Даҳҳаи охири моҳи Рамазон

Насиҳатҳои гуҳарборе барои рӯзадорон хусусан касоне ки дар бист рӯзи гузашта дар ибодат кутоҳи кардаанд, пас ин даҳ рӯзи боқимондаро аз даст надиҳанд, зеро дар ин даҳ рӯз ибодатҳое аст, ки дар дигар ҳолатҳо вуҷуд надорад мисли шаби қадр, эътикоф, садақа ва дигар фазилатҳо.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи фазлу бузургии даҳ рӯзи охири моҳи шарифи Рамазон суҳбат мекунад, ва баён мекунад, ки дар ин даҳ рӯз бояд тоату ибодатро ду чанд кард, ва инчунин дар ин даҳ рӯз як шабе ҳаст, ки аз ҳазор моҳ хубтар аст, ва онҳам шаби қадр мебошад.

Шаби Қадр шабе аст, ки дар тамоми сол шабе ба бузургӣ ва фазилати он намерасад, Хусусиятҳои ин шабро, ки сабаби бузургӣ ва мубораки он шудааст, метавонем чунин ном барем: 1. Қуръон дар ин шаб бар Паёмбар (с) нозил шудааст. «Инно анзалноҳу фи лайлатил Қадр». Гуфта шудааст, ки тамоми китобҳои осмонӣ дар ҳамин шаб бар паёмбарон нозил шудаанд. 2. Ҳар амали хуб ва тоъату ибодате, ки дар ин шаб анҷом шавад бо амал ва ибодати ҳазор моҳ баробар аст. «Лайлатул Қадри хайрун мин алфи шаҳр». 3. Малоикаҳо ва Руҳ (Ҷибрил), ки аз малоики мукарраби илоҳӣ аст фуруд меоянд ва бо худ хайру салому раҳмати Илоҳиро ҳамроҳ доранд ва то субҳ ба назораи шабзиндадорон менишинанд. «Таназзалул малоикату ва-р-руҳу фиҳо би изни раббиҳим мин кулли амр». 4. Ин шаб аз аввал то охир салом аст, саломе аз Худо ва фариштагон. «Саломун ҳия ҳатто матлаъил фаҷр». Ҳамаи рўзадорони моҳи Рамазон худро барои шабзиндадории ин шаб омода сохта, дар интизори он лаҳзашуморӣ мекунанд.