Мақолаҳо

Мақола дар мавзӯъи ихтиёри ҳамсари муносиб, гирифташуда аз китоби "Тарбияи фарзандон"

Рӯза гирифтани се рӯз аз рӯзҳои ҳар моҳ аз ҷумлаи суннатҳои Паёмбар (с) аст, ки амалкунандаи бар ин суннат соҳиби аҷру савоби зиёде мегардад.

Мақолаи муфид ва мухтасар дар бораи дӯзах ва дӯзахиён ва васфи он дар Қуръони карим.

Дини ислом динест, ки ҳамеша мардумро ба эҳтиром ва кумак байни ҳамсоягон даъват мекунад.

Паёмбари Худо мефармояд "Беҳтарини шумо касе аст, ки Қуръонро омухта ва онро барои дигарон таълим медиҳад" (Бухорӣ)

Сарнавишти аҳодис аз ҳаёти Паёмбар (с) то хилофати Умар ибни Абдулазиз (р.з)

Чун куфр муҷиб ва сабаби мондагор будан дар дӯзах аст, пас имон ва амали неку лузуман муҷибу сабаби раҳои аз он аст.

Агар шахсе салом надода суханашро оғоз кунад, ба ӯ ҷавоб диҳем ё не?!

Лозим аст, ки байни азон ва иқома фосила вуҷуд дошта бошад, ба андозае ки шахс битавонад худро барои намоз ва ҳузур дар он омода кунад.

Сабр дар шариъат маънои нигоҳ доштани нафс дар анҷом додани коре ё дури ҷустан аз коре барои ба даст овардани ризогии Аллоҳ таъолоро дорад.

Агар шарму ҳаё надошта боши ки туро аз муҳаррамот манъ намояд, ҳарчи мехоҳи анҷом бидеҳ.

Мусалмони бо имон дар гуфтору рафтораш ҳамеша бо бандагони Аллоҳ таъоло ростгӯ ва амин мебошад.

Замоне меояд, ки имони банда аз ҷониби Парвардигор мавриди қабул намегардад, ва барояш фоидае намеорад.

Асли ин силсила-дарсҳо аз китоби «Усули даъват», таълифи доктор АбдулКарим Зайдон аст, ва дарси чаҳоруми ин силсила дар бораи тазкия ва амалҳои солеҳ аст.

Насиҳатҳо ва васиятҳои муҳим барои ҷавонон дар моҳи рамазон.

Оё маънои рӯза гирифтан ин тарки хурок, шароб ва шаҳавот аз баромадани офтоб то ғуруби офтоб аст? Агар маънои рӯза ин мебуд, рӯза гирифтан барои бандагони Худо хеле осон мебуд.

Садақа додан дар роҳи Худо яке аз бузургтарин аъмоле аст, ки бандаро ба Парвардигораш наздик месозад.

Аллоҳ ғафуру раҳим аст ва азобаш азоби дарднок аст.

Намози шаб ва хусусан намоз (таровеҳ) хондан дар моҳи рамазон бисёр аҷру савоби зиёд дорад, инчунин намози шаб аз сабабҳои бахшидани гуноҳони гузашта мебошад.

Маъоси ва гуноҳон паёмадҳо ва осори зиёд ва гуногуне дорад, ки аз ҷумлаи он маҳрумият аз ризқу рӯзи мебошад.