(1) อัลลอฮ์ทรงสาบานต่อลมที่พัดออกมาติดต่อกัน เหมือนขนที่คอม้า
(2) และพระองค์ทรงสาบานต่อลมพายุที่พัดมาอย่างแรง
(3) และพระองค์ทรงสาบานต่อลมที่ทำให้ฝนตก
(4) และพระองค์ทรงสาบานต่อมลาอิกะฮฺที่นำสิ่งที่จำแนกระหว่างความจริงกับความเท็จมา
(5) และพระองค์ทรงสาบานต่อมลาอิกะฮฺที่นำวะห์ยูลงมา
(6) ด้วยการนำวะห์ยูลงมาเพื่อเป็นการให้เหตุผลจากอัลลอฮ์ไปยังมนุษย์ และเป็นการตักเตือนแก่มนุษย์จากบทลงโทษของอัลลอฮ์
(7) แท้จริงสิ่งที่พวกเจ้าได้รับสัญญาไว้ ที่เป็นการฟื้นคืนชีพ การคิดบัญชีและการตอบแทน ทั้งหมดนั้นมันเป็นความจริงอย่างแน่นอน
(8) เมื่อแสงของดวงดาวจากหายไป
(9) เมื่อชั้นฟ้าได้แตกแยกออก เพื่อให้มลาอิกะฮ์ลงมาจากมัน
(10) และเมื่อภูเขาถูกถอนออกจากที่ของมัน กระจัดกระจายจนไร้ประโยชน์
(11) และเมื่อบรรดาเราะสูลถูกรวมไว้ตามเวลาที่กำหนด
(12) สำหรับวันอันยิ่งใหญ่ พวกเขาถูกเลื่อนออกไป เพื่อเป็นพยานแก่ประชาชาติของพวกเขา
(13) สำหรับวันแห่งการตัดสินระหว่างปวงบ่าว ดังนั้นผู้ที่อยู่กับความจริงจะแยกออกอย่างชัดเจนจากผู้ที่อยู่กับความเท็จ และคนดีจากคนชั่ว
(14) โอ้เราะสูลเอ๋ย และสิ่งใดเล่าที่ทำให้เจ้ารู้ว่า วันแห่งการตอบแทนนั้นคืออะไร?!
(15) ความหายนะ บทลงโทษและความขาดทุน ในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาที่ปฏิเสธสิ่งที่บรรดาเราะสูลได้นำมาซึ่งมาจากอัลลอฮ์
(16) เรามิได้ทำลายชนชาติรุ่นก่อนๆ เมื่อพวกเขาได้ปฏิเสธศรัทธาต่ออัลลอฮ์และปฏิเสธต่อบรรดาเราะสูลดอกหรือ
(17) หลังจากนั้นเราได้ให้ชนชาติรุ่นหลังๆ ปฏิบัติตามบรรดาผู้ปฏิเสธ แล้วเราจะทำลายล้างพวกเขา(ชนชาติรุ่นหลัง)เหมือนที่เราเคยทำลายพวกเขา(บรรดาผู้ปฏิเสธ)มาแล้ว
(18) เช่นการทำลายล้างต่อชนชาติเหล่านั้น เราได้ทำลายต่อบรรดาที่เป็นผู้ปฏิเสธต่อสิ่งที่มุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮฺอลัยฮิวะซัลลัม ได้นำมา
(19) ความหายนะ บทลงโทษและการสูญเสียในวันนั้นจะประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธคำสัญญาของอัลลอฮ์ที่จะลงโทษบรรดาผู้ที่มีความผิด
(20) โอ้มนุษย์เอ๋ย เรามิได้สร้างพวกเจ้าจากน้ำที่ต่ำต้อยไร้ค่าจำนวนน้อย (มันคือเชื้ออสุจิ) ดอกหรือ
(21) แล้วเราได้ทำให้น้ำที่ต้อยต่ำนั้นเข้าไปอยู่ในที่อันมั่นคงและมันคือมดลูกของผู้หญิง
(22) จนถึงระยะเวลาอันแน่นอน คือระยะเวลาการตั้งครรภ์
(23) ดังนั้นเราได้กำหนดไว้แล้ว ลักษณะของทารก สีผิวของเขา และสิ่งอื่นๆ ดังนั้นผู้ที่กำหนดที่ดีเลิศที่สุดของทั้งหมดนั้นคือเรา(อัลลอฮ์)
(24) ความหายนะ บทลงโทษและการสูญเสียในวันนั้นจะประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธด้วยความสามารถของพระองค์อัลลอฮ์
(25) เรามิได้ทำให้แผ่นดินเป็นที่รวบรวมมนุษย์ทั้งมวลดอกหรือ
(26) ได้รวมทั้งคนเป็นด้วยที่อยู่อาศัยบนแผ่นดินและการบูรณะมันและคนตายในหมู่พวกเขาด้วยการฝั่งในแผ่นดิน
(27) และในแผ่นดินเราได้ตั้งภูเขาที่มั่งคง ป้องกันจากการสั่นสะเทือน สูงตะหง่าน โอ้มนุษย์เอ๋ย และเราได้ให้พวกเจ้าดื่มน้ำจืดสนิท ดังนั้นผู้ที่สร้างสิ่งเหล่านั้นไม่ได้ไร้ซึ่งความสามารถที่จะฟื้นคืนชีพพวกเจ้าเลย
(28) ความหายนะ บทลงโทษและการสูญเสียในวันนั้นจะประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธความโปรดปรานของพระองค์อัลลอฮฺที่มีต่อพวกเขา
