(1) ហាមីម (បានបកស្រាយរួចហើយនៅដើមជំពូក អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ)
(2) អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានស្បថនឹងគម្ពីរគួរអានដែលបញ្ជាក់ច្បាស់នូវមាគ៌ានៃការចង្អុលបង្ហាញទៅកាន់សេចក្តីពិត។
(3) ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានបញ្ចុះគម្ពីរគួរអានជាភាសាអារ៉ាប់ សង្ឃឹមថាពួកអ្នក(ឱបណ្តាអ្នកដែលនិយាយភាសាអារ៉ាប់)គិតពិចារណាអំពីអត្ថន័យរបស់វា និងឈ្វែងយល់អំពីវា ដើម្បីពួកអ្នកពាំនាំវាទៅកាន់ជាតិសាសន៍ផ្សេងទៀត។
(4) ហើយពិតប្រាកដណាស់ គម្ពីរគួរអាននេះ គឺស្ថិតនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ត្រាឡាវហ៊ុលម៉ះហ្វ៊ូស ដែលមានលក្ខណៈខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត និងពោរពេញទៅដោយគតិបណ្ឌិត។ ជាការពិតណាស់ បណ្តាវាក្យខណ្ឌរបស់វា គឺមានលក្ខណៈសុក្រិតបំផុតទាំងបទបញ្ជា និងការហាមឃាត់។
(5) ហើយពិតប្រាកដណាស់ គម្ពីរគួរអាននេះ គឺស្ថិតនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ត្រាឡាវហ៊ុលម៉ះហ្វ៊ូស ដែលមានលក្ខណៈខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត និងពោរពេញទៅដោយគតិបណ្ឌិត។ ជាការពិតណាស់ បណ្តាវាក្យខណ្ឌរបស់វា គឺមានលក្ខណៈសុក្រិតបំផុតទាំងបទបញ្ជា និងការហាមឃាត់។
(6) មានព្យាការីជាច្រើននាក់ហើយដែលយើងបានបញ្ជូនទៅកាន់ប្រជាជាតិជំនាន់មុនៗនោះ។
(7) ប៉ុន្តែ គ្មានព្យាការីណាម្នាក់ដែលមកពីអល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលបានទៅកាន់ប្រជាជាតិជំនាន់មុនៗទាំងនោះឡើយ លើកលែងតែពួកគេចំអកឡកឡឺយចំពោះព្យាការីនោះ ។
(8) ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានបំផ្លាញពួកដែលមានកម្លាំងខ្លាំងក្លាជាងប្រជាជាតិទាំងនោះ(ពួកមុស្ហរីគីន)ទៅទៀត។ ដូច្នេះ គ្មានរឿងអ្វីដែលយើងអសមត្ថភាពក្នុងការបំផ្លាញពួកដែលទន់ខ្សោយជាងពួកទាំងនោះទៅទៀតនោះទេ។ ហើយនៅក្នុងគម្ពីរគួរអានក៏បានរៀបរាប់ពីរបៀបនៃការបំផ្លាញប្រជាជាតិជំនាន់មុនៗទាំងនោះផងដែរ ដូចជាពួកអាទ ពួកសាមូទ ក្រុមរបស់ព្យាការីលូត និងពួកអ្នកស្រុកម៉ាទយ៉ាន់។
(9) ហើយប្រសិនបើអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)សួរទៅកាន់ពួកមុស្ហរីគីនដែលបដិសេធទាំងនោះថាៈ តើអ្នកណាដែលបានបង្កើតមេឃជាច្រើនជាន់ ហើយតើអ្នកណាដែលបានបង្កើតផែនដី? ប្រាកដជាពួកគេឆ្លើយថាៈ អ្នកដែលបានបង្កើតពួកវា(មេឃ និងផែនដី)នោះ គឺជាម្ចាស់ដែលមហាខ្លាំងពូកែដែលគ្មាននរណាម្នាក់អាចយកឈ្នះទ្រង់បានឡើយ ជាអ្នកដែលមហាដឹងបំផុតចំពោះរាល់អ្វីៗទាំងអស់។
(10) អល់ឡោះជាម្ចាស់ ទ្រង់ជាអ្នកដែលបានបង្កើតផែនដីឲ្យមានលក្ខណៈរាបស្មើសម្រាប់ពួកអ្នក ហើយទ្រង់បានធ្វើឲ្យផែនដីនោះក្លាយជាកន្លែងជាន់ដែលពួកអ្នកជាន់ពីលើវាដោយជើងរបស់ពួកអ្នក ហើយទ្រង់ក៏បានបង្កើតផងដែរនូវផ្លូវជាច្រើននៅតាមភ្នំ និងនៅតាមជ្រលងនានាសម្រាប់ពួកអ្នក សង្ឃឹមថាពួកអ្នកនឹងទទួលបានការបង្ហាញក្នុងការធ្វើដំណើររបស់ពួកអ្នក។
(11) ហើយទ្រង់ជាអ្នកដែលបានបញ្ចុះទឹកភ្លៀងពីលើមេឃតាមបរិមាណដែលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ពួកអ្នក សម្រាប់សត្វពាហនៈរបស់ពួកអ្នក និងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការស្រោចស្រពដំណាំរបស់ពួកអ្នក។ ហើយតាមរយៈទឹកភ្លៀងនោះ យើងបានធ្វើឲ្យដីដែលហួតហែងគ្មានដំណាំដុះនោះ រស់ឡើងវិញ។ ហើយដូចដែលអល់ឡោះបានធ្វើឲ្យដីដែលហួតហែងគ្មានដំណាំដុះនោះរស់ឡើងវិញ(មានរុក្ខជាតិដុះឡើងវិញ)ដែរ ទ្រង់នឹងពង្រស់ពួកអ្នកឲ្យរស់ឡើងវិញដូច្នោះដែរ។
(12) ហើយទ្រង់ក៏ជាអ្នកដែលបានបង្កើតឲ្យមានជាគូៗគ្រប់ប្រភេទទាំងអស់ ដូចជា មានយប់ មានថ្ងៃ មានប្រុស មានស្រីជាដើម។ ហើយទ្រង់បានបង្កើតសម្រាប់ពួកអ្នកនូវនាវា និងសត្វពាហនៈសម្រាប់ជាយានជំនិះរបស់ពួកអ្នកក្នុងការធ្វើដំណើរ ដោយពួកអ្នកអាចជិះនាវាក្នុងការធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទឹក និងជិះសត្វពាហនៈនៅពេលធ្វើដំណើរតាមផ្លូវគោក។
(13) ទ្រង់បានបង្កើតឲ្យពួកអ្នកនូវរបស់ទាំងនោះ សង្ឃឹមថាពួកអ្នកអាចជិះលើយានជំនិះទាំងនោះក្នុងពេលធ្វើដំណើររបស់ពួកអ្នកបាន។ បន្ទាប់មក ចូរពួកអ្នកនឹកឃើញនូវការឧបការគុណនៃម្ចាស់របស់ពួកអ្នកដែលទ្រង់បានសម្រួលយានជំនិះទាំងនេះឲ្យពួកអ្នក នៅពេលដែលពួកអ្នកបានជិះលើខ្នងរបស់វា ហើយពួកអ្នកត្រូវពោលថាៈ ទ្រង់មហាស្អាតស្អំ មហាខ្ពង់ខ្ពស់ ដែលបានរៀបចំនិងជួយសម្រួលដល់ពួកយើងនូវយានជំនិះទាំងនេះឲ្យពួកយើងអាចបញ្ជាបានតាមចិត្ត ហើយពួកយើងគ្មានសមត្ថភាពបង្កើតអ្វីៗទាំងនេះឡើយ ប្រសិនបើអល់ឡោះមិនបានសម្រួលវាដល់ពួកយើងទេនោះ។
(14) ហើយពិតណាស់ ពួកយើងនឹងត្រូវវិលត្រឡប់ទៅកាន់ម្ចាស់របស់ពួកយើងតែមួយគត់ក្រោយពីពួកយើងបានស្លាប់ ដើម្បីជំនុំជម្រះនិងទទួលការតបស្នង។
(15) ហើយពួកមុស្ហរីគីនបានអះអាងថា មានម៉ាខ្លូកមួយចំនួនត្រូវបានប្រសូត្រចេញមកពី(អល់ឡោះ)ម្ចាស់ដែលជាអ្នកបង្កើត ខណៈដែលពួកគេនិយាយថាៈ ម៉ាឡាអ៊ីកាត់ទាំងឡាយ គឺជាបុត្រីរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលនិយាយនូវពាក្យសម្តីបែបនេះ គឺជាពួកដែលប្រឆាំង(គ្មានជំនឿ)យ៉ាងជាក់ច្បាស់ និងស្ថិតក្នុងភាពវង្វេង។
(16) តើពួកអ្នក(ឱពួកមុស្ហរីគីន)និយាយថាៈ អល់ឡោះទ្រង់បានជ្រើសយកបុត្រីសម្រាប់ខ្លួនទ្រង់ពីអ្វីដែលទ្រង់បានបង្កើត ហើយទ្រង់ជ្រើសរើសកូនប្រុសសម្រាប់ពួកអ្នកឬ? តើការបែងចែកដែលពួកអ្នកអះអាថបែបនេះ ជាអ្វីទៅ?
