(1) [26.1] ฏอ ซีน มีม
(2) [26.2] เหล่านี้คือโองการทั้งหลายอันชัดแจ้ง
(3) [26.3] บางทีเจ้า (มุฮัมมัด) เป็นผู้ทำลายชีวิตของเจ้า เพราะพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
(4) [26.4] หากเราประสงค์ เราจะให้มีสัญญาณหนึ่งจากฟากฟ้ามายังพวกเขา แล้วคอของพวกเขาก็ยอมก้มลมต่อมัน
(5) [26.5] และไม่มีข้อตักเตือนใหม่ อันใดจากพระผู้ทรงกรุณาปรานี เว้นแต่พวกเขาจะผินหลังให้กับมัน
(6) [26.6] แล้วแน่นอนพวกเขาได้ปฏิเสธ ดังนั้นข่าวคราวที่พวกเขาเคยเยาะเย้ยมันนั้นก็จะมายังพวกเขา
(7) [26.7] พวกเขามิได้มองไปยังแผ่นดินดอกหรือว่ากี่มากน้อยแล้วที่เราได้ให้มันงอกเงยออกมาจากทุกชนิดที่ดีมีประโยชน์
(8) [26.8] แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
(9) [26.9] และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
(10) [26.10] และจงรำลึก เมื่อพระเจ้าของเจ้าทรงเรียกมูซาว่า จงไปยังหมู่ชนผู้อธรรม
(11) [26.11] คือหมู่ชนของฟิรเอานฺพวกเขาไม่ยำเกรงดอกหรือ
(12) [26.12] เขา (มูซา) กล่าวว่า โอ้พระเจ้าของฉันแท้จริงฉันกลัวว่า พวกเขาจะปฏิเสธไม่ยอมเชื่อฉัน
(13) [26.13] และหัวอกของฉันจะอึดอัด และลิ้นของฉันจะไม่คล่อง ดังนั้นพระองค์ทรงโปรดส่งฮารูนมาช่วยฉันด้วยเถิด
(14) [26.14] และพวกเขามีข้อกล้าวหาต่อฉัน ดังนั้นฉันกลัวว่าพวกเขาจะฆ่าฉัน
(15) [26.15] พระองค์ตรัสว่า ไม่ดอก ดังนั้นเจ้าทั้งสองจงไปเถิดพร้อมด้วยสัญญาณทั้งหลาย ของเราแท้จริงเราอยู่กับพวกเจ้า เป็นผู้ฟัง
(16) [26.16] ดังนั้นเจ้าทั้งสองจงไปหาฟิรเอานฺ แล้วจงกล่าวว่าเราเป็นทูตของพระเจ้าแห่งสากลโลก
(17) [26.17] แล้วขอให้ส่งวงศ์วานของอิสรออีลไปพร้อมกับเราเถิด
(18) [26.18] เขา (ฟิรเอานฺ)กล่าวว่า เรามิได้เลี้ยงดูเจ้าเมื่อขณะเป็นเด็กอยู่กับพวกเราดอกหรือ และเจ้าได้อยู่กับเราหลายปี ในช่วงชีวิตของเจ้า
(19) [26.19] และเจ้าได้ทำการกระทำของเจ้าซึ่งเจ้าได้กระทำไปแล้ว และเจ้าเป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้เนรคุณ
(20) [26.20] เขา (มูซา) กล่าวว่า ฉันได้กระทำมันโดยที่ฉันไม่รู้
(21) [26.21] ดังนั้น ฉันได้หนีไปจากพวกท่าน เมื่อฉันกลัวพวกท่านแล้วพระเจ้าของฉันได้ทรงประทานฮิกมะฮฺแก่ฉัน และทรงแต่งตั้งฉันให้เป็นรอซูลคนหนึ่ง
(22) [26.22] และนี่คือบุญคุณที่ท่านลำเลิกมันต่อฉันโดยท่านทำให้วงศ์วานอิสรออีลเป็นทาส
(23) [26.23] ฟิรเอานฺได้กล่าวว่า และใครคือพระเจ้าแห่งสากลโลก
