قصه های پیامبران

هرگاه انسان خردمند و روشنفكر در آفرينش اين همه زمين و آسمان، ماه، خورشيد، ستارگان و به طور كلي آفرينش همه موجودات و نظم پيچيده و دقيقي كه در ذره ذره‌ي آنها تعبيه شده است، مورد دقت و تفكر قرار دهد، به اين نتيجه مي‌رسد كه اين عالم داراي آفريننده‌اي بس عظيم و كاملي است كه از هر عيب و نقص و عجز و ناتواني به دور است و از طرف ديگر چون انسان در واقع راجع به مسائل مربوط به عالم برزخ، قيامت، معاد، سعادت و شقاوت خود هيچ گونه شناختي ندارد و عقل و استعدادهاي بشري به تنهايي براي هدايت انسان در عرصه زندگي كافي نيست. الله متعال می فرماید: «پيامبراني بشارت‌دهنده و بيم‌دهنده فرستاديم تا اين كه بعد از آمدن پيامبران حجت بر مردم تمام شود و آنان عذري نداشته باشند و خداوند شكست‌ناپذير و حكيم است». (نساء / 165) پس پیامبران برای رساندن توحید و احکام الهی فرستاده شده اند که ما با مطالعه زندگانی آنها بیشتر با پیامبران الهی آشنا می شویم

بررسی تحلیلی داستان زندگی حضرت آدم، نوح و ابراهیم ـ علیهم السلام ـ در قرآن کریم و بیان ظرافتهای روایی و نتایج توحیدی و اخلاقیِ آنهاست. در زندگی هر کدام از این پیامبران بزرگوار نکات مهم و بارزی از دعوت مشاهده می‌شود که در کنار هم جوابگوی بسیاری از سختیها و مشکلات دعوت ـ به ویژه در عصر حاضرـ می‌باشد

سرگذشت موسی بن عمران با خضر آن بنده صالح در مجمع البحرین، یکی از داستانهای سورة کهف است و سوره کهف از سوره های مکی است و یکی از پنج سوره ایست که با «الحمد لله» آغاز شده اند.