(17) ហើយនៅពេលដែលគេផ្តល់ដំណឹងដល់នរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ ថារូបគេទទួលបានកូនស្រីដែលគេភ្ជាប់ទៅនឹងម្ចាស់របស់គេ(ចោទថាជាបុត្រីរបស់អល់ឡោះ)នោះ មុខរបស់គេប្រែទៅជាពណ៌ខ្មៅដោយសារទុក្ខព្រួយនិងពិបាកចិត្តដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ហើយនិងពោពេញទៅដោយកំហឹង។ ដូច្នេះ ចុះហេតុដូចម្តេចបានជារូបគេភ្ជាប់ទៅនឹងម្ចាស់របស់គេនូវអ្វីដែលរូបគេមិនពេញចិត្តនៅពេលដែលគេផ្តល់ដំណឹងនោះដល់រូបគេ?
(18) តើពួកគេភ្ជាប់ទៅនឹងម្ចាស់របស់ពួកគេនូវអ្នកដែលគេចិញ្ចឹមដោយការតុបតែង ហើយគេមិនអាចយកហេតុផលច្បាស់លាស់មកបញ្ជាក់នៅពេលមានជម្លោះ ព្រោះតែភាពជាស្ត្រីរបស់គេនោះឬ?
(19) ហើយពួកគេបានដាក់ឈ្មោះម៉ាឡាអ៊ីកាត់ទាំងឡាយដែលពួកគេជាខ្ញុំបម្រើរបស់(អល់ឡោះ)ម្ចាស់មហាសប្បុរសនោះ ថាជាភេទស្រី។ តើពួកគេមានវត្តមាននៅពេលដែលអល់ឡោះបានបង្កើតពួកគេ(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់)មែនទេ ទើបបានជាពួកគេច្បាស់ថា ម៉ាឡាអ៊ីកាត់ទាំងឡាយ គឺមានភេទស្រីនោះ? ម៉ាឡាអ៊ីកាត់ទាំងឡាយនឹងកត់ត្រាទុកនូវការអះអាងបស់ពួកគេនេះ ហើយពួកគេនឹងត្រូវបានសួរអំពីវានៅថ្ងៃបរលោក ហើយពួកគេនឹងត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មដោយសារការភូតកុហករបស់ពួកគេ។
(20) ហើយពួកគេបាននិយាយដោយទម្លាក់កំហុសទៅលើព្រេងវាសនាថាៈ ប្រសិនបើអល់ឡោះទ្រង់មានចេតនាមិនឲ្យពួកយើងគោរពសក្ការៈពួកម៉ាឡាអ៊ីកាត់ទេនោះ ពួកយើងក៏មិនគោរពសក្ការៈទៅចំពោះពួកគេដែរ ពីព្រោះទ្រង់មានចេតនាចង់ឲ្យពួកយើងធ្វើដូចនេះ គឺបញ្ជាក់ថា ទ្រង់ពេញចិត្ត(នឹងឲ្យពួកយើងធ្វើ)បែបនេះ។ ពួកគេនិយាយដោយពុំបានដឹងអ្វីអំពីរឿងនេះឡើយ។ ពួកគេគ្មានអ្វីក្រៅពីការភូតកុហកនោះឡើយ។
(21) ឬមួយយើង(អល់ឡោះ)បានប្រទានទៅឲ្យពួកមុស្ហរីគីនទាំងនោះនូវគម្ពីរណាមួយមុននឹងគម្ពីរគួរអាន ដែលអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេគោរពសក្ការៈចំពោះអ្នកផ្សេងក្រៅពីអល់ឡោះ ហើយពួកគេជាអ្នកដែលប្រកាន់ខ្ជាប់នឹងគម្ពីរនោះ និងសំអាងលើគម្ពីរនោះ?
