Зиёрати масҷиди Паёмбар (саллоҳу алайҳи ва саллам) пеш аз ҳаҷ ё баъд аз ҳаҷ суннат аст. Зеро дар китоби "Саҳеҳ Бухори" ва "Саҳеҳ Муслим" аз Абу Ҳурайра разияллоҳу анҳу ривоят омадааст, ки гуфтанд: Паёмбар саллалоҳу алайҳи ва саллам фармуданд: " "صلاة في مسجدي هذا خير من ألف صلاة فيما سواه إلا المسجد الحرام" "Як намоз дар ҳамин масҷидам беҳтар аст аз ҳазор намоз дар масчидҳои дигар, ғайр аз масҷиди Ҳаром".
Лавҳа бо суратҳои ороишёфта бо забони тоҷикӣ, ки аз тарафи Шайх доктор Ҳайсам Сарҳон омода шудааст ва дар он ҳама чизҳое, ки ҳоҷӣ ба он ниёз дорад, зина ба зина бо таври зебо ва мухтасар, бо расму нишонаҳо ва бо тартиб оварда шудааст, то ин ки ин фаризаи бузургро ба мисли Паёмбар Мухаммад (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) иҷро карда бошад. Ҳамчуноне, ки фармуданд: "Аъмоли ҳаҷҷи худро аз ман бигиред*.