Масъалаҳо дар боби имон

Дар ин китобча хонанда чанде аз амалҳои ҳаромро мехонад, ки бо далилҳои Қуръон ва суннат ҳаром гардонида шудаанд, вале бо вуҷуди ҳаром будани анҷом додани ин амалҳо бисёри аз мардум нисбати он бепарвои намуда онҳоро анҷом медиҳанд.

Ин навор дар бораи се амал ва ё хислате суҳбат мекунад, ки дар ҳадис ворид шудаанд ва онҳо барои инсон ҳалокунанда ҳастанд.

Аллоҳ ғафуру раҳим аст ва азобаш азоби дарднок аст.

Маъоси ва гуноҳон паёмадҳо ва осори зиёд ва гуногуне дорад, ки аз ҷумлаи он маҳрумият аз ризқу рӯзи мебошад.

Дар баёни фазилати тавҳид ва ин, ки тавҳид ва яктопарастӣ сабаби бахшиши гуноҳон аст.

Гуноҳони бузург зиёданд вале аз ҳама бузургтараш чи аст? Кадом гуноҳ аст? Оё гуноҳон ҳам дар бади ва қабоҳат мартабаи бузургу хурд доранд? Бузургтарин гуноҳ ширк аст.

Бадии гуноҳ Гуноҳ ҳарчанд дар назари гунаҳкор хурд намоён шавад, ҳамон қадар дар назари Худованд бузург мегардад. Гуноҳро ночиз шуморидан аломат ва далиле аз далоили нифоқ аст.

Касоне, ки имон овардаанд ва имони худро ба ширк намеолоянд, эминӣ аз эшон аст ва эшон ҳидоятёфтагонанд. (Анъом 82)

Суол кунандае пурсид: Ман дар ширкате кор мекунам ки оид ба киштиҳои боркаш аст, ва вазифаи ман хидмат ба киштиҳоест ки омаду рафт мекунанд, ва аксари ин киштиҳо коргарҳояшон ғайри мусалмон мебошанд, ва аҳёнан соҳиби ширкат ки ман дар он кор мекунам ба онҳо гушти хук мефурушад, сипас аз фоидаи ин тиҷораташ ба мо ҳам медиҳад, Оё ба сабаби ин ки мо дар савдои ин гуштҳои хук ҳамроҳ нестем, агар аз фоидааш бигирем ба мо зараре намерасад? Ва ба ин суол шаих Муҳаммад Солиҳ Мунаҷҷид чунин ҷавоб дод.

Роҳнамоии масоили ақидавӣ, ё 200 саволу ҷавоб дар баёни акидаи исломӣ. Шарҳи ақидаи аҳли суннат ва ҷамоат мебошад ва онро муаллиф бо тариқи савол ва ҷавоб тартиб додааст.