(22) ទេ រឿងនោះមិនមែនដូច្នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេនិយាយដោយសំអាងលើការធ្វើតាមគ្នាទាំងងងឹតងងុល ដោយពួកគេនិយាយថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងបានឃើញជីដូនជីតារបស់ពួកយើងជំនាន់មុនពួកយើងស្ថិតនៅលើសាសនាមួយ ហើយពួកគេធ្លាប់បានគោរពសក្ការៈទៅកាន់រូបបដិមាទាំងឡាយ។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងគ្រាន់ធ្វើតាមលំអានរបស់ពួកគេចំពោះការគោរពសក្ការៈទៅកាន់រូបបដិមាទាំងនោះប៉ុណ្ណោះ។
(23) ដូចដែលពួកទាំងនោះបានដបដិសេធ ហើយសំអាងថា ពួកគេគ្រាន់តែធ្វើតាមជីដូនជីតារបស់ពួកគេនោះដែរ ដូចគ្នាដែរ រាល់អ្នកនាំសារទាំងឡាយដែលយើងបានបញ្ជូនពួកគេទៅកាន់ក្នុងភូមិស្រុកណាមួយមុនអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ដើម្បីដាស់តឿនព្រមានក្រុមរបស់គេនោះ គឺពួកមេដឹកនាំរបស់ពួកគេក្នុងចំណោមអ្នកដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្តម្ភនៃពួកគេនោះតែងតែនិយាយថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងបានឃើញជីដូនជីតារបស់ពួកយើងស្ថិតនៅលើសាសនាមួយ ហើយពួកយើងគ្រាន់តែដើរតាមលំអានរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ ក្រុមរបស់អ្នកមិនមែនជាមនុស្សដំបូងគេនោះទេដែលនិយាយដូច្នោះនោះ។
(24) អ្នកនាំសាររបស់ពួកគេបាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថាៈ តើពួកអ្នកនៅតែធ្វើតាមជីដូនជីតារបស់ពួកអ្នកដដែលឬ បើទោះជាខ្ញុំបាននាំមកឲ្យពួកអ្នកនូវអ្វីដែលល្អប្រសើរជាងសាសនាដែលដូនតារបស់ពួកអ្នកប្រកាន់ខ្ជាប់ក៏ដោយនោះ? ពួកគេបានឆ្លើយតបវិញថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងជាអ្នកដែលប្រឆាំងនឹងអ្វីដែលគេផ្តល់ឲ្យអ្នក និងបណ្តាអ្នកនាំសារជំនាន់មុនអ្នកបាននាំមកនោះ។
(25) ដូច្នេះ យើងបានដាក់ទណ្ឌកម្មទៅលើប្រជាជាតិជាច្រើនជំនាន់មុនអ្នកដែលបានបដិសេធនឹងបណ្តាអ្នកនាំសារ ហើយយើងក៏បានបំផ្លាញពួកគេ។ ហេតុនេះ ចូរអ្នកពិនិត្យមើលចុះ ថាតើលទ្ធផលចុងក្រោយនៃពួកដែលបដិសេធនឹងអ្នកនាំសាររបស់ពួកគេនោះយ៉ាងដូចម្តេចដែរ? ពិតប្រាកដណាស់ លទ្ធផលចុងក្រោយរបស់ពួកគេ គឺឈឺចាប់បំផុត។
(26) ហើយចូរអ្នកចងចាំ(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់) នៅពេលព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីមបាននិយាយទៅកាន់ឪពុករបស់គាត់ និងក្រុមរបស់គាត់ថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំមិនពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងរូបបដិមាទាំងឡាយដែលពួកអ្នកគោរពសក្ការៈ(ចំពោះពួកវា)ផ្សេងពីអល់ឡោះឡើយ។
(27) លើកលែងតែអល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលជាអ្នកបានបង្កើតខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់នឹងចង្អុលបង្ហាញខ្ញុំនូវអ្វីដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ខ្ញុំនៃការដើរតាមសាសនារបស់ទ្រង់ដ៏ត្រឹមត្រូវ។
(28) ហើយព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីមបានបន្សល់ទុកកាលីម៉ះតាវហេទ(ពាក្យដែលទទួលស្គាល់ពីភាពជាម្ចាស់តែមួយគត់របស់អល់ឡោះ) គឺពាក្យ لا إله إلا الله (គ្មានទេម្ចាស់ដែលត្រូវគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដ គឺមានតែអល់ឡោះ) ឲ្យក្លាយជាពាក្យមួយដែលនៅគង់វង្សសម្រាប់ពូជពង្សរបស់គាត់បន្ទាប់ពីគាត់។ ដូច្នេះក្នុងចំណោមពួកគេ គឺនៅតែមានជានិច្ចនូវអ្នកដែលគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់តែមួយគត់ ដោយមិនធ្វើស្ហ៊ីរិក(ពហុទេពនិយម)ចំពោះទ្រង់នូវអ្វីមួយនោះ។ សង្ឃឹមថា ពួកគេនឹងវិលត្រឡប់ទៅកាន់អល់ឡោះជាម្ចាស់វិញដោយការសារភាពកំហុសពីអំពើស្ហ៊ីរិក និងការប្រព្រឹត្តល្មើសទាំងឡាយ។
(29) ក៏ប៉ុន្តែ យើងមិនបានបំផ្លាញពួកមុស្ហរីគីនដែលបដិសេធទាំងនោះភ្លាមៗនោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ គឺយើងបានឲ្យពួកមុស្ហរីគីនទាំងនោះសោយសុខនៅលើលោកិយនេះ និងបានឲ្យជីដូនជីតារបស់ពួកគេមុនពួកគេនោះបានសោយសុខផងដែរ រហូតដល់គម្ពីរគួរអាន និងអ្នកនាំសារដ៏ច្បាស់លាស់ម្នាក់ គឺព្យាការីមូហាំម៉ាត់ បានមកដល់ពួកគេ។
(30) តែនៅពេលដែលគម្ពីរគួរអានដែលវាគឺជាការពិតដែលគ្មានការមន្ទិលសង្ស័យឡើយនៅក្នុងវានោះបានមកដល់ពួកគេ ពួកគេបែរជានិយាយថាៈ នេះគឺជាមន្តអាគមដែលមូហាំម៉ាត់បានធ្វើមកលើពួកយើងប៉ុណ្ណោះ ហើយពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងគឺជាអ្នកដែលបដិសេធវា ដោយពួកយើងគ្មានជំនឿចំពោះវាឡើយ។
(31) ហើយពួកមុស្ហរីគីនដែលបដិសេធទាំងនោះបាននិយាយថាៈ ហេតុអ្វីបានជាអល់ឡោះទ្រង់មិនបញ្ចុះគម្ពីរគួរអាននេះទៅឲ្យបុរសម្នាក់ក្នុងចំណោមបុរសពីរនាក់ដ៏ថ្កុំថ្កើងដែលមកពីទឹកដីម៉ាក្កះ ឬមកពីតំបន់តអ៊ីហ្វវិញ ជំនួសឲ្យការបញ្ចុះគម្ពីរគួរអានមកលើមូហាំម៉ាត់ដែលជាអ្នកក្រីក្រ ហើយជាក្មេងកំព្រាទៀតនោះ?
