(1) মই শপত কৰিছোঁ এই (মক্কা) নগৰখনৰ,
(2) আৰু তুমি এই নগৰৰ অধিবাসী,
(3) শপত জন্মদাতাৰ আৰু যিটো সি জন্ম দিছে তাৰো (শপত)।
(4) নিঃসন্দেহে আমি মানুহক সৃষ্টি কৰিছোঁ কঠোৰ দুখ-কষ্টৰ মাজত।
(5) সি ভাবে নেকি যে, কেতিয়াও তাৰ ওপৰত কোনোৱেই ক্ষমতাৱান নহ’ব?
(6) সি কয়, 'মই প্ৰচুৰ ধন-সম্পদ নাশ কৰিছোঁ'।
(7) সি ভাবে নেকি যে, কোনেও তাক দেখা নাই?
(8) তাৰ বাবে আমি দুটা চকু সৃষ্টি কৰা নাইনে?
(9) এখন জিভা আৰু দুখন ওঁঠ?
(10) আৰু আমি তাক দেখুৱাইছোঁ দুটা পথ।
(11) কিন্তু সি দুৰ্গম গিৰিপথত প্ৰৱেশ কৰা নাই।
(12) আৰু তোমাক কিহে জনাব যে, দুৰ্গম গিৰিপথ কি?
(13) সেইটো হৈছে, দাসমুক্তি।
(14) অথবা দুৰ্ভিক্ষৰ দিনত খাদ্যদান কৰা,
(15) নিকটাত্মীয় এতীমক,
(16) অথবা দৰিদ্ৰ-নিষ্পেষিত অভাৱগ্ৰস্তক,
(17) লগতে এনেকুৱা লোকৰ অন্তৰ্ভুক্ত হোৱা যিসকলে ঈমান আনিছে আৰু পৰস্পৰক ধৈৰ্য্য ধাৰণ কৰিবলৈ উপদেশ দিয়ে, লগতে উপদেশ দিয়ে পৰস্পৰক দয়া-অনুগ্ৰহ কৰিবলৈ;
(18) এওঁলোকেই হৈছে সৌভাগ্যশালী।
(19) আৰু যিসকলে আমাৰ আয়াতসমূহক অস্বীকাৰ কৰিছে, সিহঁতেই হৈছে দুৰ্ভগীয়া।
(20) সিহঁতেই অবৰুদ্ধ জুইত পৰিবেষ্টিত থাকিব।