, бошқа одамлар эмас, фақат бизгина Аллоҳнинг дўстларимиз, деган даъволарингиз рост бўлса, ўлимни орзу қилинглар-чи. Ана шунда ўзингизга аталган улуғликка тезроқ эришасизлар-ку. Шундай эмасми?"
(7) Ҳеч қачон ўлимни орзу қилмайдилар. Аксинча, дунёда абадий қолишни истайдилар. Чунки улар ўзларининг куфру маъсиятга, зулму зўравонликка ботиб, Тавротни ўзгартириб юборганларини яхши биладилар. Аллоҳ золимларни кўриб-билиб туради. Уларнинг бирон иши Аллоҳдан яширин қолмайди. Яқинда уларни қилган ишларига яраша жазолайди.
(8) Эй Пайғамбар, анави яҳудийларга айтинг: "Сизлар ўзингиз қочаётган ўлимга эртами, кечми, барибир йўлиқасизлар. Кейин Қиёмат куни яширин ишларни ҳам, ошкора ишларни ҳам Билгувчи Аллоҳнинг ҳузурига қайтариласизлар. У Зотдан бирон нарса яширин қолмас. Ана ўшанда сизларга шу дунёда қилиб ўтган ишларингиз ҳақида хабар беради ва қилмишингизга яраша жазолайди".
(9) Эй Аллоҳга иймон келтирган ва шариатига амал қилган зотлар, агар муаззин Жума куни имом минбарга чиққанидан кейин (иккинчи азонни айтиб) намозга чақирса, савдони ташлаб, хутбани эшитиш ва намоз ўқишга шошилинглар. Агар биладиган бўлсангизлар, мана шундай қилишингиз ўзингиз учун яхшидир. Шундай экан, бўйсунинглар ва бажаринглар.
(10) Жума намозини ўқиб бўлгач, ер юзига тарқалиб, ҳалол ризқ топиш ва юмушларингизни бажаришга киришаверинглар. Айни пайтда Аллоҳни кўп эсланглар. Тирикчилик билан овора бўлиб, Аллоҳни унутиб қўйманглар. Шоядки, шунда мурод-мақсадингизга етиб, хавфсираётган нарсангиздан нажот топсангизлар.
(11) Эй Пайғамбар, айрим мусулмонлар бирон тижорат ёки кўнгилхушликни кўриб қолсалар, сизни минбарда турган ҳолингизда ташлаб, ўшанга қараб кетадилар. Эй Пайғамбар, уларга айтинг: "Аллоҳнинг ҳузуридаги солиҳ амал учун бериладиган мукофот кўнгилхушликдан ҳам, тижоратдан ҳам яхшироқдир. Аллоҳ энг яхши ризқ бергувчидир".