(32) តើពួកគេជាអ្នកបែងចែកក្តីមេត្តាករុណារបស់ម្ចាស់អ្នកឬ(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់) ដោយពួកវាអាចផ្តល់វាទៅឲ្យជនណាដែលពួកគេចង់ និងរារាំងវាមិនឲ្យជនណាដែលពួកគេ ឬមួយក៏អល់ឡោះជាម្ចាស់(ជាអ្នកដែលបែងចែក)? យើង(អល់ឡោះ) គឺជាអ្នកបែងចែកលាភសក្ការៈរវាងពួកគេនៅក្នុងលោកិយនេះ ហើយយើងបានធ្វើឲ្យអ្នកខ្លះជាអ្នកមាន ហើយអ្នកខ្លះទៀតជាអ្នកក្រ ដើម្បីឲ្យពួកគេទាញយកផលប្រយោជន៍ពីគ្នាទៅវិញទៅមក។ ហើយក្តីមេត្តាករុណារបស់ម្ចាស់អ្នកចំពោះខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់នៅថ្ងៃបរលោកនោះ គឺល្អលើសលប់ជាងអ្វីដែលពួកគេខំប្រមូលនៃទ្រព្យសម្បត្តិលោកិយដែលនឹងត្រូវវិនាសអន្តរាយនេះទៅទៀត។
(33) ហើយប្រសិនបើមនុស្សលោកទាំងអស់មិនមែនស្ថិតនៅជាប្រជាជាតិតែមួយដែលគ្មានជំនឿទេនោះ យើងនឹងធ្វើឲ្យគេហដ្ឋានរបស់ពួកដែលគ្មានជំនឿនឹងអល់ឡោះនោះមានដំបូលធ្វើអំពីប្រាក់ ហើយនិងមានជណ្តើរដែលពួកគេអាចឡើងបានជាមិនខាន។
(34) ហើយយើងនឹងធ្វើឲ្យគេហដ្ឋានរបស់ពួកគេមានទ្វារជាច្រើន ហើយយើងនឹងផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវគ្រែជាច្រើនដែលពួកគេអាចទម្រេតខ្លួនលើវាបាន ដើម្បីជាការល្បួងដល់ពួកគេ និងជាការសាកល្បងចំពោះពួកគេ។
(35) ហើយយើងនឹងប្រទានឲ្យពួកគេនូវរបស់ទាំងនោះ(ដែលធ្វើ)អំពីមាស។ ហើយរបស់ទាំងអស់នេះ គ្មានអ្វីក្រៅពីជាការលម្អសម្រាប់ជីវិតលោកិយប៉ុណ្ណោះ ហើយផលប្រយោជន៍របស់វា គឺតិចតួចបំផុត ពីព្រោះវាមិនអាចគង់វង្សជារៀងរហូតនោះទេ។ រីឯការសោយសុខនៅថ្ងៃបរលោកដែលនៅជាមួយម្ចាស់របស់អ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)វិញ គឺវាល្អប្រពៃបំផុតសម្រាប់បណ្តាអ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះដោយគោរពតាមការបង្គាប់ប្រើរបស់ទ្រង់ និងជៀសឆ្ងាយពីបម្រាមទាំងឡាយរបស់ទ្រង់។
(36) ហើយជនណាដែលសម្លឺងទៅកាន់គម្ពីរគួរអានដោយគ្មានការជឿជាក់ ដែលអាចនាំរូបគេឲ្យងាកចេញអំពីវានោះ គេ(អល់ឡោះ)នឹងដាក់ទណ្ឌកម្មរូបគេដោយឲ្យស្ហៃតនគ្រប់គ្រងលើគេដោយវានៅជាមួយគេនិច្ច ដែលវាកាន់តែបន្ថែមនូវភាពវង្វេងដល់រូបគេថែមទៀត។
(37) ហើយពិតប្រាកដណាស់ គូកន(ស្ហៃតន)ដែលគ្រប់គ្រងទៅលើពួកដែលងាកចេញពីគម្ពីរគួរអានទាំងនោះ នឹងរារាំងពួកគេពីសាសនាអល់ឡោះ។ ដូច្នេះ ពួកគេមិនអាចគោរពតាមការបង្គាប់ប្រើរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់នោះឡើយ ហើយពួកគេក៏មិនជៀសឆ្ងាយពីបម្រាមទាំងឡាយរបស់ទ្រង់នោះដែរ។ ហើយពួកគេគិតស្មានថា ពិតណាស់ ពួកគេជាអ្នកដែលទទួលបានការចង្អុលបង្ហាញទៅកាន់សេចក្តីពិត។ ដូច្នោះហើយ ទើបពួកគេមិនបានសារភាពកំហុសអំពីភាពវង្វេងរបស់ពួកគេនោះឡើយ។
(38) លុះនៅពេលដែលអ្នកដែលងាកចេញពីការរំលឹកចំពោះអល់ឡោះរូបនេះបានមកជួបយើងនៅថ្ងៃបរលោក គេបាននិយាយដោយប្រាថ្នាថាៈ ឱអនិច្ចា! សង្ឃឹមថារវាងខ្ញុំ និងអ្នក(ស្ហៃតន) នៅឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្នាដូចជាចម្ងាយរវាងទិសខាងកើត និងទិសខាងលិចទៅចុះ។ ជាការពិតណាស់ ស្ហៃតន គឺជាគូកនដ៏អាក្រក់បំផុត។
(39) អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកគ្មានជំនឿនៅថ្ងៃបរលោកថាៈ ការទទួលទណ្ឌកម្មរួមគ្នារបស់ពួកអ្នក មិនបានផ្តល់ផលប្រយោជន៍អ្វីសម្រាប់ពួកអ្នកនៅក្នុងថ្ងៃនេះឡើយ។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកអ្នកបានបំពានលើខ្លួនឯង ដោយការធ្វើស្ហ៊ីរិក និងការប្រព្រឹត្តល្មើស។ ជាការពិតណាស់ ព្រះនានារបស់ពួកអ្នកអាចមកទទួលទណ្ឌកម្មជំនួសពួកអ្នកបានជាដាច់ខាត សូម្បីតែបន្តិច។
(40) ពិតប្រាកដណាស់ ពួកទាំងនោះ គឺថ្លង់ស្តាប់មិនឮសេចក្តីពិត និងខ្វាក់ភ្នែកមិនអាចមើលឃើញសេចក្តីពិតបានឡើយ។ ដូច្នេះ តើអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)អាចធ្វើឲ្យអ្នកថ្លង់អាចស្តាប់ឮ ឬអាចចង្អុលបង្ហាញដល់អ្នកខ្វាក់ ឬចង្អុលបង្ហាញអ្នកដែលស្ថិតនៅក្នុងភាពវង្វេងយ៉ាងច្បាស់អំពីមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវបានដែរឬ?
(41) ហើយបើទោះបីជាយើងបាននាំអ្នកទៅ(ដោយឲ្យអ្នកស្លាប់មុននឹងយើងដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេ)ក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែផ្តន្ទាទោសពួកគេ តាមរយៈការដាក់ទណ្ឌកម្មដល់ពួកគេទាំងក្នុងលោកិយ និងនៅថ្ងៃបរលោកដែរ។
(42) ឬក៏យើងនឹងបង្ហាញឲ្យអ្នកបានឃើញខ្លះៗនូវទណ្ឌកម្មដែលយើងបានសន្យាចំពោះពួកគេ។ ពិតប្រាកដណាស់ យើងមានអំណាចទៅលើពួកគេ ដោយពួកគេគ្មានសមត្ថភាពអាចយកឈ្នះលើយើងក្នុងរឿងអ្វីមួយបានឡើយ។
(43) ដូច្នេះ ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ប្រកាន់ខ្ជាប់នូវអ្វីដែលម្ចាស់របស់អ្នកបានវ៉ាហ៊ីទៅកាន់អ្នក ហើយចូរអនុវត្តន៍តាមវាចុះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកស្ថិតនៅលើមាគ៌ាពិតដែលគ្មានការមន្ទិលសង្ស័យចំពោះវាឡើយ។
(44) ហើយពិតប្រាកដណាស់ គម្ពីរគួរអាននេះ គឺជាភាពថ្កុំថ្កើងសម្រាប់អ្នក និងសម្រាប់ប្រជាជាតិរបស់អ្នក ហើយនៅថ្ងៃបរលោក ពួកអ្នកនឹងត្រូវបានគេសួរអំពីការមានជំនឿចំពោះវា(គម្ពីរគួរអាន) ការធ្វើតាមការចង្អុលបង្ហាញរបស់វា និងការអំពាវនាវទៅកាន់វា។
(45) ហើយចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)សួរទៅកាន់បណ្តាពួកអ្នកនាំសារទាំងឡាយដែលយើងបានតែងតាំងមុនអ្នកថាៈ តើយើងធ្លាប់បានបង្កើតព្រះនានាក្រៅពី(អល់ឡោះ)ម្ចាស់មហាសប្បុរស ដើម្បីឲ្យពួកគេគោរពសក្ការៈដែរឬទេ?
