(1) Савганд ба ситора, он гоҳ ки нопадид шавад
(2) Ки ёри шумо [Муҳаммад] ҳаргиз гумроҳ нашуда ва ба роҳи табоҳе наафтодааст
(3) Ва аз рӯйи ҳавои нафс сухан намегӯяд
(4) [Ин Қуръон] Ваҳй [-и илоҳӣ] аст, ки [ба ӯ] илқо мешавад. Ин [Қуръон] ҷуз панд барои ҷаҳониён [инсон ва ҷин] нест
(5) [Ҷабраил, ки фариштае аст] Пуртавон таълимаш додааст
(6) [Ҳамон фариштаи] Хушманзаре, ки [бо чеҳраи ҳақиқиаш дар баробари Паёмбар] истод
(7) Дар ҳоле ки ӯ дар уфуқи боло [дар осмон] қарор дошт
(8) Сипас [Ҷабраил] наздик шуд; ва наздиктар
(9) Пас, [фосилаи ӯ бо Паёмбар] ба андозаи тӯли ду камон камтар буд
(10) Он гоҳ [он фариштаи бузургвор] он чиро, ки бояд ба бандаи Аллоҳ таоло ваҳй мекард, ваҳй намуд
(11) Он чиро, ки [паёмбар] дид, қалбаш дурӯғ напиндошт
(12) Оё бо ӯ дар бораи он чи мебинад, муҷодала мекунед?
(13) Дар ҳақиқат, паёмбар як бори дигар низ он фариштаро [ба сурати комил] мушоҳида карда буд
(14) Дар канори [дарахти бузург] «Сидрату-л-мунтаҳо» [дар осмони ҳафтум]
(15) ки оромишгоҳи биҳишт ҳамон ҷост
(16) Он гоҳ ки ҳолате он дарахтро пӯшонида буд
(17) Чашми [паёмбар ба чапу рост] мунҳариф нашуд ва [аз ҳад] таҷовуз накард
(18) Ба ростӣ, ки ӯ бархе аз бузургтарин нишонаҳои Парвардигорашро [дар он ҷо] мушоҳида кард
(19) [Эй мушрикон] Оё «Лот»-у «Уззо»-ро дидаед?
(20) Ва «Маннот» он савумин [бути беарзиш]-ро? [Оё ҳеҷ суду зиёне ба шумо мерасонанд?]
(21) Оё [иддао мекунед, ки] фарзанди писар барои шумост ва духтар барои Аллоҳ таоло?
(22) Дар ин сурат, тақсиме ноодилона аст
(23) Ин бутҳо фақат исмҳое [бемаъно] ҳастанд, ки худ ва падаронатон бо онҳо [маъбудҳои дурӯғини худро] ном ниҳодаед ва Аллоҳ таоло ҳеҷ далеле [бар ҳаққонияти ин кор] нозил накардааст. [Мушрикон дар эътиқодоташон] Фақат пайрави гумону хостаҳои дили хешанд; ҳол он ки [муҷиботи] ҳидоят аз ҷониби Парвардигорашон бар онон расидааст
(24) Оё инсон ҳар чи [аз шафоати ин маъбудони ботил] орзу кунад, барояш муяссар аст?
