(1) [74.1] โอ้ผู้ห่มกายอยู่เอ๋ย
(2) [74.2] จงลุกขึ้น แล้วประกาศตักเตือน
(3) [74.3] และแด่พระเจ้าของเจ้า จงให้ความเกียงไกร (ต่อพระองค์)
(4) [74.4] และเสื้อผ้าของเจ้า จงทำให้สะอาด
(5) [74.5] และสิ่งสกปรกก็จงหลบหลีกให้ห่างเสีย
(6) [74.6] และอย่าทำคุณ เพื่อหวังการตอบแทนอันมากมาย
(7) [74.7] และเพื่อพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นจงอดทน
(8) [74.8] ในที่สุด เมื่อเสียงเป่าถูกเป่าขึ้น
(9) [74.9] นั่นคือ วันนั้น วันแห่งความยากลำบาก
(10) [74.10] แก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา มิใช่เป็นเรื่องง่าย
(11) [74.11] จงปล่อยข้าไว้กับผู้ที่ข้าได้สร้างเขาไว้แต่ลำพังเถิด
(12) [74.12] และข้าได้ทำให้เขามีทรัพย์สมบัติอย่างล้นเหลือ
(13) [74.13] และลูกหลานอย่างพรั่งพร้อม
(14) [74.14] และข้าได้ทำให้เขาสุขสบายอย่างราบรื่น
(15) [74.15] แล้วเขายังโลภที่จะให้ข้าเพิ่มพูนแก่เขาอีก
(16) [74.16] เปล่าเลย เพราะว่าเขาเป็นผู้ดื้อรั้นต่อสัญญาณต่าง ๆ ของเรา
(17) [74.17] ในไม่ช้าข้าจะเพิ่มพูนความยากลำบากแก่เขา
(18) [74.18] แท้จริงเขาได้ใคร่ครวญและคาดคะเน
(19) [74.19] ดังนั้น เขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร
(20) [74.20] แล้วเขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร
(21) [74.21] แล้วเขาได้ตรึกตรอง
(22) [74.22] แล้วเขาทำหน้าบูดบึ้ง และทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
(23) [74.23] แล้วเขาก็ผินหลังออกไป และหยิ่งผยอง
(24) [74.24] แล้วเขากล่าวว่า นี่มิใช่อื่นนอกจากเป็นมายากลที่สืบทอดกันมา
(25) [74.25] นี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นคำพูดของปุถุชน
(26) [74.26] ในไม่ช้าข้าจะโยนเขาเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้
(27) [74.27] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่เผาไหม้นั้นคืออะไร
(28) [74.28] มันจะไม่เหลืออะไรเลย และมันจะไม่ปล่อยผู้ใดให้คงเหลือไว้ (เช่นกัน)
(29) [74.29] มันจะเผาไหม้ผิวหนังจนเกรียมดำ
(30) [74.30] เหนือมันมีมลาอิกะฮฺสิบเก้าท่าน
(31) [74.31] และเรามิได้แต่งตั้งผู้ใดเป็นยามเฝ้าประตูนรก นอกจากมลาอิกะฮฺเท่านั้น และเรามิได้กำหนดจำนวนของพวกเขาไว้ เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา เพื่อบรรดาอะฮฺลุลกิตาบจะได้เชื่อมั่น และบรรดาผู้ศรัทธาจะได้เพิ่มพูนการศรัทธา และบรรดาอะฮฺลุลกิตาบรวมทั้งบรรดาผู้ศรัทธาจะไม่ต้องสงสัย และเพื่อบรรดาผู้ในหัวใจของพวกเขามีโรค อีกทั้งบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า อัลลอฮฺทรงประสงค์อะไรด้วยอุปมานี้ เช่นนั้นแหละอัลลอฮฺจะทรงให้หลงทางผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงชี้แนะทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และไม่มีผู้ใดรู้จำนวนไพร่พลของพระเจ้าของเจ้า นอกจากพระองค์ และนี่มิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่มนุษย์
(32) [74.32] เปล่าเลย ขอสาบานด้วยดวงจันทร์
(33) [74.33] ขอสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันคล้อยไป
(34) [74.34] ขอสาบานด้วยยามเช้าเมื่อมันทอแสง
(35) [74.35] แท้จริงนรกนั้นแน่นอนเป็นหนึ่งในความหายนะอันใหญ่หลวง
(36) [74.36] เพื่อเป็นการเตือนสำทับแก่มนุษย์
(37) [74.37] สำหรับผู้ที่ประสงค์ในหมู่พวกเจ้าจะรุดหน้า (ไปสู่ความดี) หรือจะรั้งท้าย (เพื่อกระทำความชั่ว)
(38) [74.38] แต่ละชีวิตย่อมถูกค้ำประกันกับสิ่งที่มันขวนขวายไป
(39) [74.39] ยกเว้นบรรดาผู้อยู่เบื้องขวา
(40) [74.40] อยู่ในสวนสวรรค์หลากหลาย พวกเขาจะไต่ถามซึ่งกันและกัน
(41) [74.41] เกี่ยวกับพวกที่กระทำความผิด
(42) [74.42] อะไรที่นำพวกท่านเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้
(43) [74.43] พวกเขากล่าวว่า เรามิได้อยู่ในหมู่ผู้ทำละหมาด
(44) [74.44] เรามิได้ให้อาหารแก่บรรดาผู้ขัดสน
(45) [74.45] และพวกเราเคยมั่วสุมอยู่กับพวกที่มั่วสุม
(46) [74.46] และเราเคยปฏิเสธวันแห่งการตอบแทน
(47) [74.47] จนกระทั่งความตายได้มาเยือนเรา
(48) [74.48] ดังนั้นการชะฟาอะฮฺของบรรดาผู้มีชะฟาอะฮฺจะไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่พวกเขา
(49) [74.49] ดังนั้นเกิดอะไรขึ้นแก่พวกเขา โดยที่พวกเขาผินหลังออกห่างจากการเตือนสติ
(50) [74.50] ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นลาเปรียวที่ตื่นตระหนก
(51) [74.51] หนีจากเสือสิงห์
(52) [74.52] แท้จริงแล้วทุกคนในหมู่พวกเขาต้องการที่จะมีแผ่นกระดาษกางแผ่ยื่นมาให้แก่เขา
(53) [74.53] ไม่เลยทีเดียว ทว่า พวกเขาไม่เกรงกลัววันปรโลกต่างหาก
(54) [74.54] เปล่ามิได้ แท้จริงนั่นคือข้อเตือนสติ
(55) [74.55] ฉะนั้นผู้ใดประสงค์เขาก็จะจดจำรำลึกไว้
(56) [74.56] และพวกเขาจะไม่จดจำรำลึกได้ เว้นแต่อัลลอฮฺจะทรงประสงค์ พระองค์เท่านั้นคือพระเจ้าแห่งการยำเกรง และพระเจ้าแห่งการให้อภัย