(46) ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានតែងតាំងព្យាការីមូសាដោយនាំមកសញ្ញានូវភស្តុតាងទាំងឡាយរបស់យើងទៅកាន់ហ្វៀរអោន និងមន្ត្រីទាំងឡាយក្នុងចំណោមក្រុមរបស់គេ ហើយគាត់បាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំគឺជាអ្នកនាំសាររបស់ម្ចាស់ដែលគ្រប់គ្រងពិភពទាំងអស់។
(47) ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលគាត់(ព្យាការីមូសា)បាននាំមកនូវសញ្ញាភស្តុតាងជាច្រើនរបស់យើងទៅកាន់ពួកគេ (ពេលនោះ)ពួកគេបែរជានាំគ្នាសើចចំអកឡកឡឺយ និងមើលងាយចំពោះវាទៅវិញ។
(48) ហើយយើងមិនបានបង្ហាញសញ្ញាភស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ពីភាពត្រឹមត្រូវនៃអ្វីដែលព្យាការីមូសាបាននាំមកឲ្យហ្វៀរអោននិងពួកមន្ត្រីនៃក្រុមរបស់គេបានឃើញឡើយ លើកលែងតែសញ្ញាភស្តុតាងនោះ(គឺជាភស្តុតាងដែល)មានលក្ខណៈធំធេងជាងភស្តុតាងមុនៗ។ ហើយយើងបានដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេនៅក្នុងលោកិយ ដោយសង្ឃឹមថា ពួកគេនឹងវិលត្រឡប់ចេញពីការប្រឆាំងរបស់ពួកគេវិញ។ ក៏ប៉ុន្តែ វាពុំទទួលបានផលអ្វីឡើយ។
(49) ហើយនៅពេលដែលពួកគេបានទទួលនូវទណ្ឌកម្មមួយចំនួន ពួកគេក៏និយាយទៅកាន់ព្យាការីមូសាថាៈ ឱគ្រូមន្តអាគម! សូមអ្នកបួងសួងសុំពីម្ចាស់របស់អ្នកឲ្យពួកយើងនូវអ្វីដែលទ្រង់បានសន្យានឹងអ្នកថា ទ្រង់នឹងបញ្ចៀសពួកយើងពីទណ្ឌកម្មប្រសិនបើពួកយើងមានជំនឿចុះ។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងនឹងទទួលបានការចង្អុលបង្ហាញទៅកាន់ទ្រង់ ប្រសិនបើទ្រង់បញ្ចៀសទណ្ឌកម្មចេញពីពួកយើងមែននោះ។
(50) តែនៅពេលដែលយើង(អល់ឡោះ)បានបញ្ចៀសនូវទណ្ឌកម្មចេញពីពួកគេ ស្រាប់តែពួកគេបានក្បត់នូវការសន្យារបស់ខ្លួន ដោយពួកគេមិនធ្វើតាមសន្យាឡើយ។
(51) ហើយហ្វៀរអោនបានស្រែកប្រកាសក្នុងចំណោមក្រុមរបស់គេដោយសម្ញែងអំណាចរបស់គេថាៈ ឱក្រុមរបស់យើង! តើយើងមិនមែនជាស្តេចគ្រប់គ្រងរាជាណាចក្រអេហ្ស៊ីប ដោយមានទន្លេនីលហូរនៅពីក្រោមវិមានរបស់យើងទេឬ? តើពួកអ្នកមិនបានឃើញអំណាចរបស់យើង ហើយទទួលស្គាល់ពីឫទ្ធានុភាពរបស់យើងទេឬ?
(52) ហើយពិតប្រាកដណាស់ យើងល្អប្រសើរជាងមូសាដែលជាអ្នកត្រូវបានគេនិរទេស ជាមនុស្សទន់ខ្សោយដែលនិយាយមិនទាំងសូវច្បាស់ផងនោះ។
(53) ដូចនេះ ហេតុអ្វីបានជាអល់ឡោះមិនបំពាក់កងអំពីមាសទៅឲ្យអ្នកដែលទ្រង់បានបញ្ជូនមកដើម្បីបញ្ជាក់ថា ពិតណាស់ គេពិតជាអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ឬឲ្យម៉ាឡាអ៊ីកាត់រួមដំណើរមកជាមួយគេទៅ។
(54) ពេលនោះ ហ្វៀរអូនបានបំភ័យក្រុមរបស់គេ។ ដូច្នេះ ពួកគេក៏បានគោរពតាមគេដោយស្ថិតក្នុងភាពវង្វេងរបស់គេ។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកគេគឺជាក្រុមមួយដែលចាកចេញពីការគោរពប្រតិបត្តិតាមអល់ឡោះជាម្ចាស់។
(55) ហើយនៅពេលដែលពួកគេបានធ្វើឲ្យយើងខឹងសម្បា ដោយពួកគេនៅតែបន្តស្ថិតនៅលើការប្រឆាំងនោះ យើងក៏បានដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេ ដោយធ្វើឲ្យពួកគេទាំងអស់គ្នាលិចលង់(ក្នុងទឹកសមុទ្រ)។
(56) ហើយយើងបានយកហ្វៀរអោន និងក្រុមមន្ត្រីរបស់គេធ្វើជាអ្នកនាំមុខគេដែលបន្សល់ទុកកេរ្តិ៍ដំណែលសម្រាប់មនុស្សលោក និងសម្រាប់ពួកដែលប្រឆាំងនៃក្រុមរបស់អ្នក ហើយយើងបានយកពួកគេធ្វើជាមេរៀនសម្រាប់អ្នកដែលយកវាធ្វើជាមេរៀន ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេធ្វើនូវទង្វើរបស់ពួកគេ(ហ្វៀរអោន និងបក្សពួក) ដែលជាហេតុនាំឲ្យពួកគេទទួលទណ្ឌកម្មដូចជាពួកនោះដែរ។
(57) នៅពេលដែលពួកមុស្ហរីគីនបានចាត់ទុកថា ជាការពិតណាស់ ព្យាការីអ៊ីសា(យេស៊ូគ្រឹស្ត)ដែលពួកណាសរ៉នីគោរពសក្ការៈនោះ ក៏ស្ថិតក្នុងអត្ថន័យរួមដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា ៖ ﴿ إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَهَا وَارِدُونَ ﴾ [سورة الأنبياء : 98 “ពិតប្រាកដណាស់ ពួកអ្នក និងអ្វីៗដែលពួកអ្នកនៅគោរពសក្ការៈ(ចំពោះវា)ផេ្សងពីអល់ឡោះនោះ វាគឺជាគ្រឿងដុតបពោ្ឆះរបស់នរកជើហាន់ណាំ ដោយពួកអ្នកពិតជានឹងត្រូវចូលទៅក្នុងវា”។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានហាមឃាត់អំពីការគោរពសក្ការៈទៅកាន់គាត់(ព្យាការីអ៊ីសា)ដូចដែលទ្រង់បានហាមឃាត់មិនឲ្យគោរពសក្ការៈទៅកាន់រូបបដិមាដូច្នោះដែរ។ ពេលនោះ ស្រាប់តែក្រុមរបស់អ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់) នាំគ្នាស្រែកហ៊ោកញ្ជ្រៀវ ដោយពួកគេពោលថាៈ ពួកយើងពេញចិត្តដែលថា ព្រះរបស់ពួកយើងមានឋានៈស្មើនឹងព្យាការីអ៊ីសា។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ក៏បញ្ចុះវាក្យខណ្ឌតបទៅកាន់ពួកគេវិញថា ៖ ﴿ إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنَىٰ أُولَٰئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ ﴾ سورة الأنبياء : 101 “ពិតប្រាកដណាស់ បណ្ដាអ្នកដែលយើងបានកំណត់ភ័ព្វសំណាងល្អឱ្យពួកគេ អ្នកទាំងនោះត្រូវបានគេបញ្ចៀសឆ្ងាយពីភ្លើងនរក(ដូចជា ព្យាការីអ៊ីសា ម៉ារយ៉ាំ និង អ៊ូហ្សៃរ ជាដើម)”។
