(1) Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло аср вақтига қасам ичди.
(2) Ҳар бир инсон, шубҳасиз, зарар ва ҳалокатдадир.
(3) Аллоҳга ва пайғамбарига иймон келтирган, солиҳ амаллар қилган ҳамда бир-бирларини ҳаққа ва ҳақ йўлида сабр қилишга чақирган кишиларгина бундан мустаснодир. Улар дунёю охиратда нажот топгувчилардир.