Намоз

Суол дар бораи Ҳукми намози ҷамоъат.

Насиҳат барои касоне ки ба намоз аҳамият намедиҳанд ва онро тарк мекунанд.

Намоз ва зикри Худованд дар назди саҳобагони Паёмбари Ислом бисёр аҳамият ва маконати хоссе дошт, ҳар вақто, ки Паёмбари ислом амр ба намоз ва зикре мешуд саҳобагон дар иҷро намудани он сабқат менамуданд.

Намоз рукни дувуми аз аркони Ислом аст ва он дар дин мартабаи бузург дорад. Худованд барои намозгузорон подоши бузург ва барои тарккунандагони намоз азоби сахт ва дарднок ваъда кардааст.

Эшони Нуридин дар ин навор дар бораи ҳукмҳои таҳорат ва чигуна бояд таҳорат кард мавъиза мекунад. Ва инчунин дар бораи намози ҷамоат ва ҳукми фазилату бартарии он аз танҳо намоз хонданро баён мекунад.

Азбаски намоз дар байни дигар ибодатњо хусусият ва имтиёзњои муњиме дошт, Худованд онро бидуни восита ва миёнраве дар шаби Исроъ ва Меърољ мустаќиман расули Худоро мухотаб ќарор дода онро ба Ў ва умматаш фарз гардонид.

Дар боби бенамозон : Ҳочи Мирзо дар ин навор дар боби намоз ва фазилати он, ва дар бораи бенамозон сухан меронад, ва зиёде аз оятҳо ва ҳадисҳоеро зикр мекунад ки бисёр ваиди сахте аст барои бенамозон .

Эшони Нуриддин дар ин навор дар боби намоз ва фазилатҳои он дар шариати Исломи сухан меронад.

Ҷавобҳои саволҳо дар боби намоз.

Шайх Муҳаммад Солеҳ Зиёиӣ дар ин навор дар мавзуъи намозхондан ва он ки намоз бандаи мусалмонро аз анҷомдодани корҳои бад ва зишт ва фаҳшо онро нигоҳ медорад.

Аҳамияти намоз дар дини Ислом, кай фарз шуд ва соҳиби кадом фазоил аст, ҳукми касе ки намоз намехонад ё дар намоз хондан кутоҳи мекунад, ва дигар мавзӯъҳои муҳимме, ки ин китобча дар бар гирифта аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи имтиҳони Худованд намозхононеро, ки холисона барои Худо намоз мехонданду риё намекарданд, ва он намозхононе, ки барои мардум ва ё шуҳрату риё мехонданд, баён мекунад.

Бе шубҳа, намоз як ибодати решадор ва амиқе мебошад, ки дар ҳамаи адён буда ва шояд кам дине вуҷуд дошта бошад, ки намоз дар он ба гунае набошад. Худованд дар Қуръони карим ва паёмбараш Муҳаммад (с) дар аҳодиси худ ба намоз, ки як асли бо арзиш ва ибодати муҳим мебошад, таъкиди фаровон намуда, аз тарки он мусулмононро бисёр сахт барҳазар доштаанд. Намоз сутун ва пояи дини муқаддаси Ислом буда, калиди биҳишти ҷовидонӣ ба ҳисоб меравад ва аз ҷумлаи шоистатарин амалҳо дар даргоҳи илоҳӣ мебошад. Дар рӯзи ҷазо аввалин пурсиш аз намоз шурӯъ мешавад. Ислом вазифаи ҳар мусулмонро танҳо дар ин хулоса накардааст, ки дур аз ҷамоат ва муҳите, ки дар он зиндагӣ мекунад, ба танҳоӣ ба анҷоми намоз пардозад, балки ба таври ҷиддӣ ба гузоридани намози ҷамоат, ба вижа дар масҷидҳо фаро хондааст. Абдуллоҳ ибни Умар (р) ривоят мекунад, ки Паёмбари акрам (с) фармуданд: "савоби намозе, ки бо ҷамоат хонда мешавад, аз савоби намози танҳогузор бисту ҳафт маротиба зиёдтар мебошад".

Ҳочи Мирзо дар ин навор дар бораи намоз ва фазилатҳои он суҳбат мекунад, ва барои бенамозон чи гуна азобҳо интизор аст дар рузи қиёмат баён мекунад

Намоз аввалин фармони Худо аст. Намоз маросими махсусе барои парастиши Худо ва розу ниёз бо уст. Дар он лаҳза, одамӣ ба камол ва шукуҳи бениҳояти офаридгори ҷаҳон меандешад, саропо шефтаи он мешавад

Тавсифи Намози Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам : Лавҳай тасвир шуда ба забони Тоҷикӣ , ки аз ҷониби Шайх доктор Ҳайсам Сарҳон омода шудааст, ки дар он мухтасари васфи намози Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам аст, аз такбири таҳрима то салом , гӯё онро мебинӣ, бо расмҳой баёнгар.

Хутба: Хушксолӣ ва қаҳтӣ, нишонаи дурии мардум аз итоъати Аллоҳ аст ва низ нишонаи ошкорест, бар анҷоми муҳаррамоти Аллоҳи таъоло. Маъсият ва нофармонӣ аз Аллоҳи мутаъол бадиро ҷалб мекунад ва баракатро аз байн мебарад ва аз раҳмати Аллоҳ ба бандагонаш онаст, ки намози талаби боронро барои онҳо машруъ намудааст, ки ба сӯи Парвардигорашон боз мегарданд ва ба ӯ тавассул меҷӯянд, то хушсолӣ ва қаҳтиро аз эшон рафъ кунад ва борони раҳматашро бар бандагонаш нозил кунад.

Ҳукми намози он шахсе, ки атриёти бо спирт истифода мекунад.

Барои чӣ «Бисмиллоҳ»-ро дар оғози Фотиҳа (дар намоз) баланд намехонем?

Оё аҷру савоби намоз дар моҳи мубораки Рамазон аз дигар моҳҳо фарқ дорад? Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи аҷру савобе, ки Худованд барои намозхон дар моҳи рамазон ато мекунад суханрони кардааст. Ва барои дарёфти ҷавоб лутфан ин наворро тамошо кунед.