(58) ហើយពួកគេបាននិយាយថាៈ តើព្រះដែលពួកយើងគោរពសក្ការៈនេះល្អជាង ឬក៏ព្យាការីអ៊ីសាល្អជាង? អ្វីដែលកូនប្រុសរបស់ អាស្ហហ្ស៊ីហ្ពាក់រ៉ និងក្រុមរបស់គេដែលបានធ្វើការប្រៀបធៀបបែបនេះ មិនមែនពួកគេមានបំណងស្វែងរកការពិតឡើយ ប៉ុន្តែពួកគេចូលចិត្តការជជែកដេញដោលប៉ុណ្ណោះ។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ ពួកគេគឺជាក្រុមដែលចូលចិត្តឈ្លោះប្រកែកដេញដោលគ្នា។
(59) ព្យាការីអ៊ីសា កូនប្រុសម៉ារីយ៉ាំ (យេស៊ូគ្រិស្ត បុត្រនាងម៉ារី) មិនមែនជាអ្វីក្រៅតែពីជាខ្ញុំបម្រើម្នាក់ក្នុងចំណោមខ្ញុំបម្រើទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះដែលយើងបានប្រោសប្រទានដល់គេនូវភាពជាព្យាការី និងជាអ្នកនាំសារប៉ុណ្ណោះ ហើយយើងបានយកគេធ្វើជាឧទាហរណ៍សម្រាប់អម្បូរអ៊ីស្រាអែល ដែលបញ្ជាក់ពីសមត្ថភាពដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ ខណៈដែលទ្រង់បានបង្កើតគាត់ដោយគ្មានឪពុក ដូចដែលទ្រង់បានបង្កើតព្យាការីអាហ្ទាំ ដោយគ្មានឪពុកម្តាយដូច្នោះដែរ។
(60) ហើយប្រសិនបើយើងមានចេតនាបំផ្លាញពួកអ្នក(ឱកូនចៅអាហ្ទាំ) ប្រាកដជាយើងនឹងបំផ្លាញពួកអ្នក ហើយយើងនឹងបង្កើតពួកម៉ាឡាអ៊ីកាត់ឲ្យគ្រប់គ្រងផែនដីជំនួសពួកអ្នកវិញជាមិនខាន ដោយពួកគេនឹងគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់តែមួយគត់ដោយមិនធ្វើស្ហ៊ីរិកចំពោះទ្រង់នូវអ្វីមួយឡើយ។
(61) ហើយពិតប្រាកដណាស់ ការចុះ(ពីលើមេឃ)មករបស់ព្យាការីអ៊ីសានៅសម័យកាលចុងក្រោយនៃលោកិយ(មុនថ្ងៃបរលោកកើតឡើង) គឺជាសញ្ញមួយក្នុងចំណោមសញ្ញាធំៗដែលបញ្ជាក់ពីការជិតមកដល់នៃថ្ងៃបរលោក។ ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នកកុំមានការមន្ទិលសង្ស័យអំពីការកើតឡើងនៃថ្ងៃបរលោក។ ហើយចូរពួកអ្នកប្រតិបត្តិតាមខ្ញុំ(ព្យាការីមូហាំម៉ាត់)ចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំបាននាំមកពីអល់ឡោះមកកាន់ពួកអ្នក។ អ្វីដែលខ្ញុំបាននាំមកកាន់ពួកអ្នកនេះហើយ គឺជាមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវដែលគ្មានភាពវៀចវេរឡើយ។
(62) ហើយចូរពួកអ្នកកុំបណ្តោយឲ្យស្ហៃតនបង្វែរពួកអ្នកចេញអំពីមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវ តាមរយៈការពង្វក់និងការបោកបញ្ឆោតរបស់វាឲ្យសោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ ស្ហៃតនគឺជាសត្រូវរបស់ពួកអ្នកយ៉ាងច្បាស់លាស់។
(63) ហើយនៅពេលដែលព្យាការីអ៊ីសាបានមកដល់ក្រុមរបស់គាត់ដោយនាំមកនូវសញ្ញាភស្តុតាងយ៉ាងច្បាស់លាស់ដែលបញ្ជាក់ថា គាត់ជាអ្នកនាំសារ(របស់អល់ឡោះ) គាត់ក៏បានពោលទៅកាន់ពួកគេថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំបាននាំមកនូវគតិបណ្ឌិតពីអល់ឡោះមកកាន់ពួកអ្នក ហើយខ្ញុំនឹងបញ្ជាក់ប្រាប់ពួកអ្នកនូវរឿងរ៉ាវមួយចំនួនដែលពួកអ្នកមានការខ្វែងយោបល់គ្នានៃកិច្ចការសាសនារបស់ពួកអ្នក។ ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះជាម្ចាស់ដោយអនុវត្តន៍តាមនូវរាល់បទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ និងជៀសវាងឲ្យឆ្ងាយពីប្រការទាំងឡាយណាដែលទ្រង់បានហាមឃាត់ ហើយចូរពួកអ្នកគោរពតាមខ្ញុំចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំបានប្រើពួកអ្នក និងអ្វីដែលខ្ញុំហាមឃាត់ពួកអ្នក។
(64) ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះគឺជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំ និងជាម្ចាស់របស់ពួកអ្នក។ គ្មានម្ចាស់ឯណាផ្សេងសម្រាប់ពួកយើងក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នកមានភាពស្មោះសក្នុងការគោរពសក្ការៈទៅចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ ហើយការគោរពសក្កាៈចំពោះទ្រង់តែមួយគត់នេះហើយ ដែលជាមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវដែលគ្មានភាពវៀចវេរនៅក្នុងវាឡើយ។