(24) [26.24] เขา (มูซา) กล่าวว่า พระเจ้าแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง หากพวกท่านเป็นผู้ศรัทธาเชื่อมั่น
(25) [26.25] เขาได้กล่าวแก่ผู้อยู่รอบ ๆ เขาว่า พวกท่านได้ยินไหม
(26) [26.26] เขา (มูซา) กล่าวอีกว่า พระเจ้าของพวกท่าน และของบรรพบุรุษสมัยก่อน ๆ นั้นด้วย
(27) [26.27] เขา (ฟิรเอานฺ)กล่าวว่า แท้จริงรอซูลของพวกท่านซึ่งได้ถูกส่งมายังพวกท่านนั้นเป็นคนบ้าอย่างแน่นอน
(28) [26.28] เขา (มูซา) กล่าวว่า พระเจ้าแห่งทิศตะวันออกและทิศตะวันตก และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง หากพวกท่านใช้สติปัญญาพิจารณา
(29) [26.29] เขากล่าวว่า หากเจ้ายึดถือพระเจ้าอื่นจากฉัน ฉันจะให้เจ้าอยู่ในหมู่ผู้ต้องขัง
(30) [26.30] เขา (มูซา) กล่าวว่า แม้ว่าฉันจะนำสิ่งที่ชัดแจ้งมายังท่านกระนั้นหรือ
(31) [26.31] เขากล่าวว่า ก็จงนำมันมาซิ หากเจ้าเป็นคนจริง
(32) [26.32] ดังนั้น เขาได้โยนไม้เท้าของเขา แล้วมันคือ งูอย่างชัดแจ้ง
(33) [26.33] และได้ดึงมือของเขาออกมา แล้วมันก็เป็นสีขาวแก่บรรดาผู้มองดู
(34) [26.34] เขาได้กล่าวแก่ขุนนางชั้นผู้ใหญ่รอบๆ เขาว่า แท้จริงเขาคนนี้คือนักเล่นกลอย่างช่ำชอง
(35) [26.35] เขาต้องการที่ให้พวกท่านออกจากดินแดนของพวกท่านด้วยเล่ห์กลของเขา ดังนั้นพวกท่านจะชี้แนะประการใด
(36) [26.36] พวกเขากล่าวว่า จงหน่วงเหนี่ยวเขาและพี่ชายของเขาไว้ก่อน และจงส่งคนไปตามหัวเมืองให้มาชุมนุมกัน
(37) [26.37] เพื่อที่นักเล่นกลผู้ช่ำชองทุกคนจะได้มาหาท่าน
(38) [26.38] แล้วบรรดานักเล่นกลได้มาชุมนุมกันตามวันเวลาที่กำหนดไว้
(39) [26.39] และได้มีประกาศแก่มหาชน พวกท่านจะไปร่วมชุมนุมด้วยไหม
(40) [26.40] เพื่อพวกเราจะได้ตามบรรดานักเล่นกลหากพวกเขาเป็นผู้ชนะ
(41) [26.41] เมื่อพวกนักเล่นกลมาถึง พวกเขากล่าวแก่ฟิรเอานฺว่า พวกเราจะมีรางวัลแน่นอนหรือถ้าพวกเราเป็นผู้ชนะ
(42) [26.42] เขากล่าวว่า ถูกแล้ว และพวกท่านขณะนั้นจะอยู่ในหมู่ผู้ใกล้ชิดอย่างแน่นอน
(43) [26.43] มูซาได้กล่าวแก่พวกเขาว่า จงโยนซิสิ่งที่พวกท่านจะต้องโยน
(44) [26.44] แล้วพวกเขาก็ได้โยนเชือกหลายเส้นของพวกเขาและไม้เท้าหลายอันของพวกเขา และพวกเขากล่าวว่า ด้วยเกียติยศของฟิรเอานฺแท้จริงเราเป็นผู้ชนะอย่างแน่นอน
(45) [26.45] ครั้นแล้วมูซาก็ได้โยนไม้เท้าของเขา ณ บัดนั้นมันได้กลืนสิ่งที่พวกเขาได้ลองมันขึ้น
(46) [26.46] พวกนักเล่นกลจึงก้มหัวลงกราบสุญูด
(47) [26.47] พวกเขากล่าวว่า เราศรัทธาต่อพระเจ้าแห่งสากลโลก
