(1) Пайғамбар алайҳиссалом унга қовоқ солди ва юз ўгирди.
(2) Пайғамбар алайҳиссалом мушрикларнинг зодагонларини зора ҳидоятга кириб қолса, деган умидда даъват қилаётган пайтида кўзи ожиз Абдуллоҳ ибн Умму Мактум у зотнинг олдига келиб, ҳидоятга бошлашини сўради. Зоти муборак унинг халақит қилганини оғир олиб, унга қовоқ солди ва ундан юз ўгирди.
(3) Эй Пайғамбар, сиз қаердан биласиз? Балки мана шу кўр киши гуноҳларидан покланар?
(4) Ёки сиздан эшитган панд-насиҳатлардан сабоқ олиб, ундан фойдаланар?
(5) Бироқ мол-дунёси туфайли ўзини иймондан беҳожат тутган кимсага эса
(6) Сиз унга юзланиб, пешвоз чиқяпсиз.
(7) Агар у Аллоҳга тавба қилиб, гуноҳларидан покланмаса, сизга нима зиён етарди?
(8) Энди олдингизга яхшилик умидида елиб-югуриб келган кишига келсак,
(9) Аллоҳдан қўрқиб.
(10) У одамни қўйиб, мушрикларнинг зодагонлари билан овора бўлмоқдасиз.
(11) Бу ишингиз тўғри эмас. Қуръон оятлари уларни қабул қиладиган кишилар учун панд-насиҳат ва эслатма, холос.
(12) Ким хоҳласа, Аллоҳни зикр қилади ва Қуръон оятларидан сабоқ олади.
(13) Бу Қуръон фаришталар ҳузуридаги азизу мукаррам саҳифалардадир.
(14) Юксак даражага кўтарилган, покиза, булғанмайдиган, кирланмайдиган
(15) Улар элчи фаришталарнинг қўлларидадир.
(16) Улар Парвардигорларининг наздида улуғ, ибодат ва яхшиликларни кўп қилувчи фаришталардир.
(17) Кофирга лаънат бўлсин! Бунчалар Аллоҳга кофирлик қилмаса!
(18) Аллоҳ уни нимадан яратдики, ерда бунчалар кибрланиб, У Зотга куфр келтиради?!
(19) Уни арзимас сувдан яратди ҳамда унинг яралишини кетма-кет босқичларга бўлди.
(20) Мана шу босқичлардан сўнг онасининг қорнидан чиқишини осон қилди.
(21) Дунё ҳаётида белгилаб қўйилган умри тугагач, уни вафот топдирди ва то қайта тирилгунича қабрда қолдирди.
(22) Сўнгра Ўзи хоҳлаган пайтда уни ҳисоб-китоб қилиш учун қайта тирилтиради.
(23) Гўёки, зиммасидаги Аллоҳнинг ҳаққини адо қилиб қўйганмиш. Асло! Иш у ўйлаганидек эмас. У Аллоҳ унга фарз қилган вазифаларни бажармади.
(24) Аллоҳга куфр келтираётган инсон тановул қилаётган таоми қандай пайдо бўлганига бир боқсин-чи!
(25) Озуқасининг асли самодан сел бўлиб қуйилаётган ёмғирдандир.
(26) Сўнгра ўсимликлар униб чиқиши учун ерни ёрдик.
(27) Бас, биз унда буғдой, маккажўхори ва бошқа дон-дунларни ўстириб қўйдик.
(28) Унда узум ва ҳайвонларига ем бўлиши учун янги беда – ўт-ўланларни ундирдик.
(29) Яна зайтун ва хурмоларни ўстирдик.
(30) Дарахтлари сероб боғу-бўстонларни ўстирдик.
(31) У ерда мева-чеваларни ўстирдик, ҳайвонларингиз ўтлаб юриши учун ўтлоқларни кўкартирдик.
(32) Ўзларингиз ва ҳайвонларингизга фойдали бўлиши учун.
(33) Бас, қачонки, қулоқларни батанг қилувчи даҳшатли қичқириқ келса, яъни, Сур карнайи иккинчи марта чалинса,
(34) У кунда киши ўзининг ака-укасидан тонади.
(35) Ўзининг ота-онасидан юз ўгиради.
(36) Хотин, бола-чақасидан қочади.
(37) У куннинг шиддатли ғам-алами туфайли ҳар бир кимса ўз дарди билан овора бўлиб, бошқаларга эътибор беролмайди.
(38) У кунда саодатли кишиларнинг юзлари нурафшондир.
(39) Аллоҳ Ўз раҳмати ила уларга тайёрлаб қўйган мукофотдан кулиб, қувнаб кетадилар.
(40) У кунда бадбахтларнинг юзларида чанг-ғубор бўлур - юзи тунд кўринур.
(41) У юзларни зулмат қоплайди ва улар қораяди.
(42) Ана ўшалар куфру фужурни ўзида жамлаган бадбахтлардир.