Фиқҳ

Суол дар бораи Ҳукми намози ҷамоъат.

Пурсиш: Агар Паёмбар кулли бидъат залолат гуфта бошад, пас ин навовариҳои дунявӣ ҳам залолат аст?

Насиҳат барои касоне ки ба намоз аҳамият намедиҳанд ва онро тарк мекунанд.

Силсила мақолаҳое дар бораи Ҳаҷи хонаи Худо, қисми ёздаҳуми ин силсила иборат аст аз: - Номҳои шаҳри Паёмбар (с). - Фазилати шаҳри Паёмбар (с). - Аз вижагиҳои шаҳри Паёмбар (с). - Ҳукми зиёрати Масҷиди Набавӣ. - Аҳкоми зиёрат ва одоби он. - Иштибоҳот ва огоҳиҳо дар зиёрат.

Мақола дар мавзӯъи масъулияти тарбия, гирифташуда аз китоби "Тарбияи фарзандон"

Қисми севум аз дарси Ин Ислом аст, ба забони Амҳарӣ

Намоз ва зикри Худованд дар назди саҳобагони Паёмбари Ислом бисёр аҳамият ва маконати хоссе дошт, ҳар вақто, ки Паёмбари ислом амр ба намоз ва зикре мешуд саҳобагон дар иҷро намудани он сабқат менамуданд.

Фатво дар бораи синни таклифи писарон ва духтарон.

Ба вуҷуд овардани амният неъмате аст, ки шариъати исломӣ аз он пуштибони мекунад, то инки мусулмон бар динаш дар амон бошад ва парвардигорашро ибодат намояд, ва нафсу молу номусаш дар амон бошад, Ва ин баёни сабабҳои таҳқиқ ёфтани амният мебошад.

Асари тавҳид дар амну амони, ва ҳарчанд ки инсон ба тавҳид наздик бошад, ҳамонқадар амну амон ва ҳидоятро ҳосил менамояд.

Дар ин навор дар мавзӯъи чигуна зиёрати қабристон рафтан ва дар кадом ҳолат мамнуъ аст, ва аҳкоми тавассулро бо анвоъаш хоҳед шунид.

Намоз рукни дувуми аз аркони Ислом аст ва он дар дин мартабаи бузург дорад. Худованд барои намозгузорон подоши бузург ва барои тарккунандагони намоз азоби сахт ва дарднок ваъда кардааст.

Неъмати амну амони дар сояи тавҳиди Худованд: Хутбаи ҷумъа дар масҷиди Ҳаром, Маккаи мукаррама, таҳия шуда аз ҷониби шайх Солеҳ ибни Муҳаммад ол-Толиб, дар таърихи 20/4/1432 ҳ

Зиёрати масҷиди Паёмбар (саллоҳу алайҳи ва саллам) пеш аз ҳаҷ ё баъд аз ҳаҷ суннат аст. Зеро дар китоби "Саҳеҳ Бухори" ва "Саҳеҳ Муслим" аз Абу Ҳурайра разияллоҳу анҳу ривоят омадааст, ки гуфтанд: Паёмбар саллалоҳу алайҳи ва саллам фармуданд: " "صلاة في مسجدي هذا خير من ألف صلاة فيما سواه إلا المسجد الحرام" "Як намоз дар ҳамин масҷидам беҳтар аст аз ҳазор намоз дар масчидҳои дигар, ғайр аз масҷиди Ҳаром".

Эшони Нуридин дар ин навор дар бораи ҳукмҳои таҳорат ва чигуна бояд таҳорат кард мавъиза мекунад. Ва инчунин дар бораи намози ҷамоат ва ҳукми фазилату бартарии он аз танҳо намоз хонданро баён мекунад.

Суолҳои муҳим дар ҳаёти ҳар як мусулмон дар мавзуъҳои гуногун, мисли Аркони имон ва ислом ва маънои Лоилоҳа Иллаллоҳ, ва оё Худовандро бандагонаш мебинанд, ва шартҳои қабули амалҳо.

Масҷидҳои сегона: Масҷидулҳаром (дар Маккаи мукаррама (Кааба) ва масҷиди пайғамбар (с) дар Мадинаи мунаввара ва масҷидул Ақсо дар Фаластин. Ин мақола дар бораи фазилати ҳамин маҷидҳо мебошад.

Азбаски намоз дар байни дигар ибодатњо хусусият ва имтиёзњои муњиме дошт, Худованд онро бидуни восита ва миёнраве дар шаби Исроъ ва Меърољ мустаќиман расули Худоро мухотаб ќарор дода онро ба Ў ва умматаш фарз гардонид.

Дар боби бенамозон : Ҳочи Мирзо дар ин навор дар боби намоз ва фазилати он, ва дар бораи бенамозон сухан меронад, ва зиёде аз оятҳо ва ҳадисҳоеро зикр мекунад ки бисёр ваиди сахте аст барои бенамозон .

Эшони Нуриддин дар ин навор дар боби намоз ва фазилатҳои он дар шариати Исломи сухан меронад.