(48) [26.48] พระเจ้าของมูซา และฮารูน
(49) [26.49] เขากล่าวว่า พวกท่านศรัทธาต่อเขาก่อนที่ฉันจะอนุญาตแก่พวกท่านกระนั้นหรือ แน่นอนเขาต้องเป็นหัวหน้าของพวกท่านซึ่งได้สอนการเล่นกลแก่พวกท่านแล้วพวกท่านจะรู้ แน่นอนฉันจะตัดมือของพวกท่านและเท้าของพวกท่านสลับข้างกันและแน่นอนฉันจะแขวนตรึงไว้ทั้งหมด
(50) [26.50] พวกเขากล่าวว่า ไม่เป็นไรหรอกแท้จริงเรานั้นต้องเป็นผู้กลับไปยังพระเจ้าของเรา
(51) [26.51] แท้จริงเราปรารถนาที่จะให้ พระเจ้าของเราทรงยกโทษให้แก่เรา เพราะเราเป็นกลุ่มแรกที่เป็นผู้ศรัทธา
(52) [26.52] แลเราได้ดลใจให้มูซาออกเดินทาง ในเวลากลางคืนพร้อมกับปวงบ่าวของข้าแท้จริงพวกเจ้ากำลังถูกติดตาม
(53) [26.53] แล้วฟิรเอานฺส่งคนไปตามหัวเมืองต่างๆ ให้มาร่วมชุมนุม
(54) [26.54] (และว่า) แท้จริงเขาเหล่านั้นเป็นหมู่ชนส่วนน้อย
(55) [26.55] และแท้จริงพวกเขาทำให้เราเกิดโทษะ
(56) [26.56] และแท้จริงพวกเราทั้งหมดอยู่ในสภาพเตรียมพร้อม
(57) [26.57] ดังนั้น เราได้ให้พวกเขา ออกจากเรือกสวนและลำธารน้ำ
(58) [26.58] และทรัพย์สินอันมากมายหลายและที่พำนักอันโอ่อ่า
(59) [26.59] เช่นนั้นแหละ และเราได้ให้วงศ์วานอิสรออีล ได้รับมรดกครอบครองมัน
(60) [26.60] แล้วพวกเขา (ฟิรเอานฺ) ได้ติดตามพวกเขา (วงศ์วานอิสรออีล) เมื่อเวลาตะวันขึ้น
(61) [26.61] ครั้นเมื่อแต่ละฝ่ายได้มองเห็นกัน พวกพ้องของมูซาได้กล่าวว่า แท้จริงเราถูกตามทันแล้ว
(62) [26.62] เขา (มูซา) ได้กล่าวว่า ไม่หรอก แท้จริงพระเจ้าของฉันทรงอยู่กับฉัน พระองค์จะทรงขี้แนะทางแก่ฉัน
(63) [26.63] ดังนั้นเราได้ดลใจมูซาว่า จงฟาดทะเลด้วยไม้เท้าของเจ้า แล้วมันก็ได้แยกออก แต่ละข้างมีสภาพเหมือภูเขาใหญ่
(64) [26.64] และเราได้ให้พวกอื่น ให้เข้ามาใกล้ ณ ที่นั้น
(65) [26.65] และเราได้ให้มูซาและผู้ที่อยู่ร่วมกับเขาทั้งหมดรอดพ้นไป
(66) [26.66] แลเราได้ให้พวกอื่นจมน้ำตาย
(67) [26.67] แท้จริงในการนั้นเป็นสัญญาณอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
(68) [26.68] และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
(69) [26.69] และจงเล่าเรื่องราวของอิบรอฮีม ให้แก่พวกเขา
(70) [26.70] ขณะที่เขากล่าวแก่บิดาของเขา และพวกพ้องของเขาว่า พวกท่านเคารพภักดีอะไร
(71) [26.71] พวกเขากล่าวว่า เราเคารพภักดีรูปปั้นแล้วเราจะคงเป็นผู้ยึดมั่นต่อมันตลอดไป
(72) [26.72] เขา (อิบรอฮีม) กล่าวว่า เมื่อพวกท่านวิงวอนขอ พวกมันได้ยินพวกท่านหรือ?
