อัลลอฮฺทรงเจาะจงให้มัสยิดอัล-หะรอมที่มักกะฮฺ และมัสยิดนบีที่มะดีนะฮฺ เป็นการเฉพาะไม่เหมือนกับที่อื่นๆ และให้ความโปรดปรานทั้งสองมากกว่ามัสยิดที่อื่นๆ และทำให้ผลบุญของการละหมาดในมัสยิดทั้งสองนี้มากกว่าผลบุญของละหมาดที่อื่นหลายเท่า และทรงห้ามการเดินทางที่ไปเพื่อใกล้ชิดกับอัลลอฮฺนอกจากมัสยิดทั้งสองและมัสยิดอัล-อักศอ เป็นบทความจากหนังสืออัด-ดุรูส อัล-เยามียะฮฺ มิน อัส-สุนัน วะ อัล-อะห์กาม อัช-ชัรอียะฮฺ ของ ดร.รอชิด อัล-อับดุลกะรีม ต้นฉบับเดิมจาก http://IslamHouse.com/78415

อธิบายถึงเรื่องราวของชาวสะลัฟ หรือกัลยาณชนอิสลามรุ่นแรก ในการให้ความสำคัญและความผูกพันของพวกเขาที่มีต่ออัลกุรอาน ด้วยการปรับใช้เนื้อหาต่างๆ ในคัมภีร์อันยิ่งใหญ่นี้สู่วิถีชีวิตจริงในแต่ละวัน พร้อมตัวอย่างต่างๆ จากอัตชีวประวัติของสะลัฟบางท่านไว้ด้วย

กฏสิบข้อที่ได้จากการใคร่ครวญอายะฮฺที่ 17-19 จากสูเราะฮฺ อัน-นัมล เป็นเรื่องราวของมดในยุคท่านนบีสุลัยมาน อะลัยฮิสสลาม ทั้งสิบข้อนั้นคือ การเห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนรวม, การมั่นใจในตัวเอง, ความรับผิดชอบ, ความคิดริเริ่ม, ลงมือทำ, นำเสนอทางออก, มองการณ์ไกล, ตื่นตัว, มองโลกในแง่ดี, การยิ้ม

มักกะฮฺเป็นเมืองที่อัลลอฮฺทรงกำหนดให้มันเป็นที่ต้องห้าม จะตัดต้นไม้พืชพรรณ์ที่ขึ้นเองไม่ได้ จะล่าดักสัตว์เปรียวไม่ได้ ต้องให้มันอยู่ในนั้นได้อย่างปลอดภัย จะหยิบของตกก็ไม่ได้ (ของตก)คือของที่คนเราพบเจอมันหล่นอยู่ และไม่ทราบใครเป็นเจ้าของ แต่ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม อนุญาตให้ฆ่าสัตว์ที่เป็นอันตรายได้ และเรียกมันว่าสิ่งชั่วร้าย(ฟะวาสิก) เป็นบทความจากหนังสืออัด-ดุรูส อัล-เยามียะฮฺ มิน อัส-สุนัน วะ อัล-อะห์กาม อัช-ชัรอียะฮฺ ของ ดร.รอชิด อัล-อับดุลกะรีม ต้นฉบับเดิมจาก http://IslamHouse.com/78415

เหตุการณ์ในประวัติศาสตร์อิสลามนั้นมีหลายเรื่อง และล้วนแล้วแต่มีความระทึกใจชวนให้ติดตาม ซึ่งชาวมุสลิมส่วนใหญ่ในปัจจุบันไม่ทราบเรื่องราวเหตุการณ์เหล่านี้อย่างสิ้นเชิงไม่ว่าจะเป็นวันเวลาหรือยุคสมัยที่เกิดขึ้น บทความนี้จึงเป็นงานเขียนที่ต้องการทำให้เยาวชนมุสลิมมีความผูกพันกับเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์อิสลามตลอดทั้งปี แทนที่พวกเขาเพียงแต่ผูกพันกับเหตุการณ์ไร้สาระซึ่งบางทีอาจก่อโทษเสียด้วยซ้ำ