(25) Дунё ва охират аз они Аллоҳ аст [ва ба ҳар кас, ҳар чиро салоҳ бидонад мебахшад]
(26) Чи бисёр фариштагоне, ки дар осмонҳо ҳастанд, ки шафоаташон ба ҳеҷ ваҷҳ судманд нахоҳад буд; магар пас аз он ки Аллоҳ таоло барои ҳар ки бихоҳад ва хушнуд бошад, иҷозат диҳад
(27) Касоне, ки ба охират бовар надоранд, бар фариштагони илоҳӣ номи духтар мегузоранд [ва ононро духтарони Аллоҳ таоло медонанд]
(28) Онон дар мавриди ин амр [комилан] беиттилоанд [ва] фақат аз ҳадсу гумон пайравӣ мекунанд; дар ҳоле ки барои [шинохти] ҳақиқат гумон кофӣ нест
(29) Пас, [эй Паёмбар] ту низ аз касе, ки аз ёди Мо рӯй гардонида ва фақат [лаззатҳои] зиндагии дунёро мехоҳад, рӯй бартоб
(30) Ниҳояти дарку фаҳмашон ҳамин аст. Бе тардид, Парвардигорат ба ҳоли касоне, ки аз роҳи Ӯ мунҳариф шудаанд огоҳтар аст; ва низ ба ҳоли роҳёфтагон
(31) Ҳар чи дар осмонҳо ва замин аст, аз они Аллоҳ таоло аст, [роҳи хайру шарро ба инсон ироа кард] то бадкоронро дар баробари рафторашон кайфар диҳад ва накукоронро [бо неъматҳои биҳишт] подоши наку ато намояд
(32) Ҳамон касоне, ки аз гуноҳони кабира ва корҳои зишту бешармона дурӣ мекунанд; магар лағжишҳои камаҳамият [ва гуноҳони сағира, ки бо тавба ва ибодат бахшида мешаванд], ки омурзиши Парвардигорат густурда аст; аз ҳамон дам, ки шуморо аз замин падид овард ва он гоҳ ки ба сурати ҷанин дар шиками модаронатон будед, ба [табиати] шумо огоҳтар [аз худатон] аст; пас, худситоӣ накунед, ки Ӯ ба ҳоли парҳезкорон донотар аст
(33) Оё он касеро, ки [аз ҳақ] рӯй бартофт, дидаӣ?
(34) Ва андаке инфоқ кард ва [сипас] худдорӣ намуд
(35) Оё илми ғайб дорад ва [ояндаро] мебинад?
(36) Оё бохабар нашудааст аз матолиби китоби осмонии Мӯсо
(37) ва [таълимоти] Иброҳим, ки ҳаққи [рисолат ва бандагии Мо]-ро ба тамомӣ адо кард?
(38) Ки ҳеҷ гунаҳгоре бори гуноҳи дигареро бар дӯш нахоҳад кашид
(39) Ва ин ки инсон фақат самараи талош [-у нияти] худро хоҳад дошт
(40) Ва ин ки бе гумон талоши ӯ [дар муҳосибаи аъмолаш дар рӯзи қиёмат] манзур хоҳад шуд
(41) Он гоҳ подошашро ба тамомӣ хоҳанд дод
(42) Ва ин ки бозгашт [-и ҳамаи умур] ба сӯйи Парвардигори туст
(43) Ва Ӯст, ки механдонад ва мегирёнад
(44) Ва Ӯст, ки мемиронад ва [дар охират] зинда мекунад
(45) Ва ҳам Ӯст, ки завҷи нару модаро меофарад,
(46) аз нутфае, ки [дар раҳим] рехта мешавад
(47) ва падид овардани дубораи онҳо [дар қиёмат низ бар уҳдаи] Аллоҳ таоло аст
(48) Ва Ӯст, ки [шуморо] бениёз мекунад ва сармоя мебахшад
(49) Ва Ӯст, ки Парвардигори [ситораи] «Шиъро» аст
(50) Ва Ӯст, ки қавми Одро дар гузашта ҳалок кард
(51) Ва қавми Самудро [низ нобуд кард] ва [ҳеҷ як аз ононро] боқӣ нагузошт
(52) Ва қавми Нуҳро, ки ситамгортар ва саркаштар буданд, пеш аз он [ҳалок намуд]
(53) Ва шаҳрҳои зерурӯшуда [-и қавми Лут]-ро дар ҳам кӯбид
(54) Ва ононро [бо азобе фарогир] – чунон ки бояд пӯшонид
(55) Ҳол [эй инсон] дар мавриди кадом як аз неъматҳои Парвардигорат тардид раво медорӣ [ва муҷодала мекунӣ]?
(56) Ин [паёмбар низ] ҳушдордиҳандаест аз [гурӯҳи] ҳушдордиҳандагони пешин
(57) Қиёмат наздик мешавад
(58) Ва ҳеҷ кас – ҷуз Аллоҳ таоло – наметавонад ошкораш кунад [ва сахтиҳояшро бартараф созад]
(59) [Эй мушрикон] Оё аз ин сухан дар шигифтед?
(60) Ва дар ҳоли ғафлат ва ғурур [ба оёти Қуръон] механдед ва [аз шунидани ҳушдорҳояш наметарсед ва] ашк намерезед?
(61) Ва шумо бозикунандагонед
(62) Пас, [ҳамагӣ] барои Аллоҳ таоло саҷда кунед ва [танҳо] Ӯро бипарастед