(73) [26.73] หรือมันให้คุณให้โทษแก่พวกท่านไหม
(74) [26.74] พวกเขากล่าวว่า แต่เราได้พบบรรพบุรุษของเราปฏิบัติกันมาเช่นนั้น
(75) [26.75] เขากล่าวว่า พวกท่านไม่เห็นดอกหรือสิ่งที่พวกท่านเคารพภักดีอยู่
(76) [26.76] ด้วยตัวของพวกท่านเอง และบรรพบุรุษของพวกท่านแต่กาลก่อน
(77) [26.77] แท้จริงพวกเขาคือศัตรูของฉัน นอกจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
(78) [26.78] ซึ่งพระองค์ทรงสร้างฉัน แล้วพระองค์ทรงชี้แนะทางแก่ฉัน
(79) [26.79] และพระองค์ทรงประทานอาหารให้ฉันและทรงให้น้ำดื่มแก่ฉัน
(80) [26.80] และเมื่อฉันป่วย ดังนั้นพระองค์ทรงให้ฉันหายป่วย
(81) [26.81] และผู้ทรงให้ฉันตายแล้วทรงให้ฉันมีชีวิต
(82) [26.82] และผู้ที่ฉันหวังว่า จะทรงอภัยแก่ฉันซึ่งความผิดพลาดในวันแห่งการตอบแทน
(83) [26.83] ข้าแต่พระเจ้าของฉัน ขอพระองค์ทรงประทานความรู้และทรงให้ฉันอยู่รวมกับหมู่คนดีทั้งหลาย
(84) [26.84] และทรงทำให้ฉันได้รับการรำลึกอย่างดีในหมู่ชนรุ่นต่อ ๆ ไป
(85) [26.85] และทรงทำให้ฉันอยู่ในหมู่ผู้รับมรดกแห่งสวนสวรรค์อันร่มรื่น
(86) [26.86] และทรงประทานอภัยให้แก่บิดาของฉันด้วย แท้จริงเขาอยู่ในหมู่ผู้หลงผิด
(87) [26.87] และทรงอย่าให้ฉันได้รับความอัปยศในวันที่พวกเขาถูกให้ฟื้นคืนชีพ
(88) [26.88] วันที่ทรัพย์สมบัติและลูกหลานจะไม่อำนวยประโยชน์ได้เลย
(89) [26.89] เว้นแต่ผู้มาหาอัลลอฮฺด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์ผ่องใส
(90) [26.90] และสวนสวรรค์จะถูกนำให้มาใกล้แก่บรรดาผู้ยำเกรง
(91) [26.91] และนรกจะถูกเผยให้เห็นแก่บรรดาผู้หลงผิดคิดชั่ว
(92) [26.92] และมีเสียงกล่าวแก่พวกเขาว่า ไหนเล่าที่พวกท่านเคารพภักดี
(93) [26.93] อื่นจากอัลลอฮ์ พวกมันจะช่วยเหลือพวกท่าน หรือจะช่วยตัวมันเองได้ไหม
(94) [26.94] แล้วพวกมันจะถูกโยนทิ่มหัวลงในนรกพวกมันและพวกหลงผิด
(95) [26.95] และไพร่พลของอิบลีสทั้งหมด
(96) [26.96] พวกเขากล่าวขณะที่พวกเขาโต้เถียงกันอยู่ในนั้น
(97) [26.97] ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ แท้จริงพวกเราอยู่ในการหลงผิดอย่างชัดแจ้ง
(98) [26.98] ขณะที่พวกเราทำให้พวกเจ้าเท่าเทียมกับพระเจ้าแห่งสากลโลก
(99) [26.99] และไม่มีผู้ใดทำให้พวกเขาหลงผิด นอกจากพวกอาชญากร เท่านั้น
(100) [26.100] ดังนั้นจึงไม่มีผู้ไถ่โทษแก่เรา
(101) [26.101] และไม่มีมิตรผู้รักใคร่ด้วย
(102) [26.102] ฉะนั้น หากเราได้กลับไปสักครั้ง เราก็จะอยู่ในหมู่ผู้ศรัทธา
(103) [26.103] แท้จริงในการนี้ ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขา ไม่เป็นผู้ศรัทธา
(104) [26.104] และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์คือผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
