Ақида

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи аҳволи мусалмонон ва кофирон суҳбат карда аз оятҳои Қуръони далел меорад, ки руйҳои мусалмонон дар рӯзи қиёмат бисёр равшан ва нурони мебошанд, аммо чеҳраҳои кофирону мунофиқон ва фосиқон сиёҳ ва бад мешавад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи имон ва тақвои бандаи мусалмон суҳбат карда баён мекунад, ки имони саҳеҳ ва тақвои дуруст дар ҳаёти инсон дар дунё ва охират таъсири бузург дорад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи таъсири калимаи шаҳодат суҳбат карда баён мекунад, ки ин калима ҳаёти инсонро дигаргун мекунад, ҳангоме ки инсон мусалмон мешавад тамоми ҳаёт ва зиндагиаш бар як ҳолати беҳтар ва хубтаре мубаддал мегардад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи ду тоифае, ки аз бадтарин тоифаҳо баҳисоб меравад, ки онҳо ғайбаткунандагон ва шахсоне, ки занону мардони покдоманро туҳмат карда дар номусашон гап мезананд, суҳбат карда азоберо ки дар рӯзи қиёмат ба онҳо мерасад баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор қиссаи ҷавони мусалмонеро зикр мекунад, ки бахотири дарёфти ризогии Худованд аз зино даст мекашад, дар ҳоле, ки тамоми имкониёти он барояш фароҳам буд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи қудрати Худованд ва нишонаҳои он суҳбат мекунад.

Паёмбари Худо (с) нисбат бар уммати худ бисёр раҳмдилу меҳрубон буд. Дар ин навор гӯшае аз ҳаёти Паёмбар (с) дар бораи раҳмдили ва меҳрубони Ӯ нисбати умматаш баён гардидааст.

Шайх Абдулқодири Туршобӣ дар ин навор дар бораи аломатҳои рӯзи қиёмат бо оёту ҳадисҳои паёмбар суҳбат карда баён мекунад, ки аломатҳои рӯзи қиёмат бар ду навъ тақсим мешаванд: Аломатҳои кубро (бузург) ва Аломатҳои суғро (хурд), Инчунин зикр мекунад, ки баъзе аз ин аломатҳо воқеъ шудааст, ва баъзе аз он аломатҳо то ҳол воқеъ нашудаанд, мисли хуруҷи Даҷҷол ва баромадани Исо алайҳиссалом.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдари дар ин навор дар бораи аломатҳои рӯзи қиёмат суҳбат карда баён мекунад, ки аломатҳои рӯзи қиёмат бар ду навъ тақсим мешаванд: Аломатҳои кубро (бузург) ва Аломатҳои суғро (хурд), Инчунин зикр мекунад, ки баъзе аз ин аломатҳо воқеъ шудааст, ва баъзе аз он аломатҳо то ҳол воқеъ нашудаанд, мисли хуруҷи Даҷҷол ва баромадани Исо алайҳиссалом.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи навъи дуюми тавасул суҳбат мекунад, ки он Тавасул ба амалҳои неки худи инсон мебошад, ва дар ин боб як ҳадиси машҳуре аст аз Паёмбари ислом, ки онро пешкаши бинандагон мекунад.

Тавассул бар ду навъ аст: Тавассули шаръи (дуруст) ва тавассули ғайри шаръи (нодуруст ва ҳаром), ва тавассули шаръи се навъ мебошад: 1-Тавассул ба номҳо ва сифатҳои Худованд. 2-Тавассул ба амалҳои неки инсон. 3-Тавассул ба дуои солиҳон дар ҳаёташон.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи имтиҳони Худованд намозхононеро, ки холисона барои Худо намоз мехонданду риё намекарданд, ва он намозхононе, ки барои мардум ва ё шуҳрату риё мехонданд, баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар мавзуъи васфи ҷаннат суҳбат мекунад, ва ҳадисеро аз Паёмбари Худо барои истидлол ва исботи гуфтаҳои худ ёдовар мешавад.

Дар ин навор Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар мавзӯъи хурофотҳое, ки аз мардум сар мезанад, ва сабаби пайрави накардан аз равиши Паёмбари ислом мегардад, ва ин чунин дар мавзӯъи ширк ва талаби ҳоҷат аз ғайри Худо кардан, суханрони кардааст.

Ҳадиси васфи ҷаннат чигунае ки аз Абуҳурайра (р.з) ривоят аст, ки Паёмбари Худо (с) аз Худованд ривоят мекунад, ки Худованд мегуяд: Барои бандагони солеҳам чизҳое тайёр кардаам, ки на чашме дидааст ва на гуше шунидааст ва на дар дили касе гузаштааст...!

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи гунаҳкорон ва золимон суҳбат карда онҳоро насиҳат мекунад, ки аз ин кори зишт ва бади худ даст кашанд ва бандагони Худоро зулму ситам накунанд. Зеро Худованди якто ин зулму ситами онҳоро беҷавоб намегузорад ва дар рӯзи қиёмат барои корҳои кардаашон дар назди Худо ҷавоб хоҳанд дод.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи суханон ва мадҳи Паёмбар (с) дар ҳаққи Ансорро баён мекунад, Паёмбари Худо дар маконҳо ва замонҳои гуногун аз Ансориҳо мадҳ ва бузургии онҳоро зикр кардааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи зулм ва золимон суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд зулмро бар худаш ҳаром гардонидааст ва инчунин онро байни бандагонаш низ ҳаром қарор додааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи он саҳобагоне, ки Паёмбари Худоро бо ҷону дил қабул карданд ва аз он Ҳазрат ҳимоят карданд ва онҳо аҳли Мадинаи Мунаввара буданд, ки бо номи Ансор дар байни мусалмонон машҳуранд, суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи ислоҳ ва барпокардани як муҷтамаъи солим суҳбат карда, баён мекунад, ки агар муҷтамаъи солим бихоҳем бояд аз мункар наҳй кунем, ва алалхусус зидди мухаддирот, сигор ва арақ мубориза барем ва ин корро олимон ва донишмандон бо ҳам бояд иҷро намоянд.