(65) ហើយក្រុមជាច្រើននៃពួកណាសរ៉នីមានការខ្វែងយោបល់គ្នាក្នុងរឿងព្យាការីអ៊ីសា ដោយអ្នកខ្លះនិយាយថាៈ គាត់គឺជាព្រះជាម្ចាស់ ខ្លះទៀតនិយាយថាៈ គាត់គឺជាបុត្ររបស់អល់ឡោះ ហើយអ្នកខ្លះទៀតនិយាយថាៈ ទាំងគាត់ និងម្តាយរបស់គាត់ គឺជាព្រះជាម្ចាស់។ ដូច្នេះ ភាពវិនាសអន្តរាយ គឺចំពោះពួកដែលបំពានលើខ្លួនអ្នក(ដោយពួកគេពណ៌នាចំពោះព្យាការីអ៊ីសាថា គឺជាព្រះ ឬជាបុត្ររបស់ព្រះ ឬជាព្រះត្រៃឯក)នោះ ដោយពួកគេនឹងទទួលនូវទណ្ឌកម្មដ៏សែនឈឺចាប់បំផុតដែលកំពុងតែរង់ចាំពួកគេនៅថ្ងៃបរលោក។
(66) ហើយក្រុមជាច្រើននៃពួកណាសរ៉នីមានការខ្វែងយោបល់គ្នាក្នុងរឿងព្យាការីអ៊ីសា ដោយអ្នកខ្លះនិយាយថាៈ គាត់គឺជាព្រះជាម្ចាស់ ខ្លះទៀតនិយាយថាៈ គាត់គឺជាបុត្ររបស់អល់ឡោះ ហើយអ្នកខ្លះទៀតនិយាយថាៈ ទាំងគាត់ និងម្តាយរបស់គាត់ គឺជាព្រះជាម្ចាស់។ ដូច្នេះ ភាពវិនាសអន្តរាយ គឺចំពោះពួកដែលបំពានលើខ្លួនអ្នក(ដោយពួកគេពណ៌នាចំពោះព្យាការីអ៊ីសាថា គឺជាព្រះ ឬជាបុត្ររបស់ព្រះ ឬជាព្រះត្រៃឯក)នោះ ដោយពួកគេនឹងទទួលនូវទណ្ឌកម្មដ៏សែនឈឺចាប់បំផុតដែលកំពុងតែរង់ចាំពួកគេនៅថ្ងៃបរលោក។
(67) មិត្តភក្តិដែលស្មោះស្ម័គ្រនឹងគ្នាដែលស្ថិតនៅលើភាពគ្មានជំនឿនិងភាពវង្វេងនោះ នឹងក្លាយជាសត្រូវនឹងគ្នានៅថ្ងៃបរលោក លើកលែងតែបណ្តាអ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះដែលគោរពតាមការបង្គាប់ប្រើរបស់ទ្រង់ និងជៀសឆ្ងាយពីបម្រាមរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ។ ពិតណាស់ មិត្តភាពរបស់ពួកគេនឹងស្ថិតស្ថេរជានិច្ច មិនសាបសូន្យឡើយ។
(68) ហើយអល់ឡោះនឹងមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកគេថាៈ ឱខ្ញុំបម្រើទាំងឡាយរបស់យើង! ពួកអ្នកមិនមានការភ័យខ្លាចអ្វីឡើយនៅក្នុងថ្ងៃនេះចំពោះអ្វីដែលអ្នកត្រូវប្រឈមនោះ ហើយពួកអ្នកក៏មិនមានការព្រួយបារម្ភនោះដែរចំពោះលាភសំណាងលោកិយដែលបានកន្លងផុតពីពួកអ្នកនោះ។
(69) គឺបណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿចំពោះគម្ពីរគួរអានដែលត្រូវបានបញ្ចុះមកឲ្យអ្នកនាំសាររបស់ពួកគេ ហើយពួកគេជាអ្នកដែលគោរពតាមគម្ពីរគួរអាន ដោយពួកគេអនុវត្តន៍តាមបទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់វា និងបញ្ឈប់(មិនប្រព្រឹត្ត)នូវបម្រាមទាំងឡាយរបស់វា។
(70) ចូរពួកអ្នក និងបណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿដូចពួកអ្នកដែរនោះ ចូលទៅក្នុងឋានសួគ៌ដោយក្តីរីករាយចំពោះការសោយសុខដ៏អមតៈគ្មានទីបញ្ចប់ដែលពួកអ្នកទទួលបាននោះចុះ។
(71) អ្នកបម្រើរបស់ពួកគេបានដើរក្រឡឹងជុំវិញពួកគេជាមួយនឹងថាស និងពែងធ្វើអំពីមាស។ នៅក្នុងឋានសួគ៌នោះមានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងតាមចំណង់ចិត្ត និងមានភាពស្រស់ស្រាយក្នុងការគយគន់មើលផងដែរ។ ហើយពួកអ្នកនៅក្នុងឋានសួគ៌នោះជាអមតៈ ដោយពួកអ្នកនឹងមិនចេញពីវាវិញជាដាច់ខាត។
(72) ឋានសួគ៌ដែលគេបានរៀបរាប់ប្រាប់ពួកអ្នកនោះហើយ គឺជាអ្វីដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ប្រទានជាមត៌កសម្រាប់ពួកអ្នក ជាការប្រោសប្រទានអំពីអល់ឡោះ ដោយសារតែទង្វើកុសលរបស់ពួកអ្នកដែលពួកអ្នកធ្លាប់បានសាងកន្លងមក។
(73) នៅក្នុងឋានសួគ៌នោះ មានផ្លែឈើជាច្រើនដ៏សម្បូរបែបដោយគ្មានផុតរលត់ឡើយសម្រាប់ពួកអ្នកបរិភោគ។
(74) ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាបតាមរយៈការប្រឆាំងនិងការប្រព្រឹត្តល្មើសនោះ នៅថ្ងៃបរលោក ពួកគេនឹងត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មក្នុងភ្លើងនរកជើហាន់ណាំ ដោយពួកគេស្ថិតនៅក្នុងនោះជាអមតៈ។
(75) គេមិនសម្រាលទណ្ឌកម្មដល់ពួកគេឡើយ ហើយពួកគេស្ថិតនៅក្នុងឋាននរកនោះដោយភាពអស់សង្ឃឹមពីក្តីមេត្តាករុណារបស់អល់ឡោះ។
(76) ហើយយើងមិនបានបំពានទៅលើពួកគេនោះទេនៅពេលដែលយើងបញ្ចូលពួកគេទៅក្នុងឋាននរកនោះ ប៉ុន្តែពួកគេទៅវិញទេដែលជាអ្នកបំពានលើខ្លួនឯង តាមរយៈការប្រឆាំង(នឹងយើង)នោះ។
(77) ហើយពួកគេបានស្រែកហៅឆ្មាំនរកដែលជាម៉ាឡាអ៊ីកាត់នោះថាៈ ឱម៉ាលិក! សូមអ្នកឲ្យម្ចាស់របស់អ្នកយកជីវិតយើងចុះដើម្បីឲ្យពួកយើងបានស្រាកស្រាន្តពីទណ្ឌកម្មនេះ។ ពេលនោះ ម៉ាឡាអ៊ីកាត់ម៉ាលិក ក៏បានតបទៅពួកគេវិញថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកអ្នកត្រូវស្ថិតក្នុងទណ្ឌកម្មនេះជារៀងរហូតដោយមិនស្លាប់ឡើយ ហើយទណ្ឌកម្មនោះ ក៏គេមិនផ្អាកពីពួកអ្នកនោះដែរ។
(78) ពិតប្រាកដណាស់ កាលនៅលើលោកិយ យើង(អល់ឡោះ)បាននាំមកឲ្យពួកអ្នកនូវការពិតដែលគ្មានឡើយការសង្ស័យនៅក្នុងវា ក៏ប៉ុន្តែភាគច្រើននៃពួកអ្នក បែរជាស្អប់ខ្ពើម មិនពេញចិត្តនឹងការពិតនោះទៅវិញ។