(105) [26.105] หมู่ชนของนูหฺ ได้ปฏิเสธบรรดารอซูล
(106) [26.106] ขณะที่พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือ นูหฺได้กล่าวแก่พวกเขาว่า โอ้พวกท่านไม่ยำเกรงบ้างหรือ
(107) [26.107] แท้จริงฉันคือรอซูลผู้ซื่อสัตย์สำหรับพวกท่าน
(108) [26.108] ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮฺ และเชื่อฟังฉัน
(109) [26.109] และฉันมิได้ขอค่าตอบแทนในการนี้จากพวกท่าน ค่าตอบแทนของฉันมิได้มาจากผู้ใดนอกจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
(110) [26.110] ดังนั้นจงยำเกรงอัลลอฮฺเถิดและจงเชื่อฟังฉัน
(111) [26.111] พวกเขากล่าวว่า จะให้พวกเราศรัทธาต่อท่านกระนั้นหรือ? ในเมื่อพวกต่ำต้อยเท่านั้นที่เชื่อฟังปฏิบัติตามท่าน
(112) [26.112] เขา (นูหฺ) กล่าวว่า ฉันไม่มีความรู้อันใดเลยในสิ่งที่พวกเขาปฏิบัติกัน
(113) [26.113] การตอบแทนของพวกเขามิได้อยู่ที่ผู้ใดเลยนอกจากที่พระเจ้าของฉัน หากพวกท่านมีความรู้สึก
(114) [26.114] และฉันจะไม่เป็นผู้ขับไล่บรรดาผู้ศรัทธา
(115) [26.115] ฉันมิใช่ใครอื่นนอกจากเป็นผู้ตักเตือนอันชัดแจ้ง
(116) [26.116] พวกเขากล่าวว่า โอ้นูหฺ หากท่านไม่หยุดยั้งแน่นอนท่านจะอยู่ในหมู่ผู้ถูกขว้างด้วยก้อนหิน
(117) [26.117] เขากล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของฉัน แท้จริงหมู่ชนของฉันปฏิเสธฉัน
(118) [26.118] ดังนั้นขอพระองค์ทรงตัดสินระหว่างฉันกับพวกเขาโดยยุติธรรมเถิด และทรงโปรดช่วยฉัน และบรรดาผู้ศรัทธาที่อยู่ร่วมกับฉันให้รอดพ้นด้วยเถิด
(119) [26.119] ดังนั้นเราได้ช่วยเขาและผู้อยู่ร่วมกับเขาให้อยู่ในเรือที่เต็มเปี่ยม
(120) [26.120] แล้วเราได้ให้พวกที่เหลืออยู่จมน้ำตาย
(121) [26.121] แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
(122) [26.122] และแท้จริงพระเจ้าของสูเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
(123) [26.123] หมู่ชนของอ๊าดได้ปฏิเสธบรรดารอซูล
(124) [26.124] ขณะที่พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือฮูดได้กล่าวแก่พวกเขาว่า โอ้พวกท่านไม่ยำเกรงบ้างหรือ
(125) [26.125] แท้จริงฉันคือ รอซูลผู้ซื่อสัตย์สำหรับพวกท่าน
(126) [26.126] ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮ์ และเชื่อฟังฉัน
(127) [26.127] และฉันมิได้ขอค่าตอบแทนในการนี้จากพวกท่าน ค่าตอบแทนของฉันมิได้มาจากผู้ใดนอกจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
(128) [26.128] พวกท่านสร้างอนุสาวรีย์ไว้บนที่สูงทุกแห่งเพื่อโอ้อวดกระนั้นหรือ?
(129) [26.129] และพวกท่านสร้างคฤหาสน์เสมือนกับว่าพวกท่านจะอยู่อย่างตลอดกาลกระนั้นหรือ?
