Саҳобагон ва аҳлу-л-байт

Мақола дар бораи ҳиҷрати Абубакри Сиддиқ бо Ҳамроҳии Расули Худо (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) мебошад.

Саволу ҷавоб дар бораи хоки мазори Ҳусен (р) ва Аввалин саволи фаришта аз мурда дар қабр

Дар ин навор ривоятҳо ва қиссаҳое аз тақво, парҳезгори ва шаҳодати Ҳазрати Умар ибни Хаттоб (р) зикр шудааст.

Ин навор дар бораи муҳимтарин хусусиятҳои шогирдони Пайғамбар (с.а.в), суҳбат мекунад.

Васфи ҷаннат дар Қуръон ва суханони Паёмбар (дуову дуруд бар ӯ бод) бисёр таъсири аҷиб ва бузурге бар саҳобагон мегузошт, ки рафтору кирдорашонро тағйир дода лаҳзае ҳам аз тоъату ибодати Худованд ғофил намемонданд.

Намоз ва зикри Худованд дар назди саҳобагони Паёмбари Ислом бисёр аҳамият ва маконати хоссе дошт, ҳар вақто, ки Паёмбари ислом амр ба намоз ва зикре мешуд саҳобагон дар иҷро намудани он сабқат менамуданд.

Беҳтарин афроди уммати Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод) дастпарвардагони Ӯ, асҳобаш мебошанд. Ин навор дар бораи сифатҳои аввалин дастпарвардагон ва шогирдони Расулуллоҳ (дуову дуруд бар ӯ бод), ки саҳобагони Ӯ буданд, суҳбат мекунад.

Дар таърих собиқа надорад, ки шогирдон ва ҷоннисорони расул ва паёмбаре пас аз имон ва пухта шудан дар кўраи озмоишот бо хонадони мўъмини ў ба ситезу душманӣ бипардозанд. Аммо мутаассифона бо таҳрифи таърих ва дурўғпардозиҳои афсонавӣ чунин вонамуд шуда, ки гўё паёмбари мо ҳазрати Муҳаммад (с) дар тафҳим ва иҷрои рисолати худ (наъузу биллоҳ) ноком буда ва дар тамоми муддати бисту се соли даврони тиллоии таърихи башар, ки эшон натавониста ҷуз чанд нафар, ки ададашон аз ангуштони як даст бештар нест, шогирдонеро парвариш диҳад, ки пас аз вай ҳадди ақал бо хонаводаи эшон робитаи самимӣ дошта бошанд. Бисёр аҷиб аст! Китобчаи хурде, ки инак дар даст доред, умедворем битавонад ин воқеиятро равшан кунад.

Ин навор дар атрофи шахсоне, ки бо даъвати Абубакри Сиддиқ дар садри ислом мусалмон шудаанд суҳбат мекунад, ва аз ҷумлаи онон халифаи севуми мусулмонон Усмон писари Аффон –Худованд аз онҳо рози бод- мебошад.

Дашном додан бар асҳоби расули худо бо насси Қуръони карим ҳаром аст. Ва ин ақидаи Аҳли суннат ва ҷамоъат мебошад.

Умар ибни Хаттоб (р.з) мегуяд: «Суханони ман бо Қуръон дар се ҷо мувофиқ омаданд».

Қиссаи ҷолиб ва таъсирбахши Абубакри Сиддиқ бо Мистаҳ (р), ки Абубакри Сиддиқ ба ӯ садақа доданро манъ кард, Ва баъди нозил шудани оёте аз ҷониби Худованд садақаи медодагиашро боз шуруъ кард.

Дар ин навор дар мавзӯъӣ муҳаббат ва дӯстдории ҳазрати Умари Форуқ нисбати Расули Худо (дуову дуруд бар Ӯ бод) суҳбат мекунад. Ва қиссаҳоеро аз ҳаёт ва зиндагонии ҳазрати Умари Форуқ (р), ки чигуна Паёмбари Худоро дӯст медошт ва барои Ӯ тамоми дороияшро фидо мекард, қисса мекунад.

Дар ин навор дар мавзӯъӣ муҳаббат ва дӯстдории ҳазрати Абубакри сиддиқ нисбати Расули Худо (дуову дуруд бар Ӯ бод) суҳбат мекунад. Ва қиссаҳоеро аз ҳаёт ва зиндагонии Абубакри сиддиқ (р), ки чигуна Паёмбари Худоро дӯст медошт ва барои Ӯ тамоми дороияшро фидо мекард, қисса мекунад.