(79) ជាការពិតណាស់ ប្រសិនបើពួកគេរៀបចំល្បិចកលចំពោះព្យាការីមូហាំម៉ាត់នោះ ពិតប្រាកដណាស់ យើងគឺជាដែលអ្នកកាត់សេចក្តីចំពោះពួកគេ ដោយរៀបចំនូវល្បិចកលដែលខ្លាំងជាងល្បិចកលរបស់ពួកគេទៅទៀត។
(80) ឬមួយក៏ពួកគេគិតស្មានថា ពិតណាស់ យើងមិនបានឮនូវរឿងសម្ងាត់របស់ពួកគេដែលពួកគេលាក់ទុកវាក្នុងចិត្ត ឬក៏រឿងសម្ងាត់របស់ពួកគេដែលពួកគេបានខ្សឹបខ្សៀវគ្នាដោយស្ងាត់ៗនោះឬ? មិនដូច្នោះឡើយ យើងពិតជាបានឮរឿងទាំងនោះ ហើយម៉ាឡាអ៊ីកាត់ដែលនៅជាមួយពួកគេ ក៏កំពុងតែកត់ត្រាទុកនូវអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើនោះដែរ។
(81) ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ពោលទៅកាន់ពួកដែលថាអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មានបុត្រី(អល់ឡោះមហាខ្ពង់ខ្ពស់ និងធំធេងបំផុតអំពីពាក្យសំដីដែលពួកគេបាននិយាយ)នោះថាៈ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់គ្មានបុត្រនោះទេ។ ទ្រង់មហាជ្រះស្អាត និងខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតអំពីរឿងនោះ។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំគឺជាអ្នកដែលគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះ និងលើកតម្កើងចំពោះទ្រង់មុនគេបង្អស់។
(82) ម្ចាស់ដែលគ្រប់គ្រងមេឃជាច្រើនជាន់និងផែនដី និងជាម្ចាស់នៃអារ៉ស្ហនោះ ទ្រង់មហាស្អាតស្អំបំផុតអំពីអ្វីដែលពួកមុស្ហរីគីនទាំងនោះបាននិយាយ ដែលពួកគេចោទថាៈ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មានដៃគូ មានភរិយា និងមានបុត្រនោះ។
(83) ដូច្នេះ ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)បណ្តោយឲ្យពួកគេលិចលង់ក្នុងភាពវង្វេង និងការលេងសើចនោះចុះ រហូតដល់ពួកគេបានជួបនឹងថ្ងៃដែលពួកគេត្រូវបានគេសន្យា នោះគឺថ្ងៃបរលោក។
(84) ហើយទ្រង់ គឺជាម្ចាស់ដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដនៅលើមេឃ និងជាម្ចាស់ដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដនៅលើផែនដី។ ហើយទ្រង់មហាគតិបណ្ឌិតបំផុតក្នុងការបង្កើត ការកំណត់ និងការចាត់ចែងរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់មហាដឹងបំផុតចំពោះស្ថានភាពនៃខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់។ គ្មានអ្វីមួយអំពីរឿងនោះអាចលាក់បាំងពីទ្រង់បានឡើយ។
(85) មហាឧត្តុង្គត្តមនិងពរជ័យរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ ដែលការគ្រប់គ្រងមេឃជាច្រើនជាន់និងផែនដី ហើយនិងអ្វីៗដែលនៅចន្លោះរវាងវាទាំងពីរ គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់តែមួយគត់។ ហើយមានតែទ្រង់តែមួយគត់ដែលដឹងពីពេលកំណត់នៃការកើតឡើងថ្ងៃបរលោក ដែលគ្មាននរណាម្នាក់ក្រៅពីទ្រង់អាចដឹងបានឡើយ។ ហើយពួកអ្នកនឹងត្រូវវិលត្រឡប់ទៅកាន់ទ្រង់តែមួយគត់នៅថ្ងៃបរលោកដើម្បីជំនុំជម្រះ និងទទួលការតបស្នង។
(86) ហើយព្រះនានាដែលពួកមុស្ហរីគីនកំពុងតែគោរពសក្ការៈចំពោះវាផ្សេងពីអល់ឡោះនោះ គ្មានអំណាចអ្វីក្នុងការជួយអន្តរាគមន៍នៅចំពោះមុខអល់ឡោះជាម្ចាស់ឡើយ លើកលែងតែអ្នកដែលបានទទួលស្គាល់ថា គ្មានទេម្ចាស់ដែលត្រូវគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដក្រៅពីអល់ឡោះប៉ុណ្ណោះ ហើយគេដឹងនូវអ្វីដែលខ្លួនបានទទួលស្គាល់នោះ ដូចជាព្យាការីអ៊ីសា អ៊ូហ្ស៊ែរ និងម៉ាឡាអ៊ីកាត់។
(87) ហើយប្រសិនបើអ្នកសួរពួកគេថាៈ តើនរណាជាអ្នកដែលបានបង្កើតពួកគេនោះ? ពួកគេប្រាកដជានឹងឆ្លើយថាៈ អល់ឡោះគឺជាអ្នកដែលបានបង្កើតពួកយើង។ ដូច្នេះ តើពួកគេត្រូវបានគេបង្វែរឲ្យងាកចេញពីការគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់(តែមួយគត់)ក្រោយពីពួកគេទទួលស្គាល់(ថាទ្រង់់ជាអ្នកដែលបានបង្កើតពួកគេ)ហើយនោះយ៉ាងដូចម្តេច?
(88) ហើយទ្រង់ដឹងបំផុតនូវការត្អូញត្អែររបស់អ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ចំពោះការបដិសេធនៃក្រុមរបស់គាត់(គ្មានជំនឿចំពោះគាត់) និងពាក្យសំដីរបស់អ្នកនាំសារដែលបានពោលថាៈ ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ! ពិតប្រាកដណាស់ ពួកទាំងនោះ គឺជាក្រុមដែលគ្មានជំនឿចំពោះអ្វីដែលទ្រង់បានបញ្ជូនមកឲ្យខ្ញុំទៅកាន់ពួកគេនោះទេ។
(89) ដូច្នេះ ចូរអ្នកបែរចេញពីពួកគេចុះ ហើយនិយាយទៅកាន់ពួកគេនូវអ្វីដែលអាចការពារអ្នកពីអំពើអាក្រក់របស់ពួកគេ(នៅពេលនោះ គឺព្យាការីស្ថិតនៅឯក្រុងម៉ាក្កះ)។ ជាការពិតណាស់ ពួកគេគង់តែនឹងដឹងអំពីទណ្ឌកម្មដែលពួកគេនឹងជួបប្រទះ(នៅពេលខាងមុខ)ជាមិនខាន។