(130) [26.130] และเมื่อพวกท่านทำร้าย (ผู้ใด) พวกท่านกระทำอย่างทารุณโหดร้าย
(131) [26.131] ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮฺ และเชื่อฟังฉัน
(132) [26.132] และพวกท่านจงยำเกรงผู้ทรงประทานแก่พวกท่าน สิ่งซึ่งพวกท่านรู้ดีอยู่แล้ว
(133) [26.133] พระองค์ทรงประทานแก่พวกท่านด้วยปศุสัตว์และลูกหลาน
(134) [26.134] และสวนอันหลากหลาย และลำธารหลายแห่ง
(135) [26.135] แท้จริงฉันกลัวว่าพวกท่าน จะได้รับการลงโทษในวัน อันยิ่งใหญ่
(136) [26.136] พวกเขากล่าวว่า มีผลเท่ากันที่เรา ท่านจะตักเตือนหรือไม่เป็นผู้ตักเตือนเราก็ตาม
(137) [26.137] นี่ไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากเป็นเรื่องโกหกในสมัยก่อน ๆ
(138) [26.138] และพวกเราจะไม่อยู่ในหมู่ผู้ถูกลงโทษ
(139) [26.139] พวกเขาได้ปฏิเสธไม่เชื่อฟังเขา ดังนั้นเราจึงทำลายล้างพวกเขา แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
(140) [26.140] และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
(141) [26.141] หมู่ชนของซะมู๊ดได้ปฏิเสธบรรดารอซูล
(142) [26.142] ขณะที่พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือศอและฮฺ ได้กล่าวแก่พวกเขา โอ้พวกท่านไม่ยำเกรงบ้างหรือ
(143) [26.143] แท้จริงฉันคือรอซูลผู้ซื่อสัตย์สำหรับพวกท่าน
(144) [26.144] ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮ์ และเชื่อฟังฉัน
(145) [26.145] และฉันมิได้ขอค่าตอบแทนในการนี้จากพวกท่าน ค่าตอบแทนของฉันมิได้มาจากผู้ใด นอกจากระเจ้าแห่งสากลโลก
(146) [26.146] พวกท่านจะถูกปล่อยให้อยู่อย่างสงบปลอดภัย ณ ที่นี้หรือ
(147) [26.147] ในสวนอันหลากหลาย และลำธารหลายแห่ง
(148) [26.148] และไร่นา และต้นอินทผลัม ซึ่งกิ่งก้านของมันสุกงอม
(149) [26.149] และพวกท่านสะกัดภูเขาเป็นที่อยู่อาศัยอย่างชำนาญ
(150) [26.150] ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮฺ และเชื่อฟังฉัน
(151) [26.151] และอย่าเชื่อฟังคำสั่งใช้ของพวกฝ่าฝืน
(152) [26.152] พวกที่บ่อนทำลายในแผ่นดิน และไม่เป็นพวกพัฒนา
(153) [26.153] พวกเขากล่าวว่า แท้จริงท่านเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้ถูกอาคม
(154) [26.154] ท่านมิใช่ใครอื่นนอกจากเป็นสามัญชนเช่นเรา ดังนั้นจงนำมาสักสัญญาณหนึ่ง หากท่านเป็นหนึ่งในหมู่ผู้สัตย์จริง
(155) [26.155] เขากล่าวว่า นี่คืออูฐตัวเมียสำหรับมันดื่มน้ำวันหนึ่ง และสำหรับพวกท่านก็ดื่มน้ำวันหนึ่งที่รู้กัน
(156) [26.156] และพวกท่านอย่าก่อความทุกข์ยากแก่มันมิฉะนั้นการลงโทษในวันอันยิ่งใหญ่จะคร่าพวกท่าน
(157) [26.157] แล้วพวกเขาได้ฆ่ามัน พวกเขาจึงอยู่ในสภาพเป็นผู้เศร้าโศกเสียใจ
(158) [26.158] ดังนั้นการลงโทษได้คร่าพวกเขาแท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
(159) [26.159] และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
(160) [26.160] หมู่ชนของลูฏได้ปฏิเสธบรรดารอซูล
(161) [26.161] ขณะที่พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือลูฏได้กล่าวแก่พวกเขาว่า โอ้พวกท่านไม่ยำเกรงบ้างหรือ?
