Шуниданиҳо

Шайх Муҳаммад Солеҳ Зиёиӣ дар ин навор дар мавзуъи намозхондан ва он ки намоз бандаи мусалмонро аз анҷомдодани корҳои бад ва зишт ва фаҳшо онро нигоҳ медорад.

Суханрони дар баёни баъзе аз ахлоқҳои исломӣ мисли адлу инсоф ва баргардонидани ҳақҳои дигарон бар соҳибонаш.

Ин навор дар бораи ҳукми бо дасти чап таом хурдану нушиданро бо далелҳо баён мекунад.

Дар ин навор ривоятҳо ва қиссаҳое аз тақво, парҳезгори ва шаҳодати Ҳазрати Умар ибни Хаттоб (р) зикр шудааст.

Ин навор дар бораи се амал ва ё хислате суҳбат мекунад, ки дар ҳадис ворид шудаанд ва онҳо барои инсон ҳалокунанда ҳастанд.

Ин навор шарҳи ҳадиси зане аст, ки аз Паёмбар (с) талаби дуъо кард, то инки вақти маризияш либосҳояшро пора накунад ва авраташ намоён нашавад.

Ин навор дар мавзӯъи кибр ва мутакаббирон суҳбат карда, азоб ва заҷре, ки мутакаббиронро интизор аст, баён мекунад. Ва дар идомаи суҳбат намунае аз аҳволи солеҳонро зикр мекунад.

Ин навор дар мавриди ҳаҷҷи хонаи Худрованд ва ширкат кардани ҷавонон дар ин маросими муҳими исломӣ мебошад.

Ин навор чанде аз шахсиятҳо ва бузургоне, ки қалбҳояшон солим ва ҳамеша дар ёду зикри Худованд буданд, ёдовари мешавад. Аз ҷумлаи он шахсиятҳо намунави саҳобагон ва пешвоёни дини мубини Ислом мебошанд.

Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми понздаҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад: - Паёмбар (с) маъмур шуд хешовандони наздикашро ошкоро даъват намояд. - Мубориза бурдани мушрикон бар зидди паёмбар(с) бо истифода аз услубҳои гуногун.

Ин навор дар бораи муҳимтарин хусусиятҳои шогирдони Пайғамбар (с.а.в), суҳбат мекунад.

Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми чаҳордаҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад: - Бино намудани ҷиҳати ахлоқии асҳоби киром (р). - Тарбияи асҳоби киром (р) аз тариқи қиссаҳои қуръонӣ.

Васфи ҷаннат дар Қуръон ва суханони Паёмбар (дуову дуруд бар ӯ бод) бисёр таъсири аҷиб ва бузурге бар саҳобагон мегузошт, ки рафтору кирдорашонро тағйир дода лаҳзае ҳам аз тоъату ибодати Худованд ғофил намемонданд.

Ҳар шахсе думболи оромиш ва ё роҳат бошад бояд ба ибодати Парвардигор бархезад, зеро Худованд ва Паёмбараш дар оятҳо ва ҳадисҳои зиёде баён кардаанд, ки оромиши дилҳо ва нафсҳо дар итоати Худованд аст.

Намоз ва зикри Худованд дар назди саҳобагони Паёмбари Ислом бисёр аҳамият ва маконати хоссе дошт, ҳар вақто, ки Паёмбари ислом амр ба намоз ва зикре мешуд саҳобагон дар иҷро намудани он сабқат менамуданд.

Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми сенздаҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад: - Андеша ва тадаббур намудан дар дунё ва махлуқоти Худованди муттаъол. - Тааммул ва андеша дар илми фарогири Худованди муттаъол ва иҳотаи комил доштани он ҳама он чизе, ки дар дунё ҳаст, балки олами ошкоро ва ниҳонро.

Мафҳуми қазо ва қадар ва васфи он дар Қуръон ва суханони Паёмбар (с) ва самараи имон овардан бар қазо ва қадар.

Васфи дӯзах дар Қуръон ва суханони Паёмбар бисёр тасири аҷибе ва бузурге бар нафсҳои саҳобагон мегузошт, ки рафтору кирдори саҳобагонро тағйир медод. Ва онҳо аз тоату ибодати Худованд лаҳзае ғофил намешуданд.

Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми Дувоздаҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад: - Расулуллоҳ(с) саҳобагонро чигуна тарбия намуд? - Ҷаннат - Дӯзах - Қадар

Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми ёздаҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад: - Расулуллоҳ (с) саҳобагонро чигуна тарбия намуд?