(1) سوگند به آسمان که دارندۀ بُرج‌هاست،
(2) و سوگند به روز موعود [قیامت]،
(3) و سوگند به هر کس که گواهی دهد و به هر کس که مورد گواهی قرار گیرد.
(4) مرگ بر آدم‌سوزان خندق!
(5) [همان آتشِ] افروخته از هیزم‌های بسیار [که مؤمنان را در آن می‌سوزاندند]؛
(6) هنگامی که بر [کنارۀ] آن نشسته بودند
(7) و آنچه را با مؤمنان انجام می‌دادند، تماشا می‌کردند؛
(8) و هیچ ایرادی از آنان [=مؤمنان] نگرفتند، جز اینکه به الله پیروزمندِ ستوده ایمان آورده بودند.
(9) [همان] ذاتی که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آنِ اوست؛ و الله بر همه چیز گواه است.
(10) به راستی کسانی که مردان و زنان مؤمن را شکنجه [و آزار] دادند و پس [از انجام آن کار،] توبه نکردند، عذاب جهنم برایشان [مهیّا] است و عذاب آتش [در پیش دارند].
(11) همانا برای کسانی که ایمان آوردند و کار‌های شایسته کردند، باغ‌هایی [از بهشت] است که جویبارها زیر [درختان] آن جاری است؛ و این است کامیابی بزرگ.
(12) بی‌گمان، [مجازات و] سختگیریِ پروردگارت بسیار شدید است.
(13) در حقیقت، اوست که [آفرینش را] آغاز می‌کند و دوباره [بعد از مرگ] بازمی‌گرداند؛
(14) و همو آمرزنده [و] دوستدار [مؤمنان] است.
(15) [الله] صاحب‌عرش [و] بلندمرتبه [و شکوهمند] است
(16) [و] آنچه را بخواهد، انجام می‌دهد.
(17) [ای پیامبر،] آیا داستان لشکر‌یان [حق‌ستیز] به تو رسیده است؟
(18) [لشکر] فرعون و [قوم] ثمود.
(19) بلکه کسانی که کافر شدند، پیوسته در تکذیب [حق] هستند،
(20) و الله از هر سو بر آنان احاطه دارد.
(21) آری، این [آیات، شعر و سحر نیست؛ بلکه] قرآن شکوهمند است.
(22) در لوح محفوظ [از هر گونه تحریف و تبدیل، در امان] است.