(162) [26.162] แท้จริงฉันคือรอซูลผู้ซื่อสัตย์สำหรับพวกท่าน
(163) [26.163] ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮฺ และเชื่อฟังฉัน
(164) [26.164] และฉันมิได้ขอค่าตอบแทนในการนี้จากพวกท่าน ค่าตอบแทนของฉันมิได้มาจากผู้ใด นอกจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
(165) [26.165] พวกท่านเข้าหาผู้ชายในหมู่ผู้คนทั้งหลายกระนั้นหรือ
(166) [26.166] และพวกท่านปล่อยทิ้ง สิ่งที่พระเจ้าของพวกท่านทรงบังเกิดมาสำหรับพวกท่าน คือภรรยาของพวกท่าน แน่นอนพวกท่านเป็นหมู่ชนผู้ฝ่าฝืน
(167) [26.167] พวกเขากล่าวว่า โอ้ลูฏเอ๋ย หากท่านไม่หยุดยั้ง แน่นอนท่านเป็นผู้หนึ่งที่จะถูกขับไล่ให้ออกไป
(168) [26.168] เขากล่าวว่า แท้จริงฉันเป็นผู้ที่เกลียดยิ่งต่อการกระทำของพวกท่าน
(169) [26.169] ข้าแต่พระเจ้าของฉันขอพระองค์ทรงช่วยฉัน และบริวารของฉันให้พ้นจากที่พวกเขากระทำกัน
(170) [26.170] ดังนั้นเราได้ช่วยเขา และบริวารของเขาทั้งหมดให้รอดพ้น
(171) [26.171] นอกจากหญิงแก่คนหนึ่ง ซึ่งนางอยู่ในหมู่ผู้ถูกทำลาย
(172) [26.172] แล้วเราได้ทำลายพวกคนอื่น
(173) [26.173] และได้ให้ห่าฝนตกลงมาบนพวกเขาดังนั้นฝนของบรรดาผู้ถูกตักเตือนมันชั่วร้ายเสียนี่กระไร
(174) [26.174] แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
(175) [26.175] และแท้จริงพระเจ้าของสูเจ้านั้นแน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
(176) [26.176] ชาวป่าทึบได้ปฏิเสธบรรดารอซูล
(177) [26.177] ขณะที่ชุอัยบฺได้กล่าวแก่พวกเขาว่า โอ้พวกท่านไม่ยำเกรงบ้างหรือ
(178) [26.178] แท้จริงฉันคือรอซูลผู้ซื่อสัตย์สำหรับพวกท่าน
(179) [26.179] ดังนั้นพวกท่านจงยำเกรงอัลลอฮฺและเชื่อฟังฉัน
(180) [26.180] และฉันมิได้ขอค่าตอบแทนในการนี้จากพวกท่าน ค่าตอบแทนของฉันมิได้มาจากผู้ใด นอกจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
(181) [26.181] จงตวงให้ครบเต็มและอย่าเป็นผู้ที่ขาดพร่อง
(182) [26.182] และจงชั่งด้วยตาชั่งอย่างเที่ยงตรง
(183) [26.183] และอย่าให้ขาดพร่องแก่มหาชนซึ่งสิ่งต่าง ๆ ของพวกเขา และอย่าก่อกวนในแผ่นดินเป็นผู้บ่อนทำลาย
(184) [26.184] และจงยำเกรงผู้ซึ่งบังเกิดพวกท่าน และประชาชาติสมัยก่อน ๆ
(185) [26.185] พวกเขากล่าวว่า แท้จริงท่านเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้ถูกอาคม
(186) [26.186] และท่านมิใช่ใครอื่นนอกจากเป็นสามัญชนเช่นเรา และเราคิดว่าท่านเป็นผู้กล่าวเท็จคนหนึ่ง
(187) [26.187] ดังนั้นให้ส่วนต่างๆ จากท้องฟ้า หล่นลงมาบนพวกเรา หากท่านเป็นผู้สัตย์จริงคนหนึ่ง
(188) [26.188] เขากล่าวว่า พระเจ้าของฉันทรงรอบรู้ดียิ่งในสิ่งที่พวกท่านกระทำ
(189) [26.189] พวกเขาได้ปฏิเสธไม่เชื่อเขาดังนั้นการลงโทษแห่งวันเมฆครอบคลุมได้คร่าพวกเขา แท้จริงมันเป็นการลงโทษแห่งวันยิ่งใหญ่
(190) [26.190] แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นสัญญาณหนึ่งอย่างแน่นอน แต่ส่วนมากของพวกเขาไม่เป็นผู้ศรัทธา
(191) [26.191] และแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงเมตตาเสมอ
(192) [26.192] และแท้จริงมัน เป็นการประทานลงมาของพระเจ้าแห่งสากลโลก
(193) [26.193] อัรรูหฺผู้ซื่อสัตย์ ได้นำมันลงมา
(194) [26.194] ยังหัวใจของเจ้าเพื่อเจ้าจักได้เป็นผู้ตักเตือนคนหนึ่ง
(195) [26.195] เป็นภาษาอาหรับอันชัดแจ้ง
(196) [26.196] และแท้จริงมันมีอยู่ในคัมภีร์สมัยก่อนๆ
(197) [26.197] และมันมิได้เป็นเครื่องหมายแก่พวกเขาดอกหรือว่า บรรดาผู้มีความรู้ของวงศ์วานอิสรออีลก็รู้ดีในเรื่องนี้
(198) [26.198] และหากว่าเราประทานมันลงมาแก่บางคนในหมู่ชาวต่างชาติ
(199) [26.199] แล้วเขาอ่านมันแก่พวกเขา พวกเขาก็จะไม่เป็นผู้ศรัทธาต่อมัน
(200) [26.200] เช่นเดียวกับเราได้ให้มันเข้าไปในหัวใจของบรรดาผู้กระทำผิด
(201) [26.201] พวกเขาก็จะไม่ศรัทธามันจนกว่าพวกเขาจะได้เห็นการลงโทษอันเจ็บปวด
(202) [26.202] แล้วมัน จะมาหาพวกเขาอย่างกระทันหันโดยที่พวกเขาไม่รู้สึกตัว
(203) [26.203] พวกเขาก็จะกล่าวว่าให้พวกเราได้รับการประวิงบ้างได้ไหม?
