(1) آنگاه که آسمان شکافته شود،
(2) و به [فرمان] پروردگارش گوش فرا دهد [و تسلیم شود]؛ و سزاوار است [که چنین کند]،
(3) و آنگاه که زمین گسترده [و هموار] شود،
(4) و هر چه را درون خود دارد، بیرون ریزد و تهی گردد،
(5) و به [فرمان] پروردگارش گوش دهد [و تسلیم شود]؛ و سزاوار است [که چنین کند].
(6) ای انسان، بی‌گمان، تو در راه [رسیدن به] پروردگارت سخت تلاش و کوشش می‌کنی؛ پس او را ملاقات خواهی کرد.
(7) و اما کسی که نامۀ [اعمال او] به دست راستش داده شود،
(8) به زودی به حسابی آسان، محاسبه می‌شود.
(9) و شادمان به سوی خانواده‌اش بازمی‌گردد؛
(10) و اما کسی که نامۀ [اعمال او] از پشت سرش به او داده شود.
(11) به زودی نابودیِ خود را خواهد طلبید
(12) و به [آتش] جهنم شعله‌ور در خواهد آمد.
(13) بی‌گمان، او در [دنیا به خاطر گناهانش،] در میان خانوادۀ خود شادمان بود.
(14) او گمان می‌کرد که هرگز [به نزد الله] بازنخواهد گشت.
(15) آری؛ همانا پروردگارش از حال وی آگاه بود.
(16) به شفق سوگند می‌خورم،
(17) و سوگند به شب و آنچه را فرو می‌پوشد
(18) و سوگند به ماه چون [فروغش] کامل شود
(19) که قطعاً مراتب و حالات مختلفی را یکی پس از دیگری [در مسیر زندگی دنیوی] طی خواهید کرد.
(20) آنان را چه شده که ایمان نمی‌آورند؟
(21) و [چرا] هنگامی که قرآن بر آنان تلاوت می‌شود سجده نمی‌کنند؟
(22) بلکه کسانی که کافر شدند، پیوسته [آیات الهی را] تکذیب می‌کنند.
(23) و الله به آنچه در دل پنهان می‌دارند، دانا‌تر است.
(24) پس [ای پیامبر،] آنان را به عذابی دردناک بشارت ده؛
(25) مگر کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، که پاداشی بی‌منّت و پیوسته برایشان است.