Одоби никоҳ

Шайх Муҳаммад Солеҳ Пурдил дар ин навор дар бораи иллатҳои ҳаром гардонидани муҳаррамот суҳбат намуда барои мисол зарар ва наҷосатро зикр кардааст. Баъзе корҳое аст, ки барои зарарнок буданаш бар инсон ҳаром гардидааст ва баъзеи дигар барои наҷис буданаш.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи издивоҷ ва арӯсии исломи суҳбат карда баён мекунад, ки издивоҷ хеле баракатҳои зиёд ва бешуморе дорад, монанди баракат дар зиндагии зану шавҳар, ки ин издивоҷ онҳоро аз корҳои бад ва зино боз медорад ва Худованд онҳоро баракат медиҳад. Ва инчунин муҷтамаъро аз фаҳшо ва зино боз медорад.

Мақола дар мавзӯъи ҳадафҳои издивоҷи исломӣ аст, гирифташуда аз китоби "Тарбияи фарзандон"

Мақола дар мавзӯъи ихтиёри ҳамсари муносиб, гирифташуда аз китоби "Тарбияи фарзандон"

Суханрони дар бораи издивоҷи саҳеҳ ва ҳамсари солиҳа ва тӯйҳои исломӣ ва ғайри исломӣ.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор ҳадисеро, ки аз Паёмбари ислом ривоят шудааст дар бораи омилҳое, ки бояд дар асоси онҳо ҷавонон ҳамсари худро интихоб кунанд суҳбат мекунад.

Ҳадаф аз бунёди оила дар дини мубораки Ислом нафси худро аз ҳаром пок намудан ва насли хуб ба дунё овардан мебошад.

Паёмбар (Дуову дуруд бар Ӯ бод) мефармояд: «Гурӯҳе аз умматони ман дар охируз-замон зиноро ба ғайри номаш мехонанд» (Ҳадиси шариф) Издивоҷи мутъаро инчунин издивоҷи муваққат, мунқатеъ ва сиға меноманд. Аз он сабаб мутъа номида шудааст, ки мард аз он зан дар муддате, ки қарор бастаанд, нафъу лаззат ва таматтӯъ мебардорад.

Маҳрамҳои насабӣ ва абадӣ: Маҳрамҳои насабӣ ва абадӣ дар маҷмуъ ҳафт навъ мебошанд, ки бо Китоби Худо маҳрамият ва ҳурмати никоҳи онҳо собит шудааст. Худованд дар сураи Нисо дар қисмате аз ояти 23 мефармояд.