(29) จะมีเสียงกล่าวขึ้นแก่บรรดาผู้ปฏิเสธในสิ่งที่บรรดาเราะสูลของพวกเขาได้นำมาว่า โอ้ บรรดาผู้ปฏิเสธเอ๋ย พวกเจ้าจงออกเดินไปยังที่พวกเจ้าเคยปฏิเสธการลงโทษเถิด
(30) พวกเจ้าจงออกเดินไปยังเงาควันของไฟนรกที่แยกออกสามแฉก
(31) ไม่มีความหนาวเย็นในเงามืดและไม่สามารถป้องกันจากเปลวเพลิงและความร้อนของมันที่จะทำให้พวกเจ้ารอดพ้นได้
(32) แท้จริงไฟจะพ่นประกายออกมา ทุกประกายมีขนาดเท่าป้อมปราการในความยิ่งใหญ่ของมัน
(33) ประหนึ่งประกายที่ถูกโยนมาในความมืดนั้นและความอลังการของมัน(ประกายนั้น)เหมือนอูฐสีดำ
(34) ความหายนะ บทลงโทษและการสูญเสียในวันนั้นจะประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธต่อบทลงโทษของอัลลอฮ์
(35) นี่คือวันที่พวกเขาไม่สามารถจะพูดอะไรออกมาได้
(36) และจะไม่เปิดโอกาสให้แก่พวกเขาเพื่อแก้ตัวต่อพระเจ้าของพวกเขา จากการปฏิเสธของพวกเขาและความชั่วต่างๆของพวกเขา แล้วพวกเขาจะแก้ตัวต่อพระองค์
(37) ความหายนะ บทลงโทษและการสูญเสียในวันนั้นจะประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธข่าวต่างๆจนถึงวันนี้(วันแห่งการตัดสิน)
(38) นี่คือวันแห่งการตัดสินระหว่างสิ่งมีชีวิตต่างๆ เราได้รวบรวมพวกเจ้าไว้กับชนชาติรุ่นก่อน ๆ ในสถานที่เดียวกัน
(39) ดังนั้นถ้าพวกเจ้ามีแผนอุบายอันใดที่จะใช้มันเพื่อให้พวกเจ้ารอดพ้นจากบทลงโทษของอัลลอฮ์ ก็จงวางแผนต่อข้า
(40) ความหายนะ บทลงโทษและการสูญเสียในวันนั้นจะประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธต่อวันแห่งการตัดสิน
(41) แท้จริงบรรดาผู้ยำเกรงต่อพระเจ้าของพวกเขาด้วยการปฏิบัติตามคำบัญชาของพระองค์และหลีกเลี่ยงจากข้อห้ามของพระองค์จะอยู่ท่ามกลางร่มเงาของต้นไม้แห่งสรวงสวรรค์อันหอมกรุ่นและน้ำพุของน้ำจืดที่ไหลริน
(42) และผลไม้ตามที่พวกเขาต้องการที่จะรับประทาน
(43) จะมีเสียงกล่าวขึ้นแก่พวกเขาว่า พวกเจ้าจงกินจากสิ่งที่ดี จงดื่มเครื่องดื่มอย่างสบาย เพราะสิ่งที่พวกเจ้าได้กระทำไว้ในดุนยาซึ่งการงานที่ดี
(44) แท้จริง ผลตอบแทนเช่นนี้แหละที่เราจะตอบแทนพวกเจ้า เราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย สำหรับการกระทำของพวกเขา
(45) ความหายนะ บทลงโทษและการสูญเสียในวันนั้นจะประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธต่อสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงเตรียมไว้แก่บรรดาผู้ยำเกรง
(46) จะมีเสียงกล่าวแก่บรรดาผู้ปฏิเสธขึ้นว่า พวกเจ้าจงกินและรื่นรมย์ด้วยรสชาติของชีวิตเพียงเล็กน้อยในดุนยา แท้จริงแล้ว พวกเจ้านั้น ด้วยการปฏิเสธศรัทธาของพวกเจ้าต่ออัลลอฮ์และต่อบรรดาเราะสูลของพระองค์นั้น พวกเจ้าเป็นอาชญากร
(47) ความหายนะ บทลงโทษและการสูญเสียในวันนั้นจะประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธต่อผลตอบแทนของพวกเขาในวันกิยามะฮ์
(48) เมื่อได้กล่าวแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาเหล่านั้นว่า จงละหมาด พวกเขาก็จะไม่ละหมาด
(49) ความหายนะ บทลงโทษและความขาดทุน ในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาที่ปฏิเสธสิ่งที่บรรดาเราะสูลได้นำมาซึ่งมาจากอัลลอฮ์
(50) เมื่อพวกเขาไม่ศรัทธาในอัลกรุอ่านที่ถูกประทานลงมาจากพระเจ้าของพวกเขา ดังนั้น คำบอกเล่าอันใดเล่าหลังจากอัลกุรอานที่พวกเขาจะศรัทธากัน?