(204) [26.204] ทำไมพวกเขาจึงเร่งการลงโทษของเราอีกเล่า?
(205) [26.205] เจ้าไม่เห็นดอกหรือ หากเราให้พวกเขารื่นเริงไปอีกเป็นปี ๆ
(206) [26.206] แล้วสิ่งที่พวกเขาถูกสัญญาไว้ ก็ได้เกิดขึ้นแก่พวกเขา
(207) [26.207] สิ่งที่พวกเขาได้ถูกให้รื่นเริงนั้นจะไม่อำนวยประโยชน์อันใดให้แก่พวกเขา
(208) [26.208] และเรามิได้ทำลายชาวเมืองใด เว้นแต่ได้มีผู้ตักเตือนแก่มันแล้ว
(209) [26.209] เพื่อเป็นข้อตักเตือน และเรามิได้เป็นผู้อธรรม
(210) [26.210] และพวกมารชัยฏอนมิได้นำมันลงมา
(211) [26.211] และไม่เป็นการเหมาะสมแก่พวกมันและพวกมันก็ไม่สามารถด้วย
(212) [26.212] แท้จริงพวกมันเป็นผู้กีดกัน อย่างแน่นอนจากการฟัง
(213) [26.213] ดังนั้นเจ้าอย่าได้วิงวอนพระเจ้าอื่นใดคู่เคียงกับอัลลอฮฺ มิฉะนั้นเจ้าจะเป็นหนึ่งในหมู่ผู้ถูกทำโทษ
(214) [26.214] จงตักเตือนวงศาคณาญาติของเจ้าที่ใกล้ชิด
(215) [26.215] และจงลดปีก ของเจ้าแก่บรรดาผู้ศรัทธาที่ปฏิบัติตามเจ้า
(216) [26.216] หากพวกเขาฝ่าฝืนเจ้า ก็จงกล่าวเถิดแท้จริงฉันขอปลีกตัวให้พ้นจากสิ่งที่พวกท่านปฏิบัติกันอยู่
(217) [26.217] และจงมอบหมายต่อพระผู้ทรงเดชานุภาพผู้ทรงเมตตาเสมอ
(218) [26.218] ผู้ทรงเห็นเจ้าขณะที่เจ้ายืนอยู่
(219) [26.219] และการเคลื่อนไหวของเจ้าในหมู่ผู้สุญูด
(220) [26.220] แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้เสมอ
(221) [26.221] ฉันจะบอกแก่พวกท่านไหมว่า พวกมารชัยตอนลงมาบนผู้ใด
(222) [26.222] พวกมันลงมาบนทุกคนที่เป็นผู้โกหกผู้ทำบาปมาก
(223) [26.223] พวกมันจะเงี่ยหูฟัง และส่วนมากพวกมันเป็นผู้โกหก
(224) [26.224] และพวกกวีนั้น พวกหลงผิดจะปฏิบัติตามพวกเขา
(225) [26.225] เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า แท้จริงพวกเขานั้นเร่ร่อนไปในทุกหนแห่ง
(226) [26.226] และแท้จริงพวกเขานั้นพูดในสิ่งที่พวกเขาไม่กระทำ
(227) [26.227] นอกจากบรรดาผู้ศรัทธาและปฏิบัติความดีทั้งหลายและรำลึกถึงอัลลอฮฺอย่างมาก และตอบโต้ป้องกันหลังจากที่พวกเขาถูกข่มเหง และบรรดาผู้อธรรมจะได้รู้ว่า ทางกลับอันใดที่พวกเขาจะกลับคืนสู่