Хурданиҳо ва нушиданиҳо

Ҳукми намози он шахсе, ки атриёти бо спирт истифода мекунад.

Ин навор дар бораи ҳукми бо дасти чап таом хурдану нушиданро бо далелҳо баён мекунад.

Ҳукми хурдани гуште ки ҳалол ё ҳаром буданаш номаълум аст.

Худованд инсонро ақлу каромат додааст ва барояш имтиёзе додааст, ки дар дигар махлуқот дида намешавад. Пас бояд аз ин неъмати илоҳи ҳифозат намояд ва онро бо истеъмоли масткунандаҳо ва мухадирот заъифу нобуд насозад.

Ҳукми Ислом дар мавриди шахсе, ки шабҳо шароб менушад ва саҳар намозашро мехонад, чист?

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор ҳукми арақ ва зарарҳои онро баён мекунад, «Даҳнафарро Пайғамбари Худо ба сабаби арақ лаънат гуфтанд: 1- Тайёркунандаи арақ, соҳиби заводи арақ барорӣ. 2- Шахсе, ки барои истифодаи худаш тайёр мекунад. 3- Арақ рез, тақсим кунандаи арақ дар маъракаҳо. 4- Нушандаи Арақ. 5- Фурушандаи арақ. 6- Харидори арақ 7- Арақ бардор, монанде, ки дар хонаи ақди никоҳ ҳамчун одат бардошта орзу мекунанд. 8- Арақбар, монанди мошинҳои борбар ё таксиҳое, ки арақ фурушро бо арақҳояш савор карда ба бозор мебаранд. 9- Туҳфа кунандаи арақ; арақро ба ягон каси дигар туҳфа мекунад. 10- Шахсе ки пули арақро мехурад, аз ҳисоби арақфуруши зиндагони мекунад. Паёмбари Худованд ба ҳамаи инҳо лаънат гуфтанд. Барои истифодаи бештар ин наворро бишнавед.

Шароб модари бадиҳо буда, инсонро аз тамоми сармояи иззат, шарофат, номи накӯ ва ифтихорот маҳрум месозад. Дар ҳар дину оин риояти панҷ чиз зарурӣ буда, мӯҳтарам шумурда шудааст: Дин, ақл, нафс, мол ва номус. Афроди майпараст бо васвасаҳо ва фиребҳои Шайтон ин панҷ чизро барбод дода, фақиру бенаво, беобрӯ ва масхараи кӯдакон мешаванд.

Дар ин китоб муаллиф дар мавзуи шикор кардани муҳрим ва ҷазои онро бо истинод бар аҳодиси набави зикр кардааст.

Дар ин китоб муаллиф эњсор ва љазои шикор кардан дар ҳоли бо иҳром буданро бо зикри аҳодиси ворид шударо дар ин мавзуъро зикр кардааст.

Насроние аз сабаби ҳаром будани гушти хук дар Ислом пурсид Ва саволаш ин буд : Чаро дини ислом гушти хукро ҳаром мешуморад дар ҳоле ки яке аз махлуқоти Худованд аст? ва агар ҳаром бошад пас чаро Худованд онро халқ кардааст? Ба ин савол шайх Муҳаммад Солиҳ Мунаҷҷид чунин ҷавоб додааст.

Эшони Нуруддинҷон дар ин навор дар мавзуи арақ ва зарарҳои он, ва кай ҳаром гардондани он аз ҷониби Худованд, ва вақто ки ояти ҳаром будани арақ нозил шуд саҳобагони киром чигуна онро тарк кардан ва аз он дури чустанд, ва каме дар бораи зино ва зарарҳои он, ва ҳукми зино дар ислом суҳбат мекунад.

Суол кунандае пурсид: Яке аз ширкатҳо як кори бисёр хуб ва олиеро бароям пешниҳод кард, ки ин кор иборат аст аз баҳс ва ҷустуҷуи чанинҳои хукҳо дар лабараторияи ширкат, ва ҳадаф аз ин баҳсҳо босифати хубтар интоҷ кардан (зиёд кардани адади хукҳо) ва барои фуруш ба бозор баровардан аст. Яъне асоси музди моҳонаи ман аз ҳн пуле ки мардум аз гушти хук харидори мекунанд, мебошад, ва ин гушт дар шариати мо ҳаром аст. Ва саволам ин аст: Оё ин моле ки аз ин кор ба дастам меояд ҳалол аст? Ва оё ман ин корро қабул кунам ё не? Ва ба ин суол шаих Муҳаммад Солиҳ Мунаҷҷид чунин /авоб дод.

Суол кунандае пурсид: Ман дар ширкате кор мекунам ки оид ба киштиҳои боркаш аст, ва вазифаи ман хидмат ба киштиҳоест ки омаду рафт мекунанд, ва аксари ин киштиҳо коргарҳояшон ғайри мусалмон мебошанд, ва аҳёнан соҳиби ширкат ки ман дар он кор мекунам ба онҳо гушти хук мефурушад, сипас аз фоидаи ин тиҷораташ ба мо ҳам медиҳад, Оё ба сабаби ин ки мо дар савдои ин гуштҳои хук ҳамроҳ нестем, агар аз фоидааш бигирем ба мо зараре намерасад? Ва ба ин суол шаих Муҳаммад Солиҳ Мунаҷҷид чунин ҷавоб дод.

Ҳукми кор кардан дар корхонаҳои хуроктаёркуние ки дар он хурокҳо гушти хук аст ин суоле буд ки шайх Муҳаммад Солиҳи Мунаҷҷид ба он ҷавоб гардонид.