Шиносои бо ислом

Ин рисола баёнгари баъзе аз маҳосини дини мубини Ислом мебошад.

Тарҷумаи Қуръони карим ва маъонии он (ба шакли PDF ) дар равиши тафсири муяссару осон ба забони тоҷикӣ, Ва ин тарҷума нусхабардоришуда аз нусхаи Қуръони карим, ки дар Муҷаммаъи Малик Фаҳд барои чопи Қуръони карим омода ва чоп шудааст, мебошад.

Ислом дини ягонаи Худованд аст ва Худованд на аз Ҷинҳо ва на аз Инсонҳо ба ҷуз ислом дини дигареро намепазирад.

Асли ин силсила-дарсҳо аз китоби «Усули даъват», таълифи доктор АбдулКарим Зайдон аст, ва дарси дувуми ин силсила дар бораи рукни аввали Ислом аст.

Асли ин силсила-дарсҳо аз китоби «Усули даъват», таълифи доктор АбдулКарим Зайдон аст, ва дарси аввали ин силсила дар бораи таъриф ва маъонии "Ислом" аст.

Дар ин китоб нависанда исбот мекунад ки ҳамаи китобҳои осмони даъват ба якто парасти мекунанд, ва дини ислом охирин динҳои осмонист.

Шиносоии мучаз бо Ислом: Шиносоии мучаз бо дини мубини ислом, ва тамоми он чанбаҳои ҳаёт ки ин дин дар бар мегирад баён мекунад, ва ин чунин баёнгари рукнҳои шашгонаи дини мубини ислом.

Сомонаи Дорулислом бузургтарин сомонаи даъавӣ ба забонҳои олам аст, Маводи исломӣи даъвии ройгонро бо зиёда аз сад забон пешкаш мекунад: Китобҳо, мақолаҳо, наворҳои дидани ва шунидани, овезаҳо ва дигар барномаҳо. https://islamhouse.com/tg/main

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи авфу бахшиши дини Ислом суҳбат карда, баён мекунад, ки дини Ислом ҳамавақт тарафдори бахшиши ҳамдигар аст ва ба ин ташвиқ мекунад ва ҳеҷгоҳ тарафдори интиқом ва бадбини нест.

Асли ин силсила-дарсҳо аз китоби «Усули даъват», таълифи доктор АбдулКарим Зайдон аст, ва дарси севуми ин силсила дар бораи қисмати дувуми рукни аввали Ислом аст.

Китоби Асосҳои Ислом иборат аз мавзӯъҳои гуногун буда дар ин китоб мавзӯъҳои зеринро баён карда шудааст Пешгуфтор, асосҳои ислом, ки аз ду фасл иборат мебошад, мухотабаи ақлҳо, осониҳои Ислом, намуна аз ҳаёти саҳобагон, сафар ба Мадинаи Мунаввара

Китоби «Рӯҳи ислом» асосҳои дини мубини исломро дар партави Қуръону ҳадис ва пажӯҳишҳои илмии нав баён намуда, каломи илоҳӣ будани Қуръони карим ва ҳаққонияти паёмбарии ҳазрати Муҳаммад (с)-ро бо далоили илмӣ бозгӯ менамояд.

Бояд бидонед, ки роҳи дуруст ва он роҳе ки шуморо ба мақсуд мерасонад, ҳамон роҳест (ва ҳамон чизест) ки Паёмбар оварда буд,

Ин дини ҷовидонӣ ба чеҳраи ҳамаи нобаробариҳо ва бартариҷӯиҳои қабилавӣ ва нажодӣ, мушти муҳкаме навохт ва адолату мусовот ва бародариро дар миёни ҳамаи афрод ва ҷомеъаҳои башарӣ, эълон дошт ва ҳамаи ононро ба сӯи ваҳдату ухуват ва дӯстӣ фаро хонд.